tag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post921122715419141759..comments2024-03-22T00:26:56.132+02:00Comments on My way...: Η απατηλή γοητεία της εξιδανίκευσης...Makis Delhttp://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-12385067531066992452020-05-31T20:50:10.352+03:002020-05-31T20:50:10.352+03:00Χμμμ, η προσέγγιση σου θεωρώ πως απέχει λίγο από τ...Χμμμ, η προσέγγιση σου θεωρώ πως απέχει λίγο από την δική μου, γιατί δεν ξέρω αν και κατά πόσο έχει να κάνει με προσδοκίες η με ανάγκη να παραδοθούμε άνευ όρων σε κάποιον η κάποια.<br /><br />Σίγουρα όμως θεωρώ και γω πως πάντα περιμένουμε από τους άλλους πράγματα που δεν μπορούν να μας δώσουν. Είτε γιατί δε μπορούν είτε γιατί δε θέλουν.<br /><br />Σε ευχαριστώ για αυτή την άλλη οπτική Μαρία. Makis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-45425991221347813802020-05-31T20:46:04.063+03:002020-05-31T20:46:04.063+03:00Η λέξη νοσηρό Γιάννη μου νομίζω πως καλύπτει πλήρω...Η λέξη νοσηρό Γιάννη μου νομίζω πως καλύπτει πλήρως όλο το φάσμα αυτής της αρρωστημένης κατάστασης. Που βέβαια κατά την γνώμη μου καταλήγει αρρωστημένη, την στιγμή που αποφασίζουμε με "λευκή επιταγή" να δούμε σε κάποιον.<br /><br />Σε ευχαριστώ για το σχόλιο φίλε!Makis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-13394405488633786652020-05-31T20:43:47.480+03:002020-05-31T20:43:47.480+03:00Βασικά θεωρώ πως το ζήτημα είναι αυτός ο απεγκλωβι...Βασικά θεωρώ πως το ζήτημα είναι αυτός ο απεγκλωβισμός όπως αναφέρεις Λία μου, να εννοείται πραγματικά καταρχήν. Γιατί αν δεν εννοείται τότε απλά δεν μπορεί να γίνει. <br /><br />Αυτό σίγουρα είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι.Makis Delhttps://www.blogger.com/profile/12187475665305588430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-10730856813526799962020-05-30T18:48:05.575+03:002020-05-30T18:48:05.575+03:00"Eπιφυλακτικοί" το λες εσύ. Να μην βάζου..."Eπιφυλακτικοί" το λες εσύ. Να μην βάζουμε ψηλά τον πήχη, θα το έλεγα εγώ. Οι υπέρμετρες προσδοκίες φέρνουν συνήθως και μια άσχημη προσγείωση. Οπότε, μικρό καλάθι και βήμα-βήμα χτίζουμε μια σχέση, έχοντας πάντα το "κουτί πρώτων βοηθειών" σε ετοιμότητα. <br />Πολύ μου άρεσε πάντως η οπτική σου για αυτές τις "πεφτοσυννεφιές" από "ανυποψίαστους" συζύγους και συγγενείς. <br />Κρατάω τον πολύ εύστοχο επίλογό σου "Παρολ'αυτά, εγώ θέλω να πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα πληγωνόμαστε λιγότερο μόνο αν λειτουργούμε ενωμένοι κα όχι εξαρτημένοι ο ένας με τον άλλο" και στέλνω τους χαιρετισμούς μου.Μαρία Κανελλάκηhttps://www.blogger.com/profile/03044291394837471604noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-51956484938918255082020-05-30T14:38:59.730+03:002020-05-30T14:38:59.730+03:00Όπως πάντα, η γραφή και το θέμα σου Μάκη μου, έρχο...Όπως πάντα, η γραφή και το θέμα σου Μάκη μου, έρχονται να μας βάλουν μια σειρά από ζητήματα που απαιτούν σκέψη και απαντήσεις.<br />Μια αγαπημένη μου ξαδέλφη, πριν χρόνια, ήρθε ένα βράδυ, σε κακή ψυχολογική κατάσταση να βρει ένα καταφύγιο στην κουβέντα μας. Μου είπε λοιπόν κάποια στιγμή, "γιατί να έχουμε ανάγκη να κρεμαστούμε από κάποιον για να υπάρχουμε;"<br />Με τάραξε η ερώτηση-διαπίστωση! Γιατί την είχα και εγώ. Γιατί αυτό το βίωμα της εξάρτησης από κάποιον άλλον το είχα και εγώ. Έντονο, απόλυτο, νοσηρό μερικές φορές. Δεν ξέρω τώρα αν το απέβαλα. Ξέρω ότι πονάει όμως. Και έχει μεγάλο κόστος, όπως λες.<br />Η θετική ματιά είναι η σωστή μας σχέση με κάποιον άλλο. Ότι και να είναι αυτός. Μια σχέση δημιουργική, κριτική, ζωογόνα. Χωρίς εξάρτηση, χωρίς πνιγμό και πάθη. Έτσι θα μπορέσουμε να πάρουμε τα θετικά της.<br /><br />Μάκη αγαπητέ φίλε, μία ακόμα φορά αφήνομαι στης πένας σου τη σημαντικότητα. Να είσαι καλά και να πάντα να μας δίνεις τα θέματά σου.Giannis Pit.https://www.blogger.com/profile/15676138635420393099noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5227512975417548806.post-60583074134607256782020-05-30T07:18:58.738+03:002020-05-30T07:18:58.738+03:00Μέσα στο μυαλό μου είσαι πάλι... Με απασχολεί πολύ...Μέσα στο μυαλό μου είσαι πάλι... Με απασχολεί πολύ τον τελευταίο καιρό αυτό το θέμα της παράδοσης του εαυτού σε έναν άλλο άνθρωπο και το πως η αγάπη και ο θαυμασμός εύκολα γίνονται όπλα που στρέφονται εναντίον μας σε ανύποπτο χρόνο κάνοντας, όσο μεγαλώνουμε, τον απεγκλωβισμο όλο και πιο δύσκολο... Lia Nikolaouhttps://www.blogger.com/profile/13944762477435828377noreply@blogger.com