tag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post6146245217238914288..comments2024-03-22T00:26:56.132+02:00Comments on My way...: Ανεξέλεγκτες καταστάσεις...Makis Delhttp://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-67116357834486692942018-01-18T15:03:29.449+02:002018-01-18T15:03:29.449+02:00OK, τώρα κατάλαβα πολύ καλά τι εννοείς. Παίρνω πίσ...OK, τώρα κατάλαβα πολύ καλά τι εννοείς. Παίρνω πίσω το «δεν συμφωνώ» και σου σφίγγω δυνατά το χέρι για όλα όσα έγραψες. Έτσι, ακριβώς!<br /><br />Ευχαριστώ για την αναλυτική διευκρίνιση. :) Lysippehttps://www.blogger.com/profile/11189158461328237592noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-32691041350337078012018-01-17T22:45:44.916+02:002018-01-17T22:45:44.916+02:00Αναστασία μου, καταρχήν σε ευχαριστώ για το σχόλιο...Αναστασία μου, καταρχήν σε ευχαριστώ για το σχόλιο που πραγματικά εμβάθυνε στην ουσία αυτών που γράφω.<br /><br />Κατά δεύτερον να σου πω ότι το ψαλίδισμα όπως λες, το θεωρώ και γω έσχατη λύση, με την διαφορά ότι ο περισσότερος κόσμος το χρησιμοποιεί ως... πρώτη.<br /><br />Αυτό μπορείς να το αντιληφθείς από το τέλος των σχέσεων, την έλλειψη ουσιαστικής προσπάθειας ώστε να διορθωθεί μια κατάσταση (είτε αφορά τα προσωπικά είτε τα επαγγελματικά μας), αλλά περισσότερο το αντιλαμβάνεσαι από την ανάγκη μας να... φάμε ψάρι χωρίς να βρέξουν πόδια! Γίνεται αυτο; Όχι πες μου γίνεται;<br /><br />Ακουμπάμε επιδερμικά ότι μας απασχολεί και μας... τρώει το είναι, προσπαθώντας να βρούμε λύση χωρις ουσιαστικά να ασχοληθούμε...<br />Σε φιλώMakis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-53282680197988939192018-01-17T21:08:27.951+02:002018-01-17T21:08:27.951+02:00Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες, Μάκη μου. Δύσκολο και πολ...Πολύ ωραίο θέμα άνοιξες, Μάκη μου. Δύσκολο και πολύπλευρο, όμως. <br /><br />Θα ξεκινήσω απ' το τέλος, υψώνοντας το ποτήρι μου σ' αυτό. Το να μη φοράμε παρωπίδες και να μη χαϊδεύουμε τον εαυτούλη μας, είναι το ήμισυ του παντός. Πραγματικά, απορώ με όσους κάνουν το άσπρο μαύρο ή/και δεν μπορούν πολύ απλά να παραδεχτούν πως έσφαλαν. Αν δεν δεις κατάματα το πρόβλημα πώς στο διάτανο θα το περιεργαστείς και θα το λύσεις; Μόνο έτσι οργανώνεσαι - οχυρώνεσαι απέναντί του - κι απέναντι στο καθετί. Κατά τ' άλλα, το τι είμαστε (τα πλεονεκτήματά μας, τα μειονεκτήματά μας) έρχεται πάντοτε στο προσκήνιο, και ζητάει μερίδιο στο καθετί. <br /><br />Στο μόνο που δεν ξέρω κατά πόσο συμφωνώ, είναι στο ότι το ψαλίδισμα είναι το εύκολο μονοπάτι. Το θεωρώ σαν τελευταία λύση, σίγουρα τη πιο τίμια και δώρο για τη ψυχική μας υγεία. Καλώς ή κακώς, δεν λύνονται όλα τα πράγματα. Μπορεί να είναι μια σειρά συγκυριών που οδήγησε εκεί, μπορεί να εμπλέκονται κι άλλοι... 1002 περιπτώσεις, στις οποίες εσύ να 'χεις εξαντλήσει τα όσα μπορούσες να κάνεις. Βέβαια, μπορεί εγώ να μη μπορώ να το αντιληφθώ (ακόμα), οπότε θα μου άρεσε ν' ακούσω τη δική σου γνώμη επ' αυτού. :) Lysippehttps://www.blogger.com/profile/11189158461328237592noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-32666283455218738432018-01-14T22:01:50.453+02:002018-01-14T22:01:50.453+02:00Εύστοχη ατάκα Γιάννη! Η αλήθεια είναι πως όταν χάν...Εύστοχη ατάκα Γιάννη! Η αλήθεια είναι πως όταν χάνουμε τον έλεγχο τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ολέθρια. Γιατί τελικά (όπως και στον τζόγο), όλα είναι στο μυαλό...<br /><br />Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο σχόλιο!Makis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-88679957107567269562018-01-14T21:58:06.885+02:002018-01-14T21:58:06.885+02:00Χαίρομαι που σε άγγιξε το κείμενο Μαρία μου. Τα εί...Χαίρομαι που σε άγγιξε το κείμενο Μαρία μου. Τα είπαμε και αναλυτικά... Όπως το είπες, το θέμα είναι να διαχειριζόμαστε τις καταστάσεις και να μην μας παίρνει από κάτω!<br /><br />Σε φιλώ, καλή εβδομάδα!Makis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-48239126988303425662018-01-14T16:17:41.361+02:002018-01-14T16:17:41.361+02:00το άρθρο σου μου λέιε πολλά ειδικά αυτές τις μέρες...το άρθρο σου μου λέιε πολλά ειδικά αυτές τις μέρες.<br />Ο έλεγχος, οι επιλογές και τα λάθη μας. Μια πονεμένη ιστορία χειρότερη και από τους αριθμούς στους οποίους ποντάρει ο τζογαδόροςyannidakishttps://www.blogger.com/profile/12935879100432635022noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-858878201706795092018-01-14T12:27:16.632+02:002018-01-14T12:27:16.632+02:00Ενταξει... με ισοπέδωσες φίλε μου!!! Λες και με δι...Ενταξει... με ισοπέδωσες φίλε μου!!! Λες και με διάβασες με αυτή την αναρτηση! Αυτό εχω πάθει την περιοδο αυτή. Κάτι δεν μου πήγε καλα στη δουλειά, φρικαρα και δεν ειμαι καθολου στα καλά μου χωρίς σοβαρό λόγο! <br />ποσο αληθινα οσα λες.... <br />Το θεμα ειναι να βροουμε τον τροπο να διαχειριζόμαστε τις περιεργες κατστάσεις. Το περίεργο μ'εμενα είναι οτι τα δύσκολα τα διαχειριζομαι καλυτερα απο τα ευκολα. Κουλή?? :P <br />Καλό υπόλοιπο Κυριακής αγαπημένε μουMaria Kathttps://www.blogger.com/profile/16993209398483455913noreply@blogger.com