Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Θεός δεσμώτης...


Μίση και πάθη φθόνος και απόγνωση
Έγκλειστος στο μυαλό των ανθρώπων
Κι αν το σκοτάδι σε τυλίγει, εσύ βαστάς.

Γιατί είσαι η απαρχή του φωτός,
Θεός δεσμώτης μα και λεύτερος...



 Αυτή ήταν η ολιγόλεκτη συμμετοχή μου στο 19ο Συμπόσιο Ποίησης που διοργανώνει η Αριστέα (http://princess-airis.blogspot.gr/). Η επιλογή της λέξης με δυσκόλεψε πιό πολύ απο κάθε άλλη φορά. Ίσως λόγω της δύναμης της... Αυτό που διαπίστωσα όμως για άλλη μιά φορά είναι η... πολυγραφικότητα όσων συμμετέχουν στο αγαπημένο μας Συμπόσιο. Αυτό νομίζω είναι και το σημαντικότερο σε όλη αυτή την διαδικασία. 
 Συγχαρητήρια λοιπόν σε όσους και όσες έγραψαν, διάβασαν και βαθμολόγησαν, συγχαρητήρια στη νικήτρια Ελένη (https://gialeni.blogspot.gr/) και την τυχερή Αρίστη.

 Είναι το τελευταίο κείμενο για το 2017. Μια χρονιά που προσωπικά για μένα ξεκίνησε άσχημα, συνέχισε καλά και τελειώνει καλύτερα. Για αρκετούς συνανθρώπους μας όμως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Με κάποιον τρόπο, είμαστε δέσμιοι των περιστάσεων πολλές φορές. Στο χέρι μας είναι (άλλες φορές εύκολο άλλες πιό δύσκολο), να αλλάξει η κατάσταση. 
 Οι στιγμές που περνάνε είναι πολύτιμες για τον καθέναν μας και εφόσον υπάρχει το βασικότερο, που είναι η Υγεία, όλα τα άλλα είναι υπό συζήτηση. Κλείνω τον κύκλο των φετινών αναρτήσεων με μια ευχή. Ας είμαστε όλοι υγιείς και ας προσπαθήσουμε να αγαπήσουμε τον διπλανό μας με όλη μας την καρδιά...

Υ.Γ. Καλή Χρονιά με Υγεία και Αγάπη για όλους μας...

 

Μουσική: Πυξ-Λαξ

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου 2017

Γιορτινά χαμόγελα, χαμένες ψυχές...

 Παραμονή Χριστουγέννων. Τέσσερις το απόγευμα. Στο πολύβουο κέντρο της μεγαλούπολης, που έχει φορέσει τα γιορτινά της, κόσμος πάει και έρχεται. Παρά την πυκνή χιονόπτωση και το τσουχτερό κρύο οι άνθρωποι κάνουν τα τελευταία ψώνια τους πριν τα Χριστούγεννα

  Παιδιά στους δρόμους γελάνε και κοιτάνε εντυπωσιασμένα τις βιτρίνες των τεράστιων και στολισμένων καστημάτων. Ζευγαράκια αγκαλιασμένα ή πιασμένα χέρι χέρι, περπατάνε και κάνουν σέδια για το που και πως θα γιορτάσουν αυτές τις μέρες.
  Ένας καστανάς με την φουφού του, διακρίνεται στην στοά, απέναντι από την κεντρική πλατεία. Δίπλα του ακριβώς, ένας από τους τελευταίους λούστρους (το επάγγελμα τείνει να εκλείψει) κάνει "χρυσές δουλειές", μιάς και η ουρά αυτών που περιμένουν να γυαλίσουν τα παπούτσια τους, που λερώθηκαν και βράχηκαν από την κακοκαιρία, φτάνει μέχρι την άλλη γωνία. Δύο αστυνομικοί ντυμένοι βαριά, περπατάνε αργά, ελέγχοντας τα πάντα...
 

 Αυτή είναι η μία εικόνα της πόλης. Υπάρχει και το άλλο κομμάτι της. Λίγο πιο κάτω από την πλατεία, στη διασταύρωση των δύο μεγάλων λεωφόρων, κάποιοι άστεγοι προσπαθούν να προστατευτούν από το κρύο, σκεπασμένοι πρόχειρα με κάτι χαρτόκουτα.

 Ένας ταλαιπωρημένος νεαρός άντρας με απλωμένο το χέρι του (που δείχνει να έχει κοκκαλώσει από το κρύο), ζητιανεύει για μερικά ψιλά η φαγητό. Σε μιά γωνία ενός μικρού παράδρομου τρία τέσσερα άτομα, ρακένδυτα και ταλαιπωρημένα, συζητάνε για το που μπορούν να βρουν την δόση τους. Έτσι όπως περπατάνε μοιάζουν σαν ζωντανοί νεκροί, λες και έχουν βγεί από ταινία τρόμου...  
 Η πόλη. Ένα μέρος που ρουφάει το μεδούλι των ανθρώπων. Σιγά σιγά. Χωρίς να λυπάται για την χαμένη τους ψυχή. Πονηρή και καπάτσα, σαν άλλη Κίρκη... ξελογιάζει αυτούς που είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να γίνουν μέρος της. Αλλά δεν φταίει αυτή. Εμείς φταίμε...

 Αυτές οι εικόνες σε κάνουν να αναρωτιέσαι γιατί πρέπει να υπάρχει ευτυχία και  δυστυχία γύρω μας. Γιατί αυτές οι δύο καταστάσεις να προκύπτουν και να ξεχωρίζουν τους ανθρώπους σε ευτυχισμένους η δυστυχισμένους;

Γιατί πρέπει να νιώθουμε τύψεις που είμαστε προνομιούχοι έναντι κάποιων άλλων; Γιατί να υπάρχει φτώχεια και μιζέρια; Αυτοί που γελάνε και δείχουν χαρούμενοι, είναι όντως ετσι; Αυτοί που πεινάνε και διψάνε, αυτοί που δεν έχουν ένα κρεβάτι για να ξεκουραστοούν πως αντέχουν άραγε;  Η ευτυχία, ας μην γελιόμαστε είναι ευλογία. Μπορεί όμως πολύ εύκολα να γίνει και θηλιά σε κάποιον που δε μπορεί να την διαχειριστεί.
 

 Από την άλλη η δυστυχία είναι συνυφασμένη με τις ζωές των περισσότερων από εμάς. Σε μιά εποχή που το μίσος, ο φθόνος, ο εγωισμός και το συμφέρον κάνουν κουμάντο, τότε είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, πως πορευόμαστε και μεις όπως έχουμε μάθει.   

Τα τελευταία χρόνια, ελέω και της οικονομικής κρίσης, εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες συνάνθρωποι μας φορούν προσωπείο. Λένε ψέμματα στους φίλους, στους συγγενείς, στα παιδιά τους. Χαρακτηρίζουν πολύ εύκολα και δίχως ίχνος ντροπής τον διπλανό τους. Τον εκβιάζουν, τον κακομεταχειρίζονται, τον αφήνουν στο περιθώριο. Η αξία της ανθρώπινης ζωής κατακερματίζεται καθημερινά και πλέον ο καθένας μας κάνει ότι θέλει, όποτε θέλει, χωρίς συνέπειες. Χωρίς τιμωρία.
 Τα φετινά Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα για πολύ κόσμο. Για άλλους δύσκολα, για κάποιους άλλους όμορφα. Αυτό που πιστεύω, είναι πως όσο προχωράνε τα χρόνια και με περιστατικά όπως αυτά τα τραγικά των τελευταίων ημερών, η ανθρωπιά μας είναι είδος προς εξαφάνιση. Όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλο τον πλανήτη οι εκρήξεις βίας, ο πόλεμος, η καταστολή, μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι κάτι κάνουμε λάθος... 

 Ας κάνει ο καθένας από εμάς την αυτοκριτική του, ας προσπαθήσει να βελτιωθεί σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας του. Εύκολο δεν είναι, αλλά θέλω να συνεχίσω να πιστεύω, πως η ελπίδα... πεθαίνει τελευταία.

 Μέρες γιορτών και έχουμε ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα. Με το να κρύβουμε αυτό που ζούμε και αυτό που είμαστε, μακιγιαρισμένοι και με ψεύτικα χαμόγελα, δεν βγαίνει κάτι.
 Ας σταματήσουμε να τριγυρνάμε ψάχνωντας  για τις χαμένες μας ψυχές. Είναι μπροστά στα μάτια μας, έτοιμες να μας δώσουν μιά δεύτερη ευκαιρία, αρκεί να ξεκαθαρίσουμε πως τα υλικά αγαθά και η φιλαυτία μας δε έχουν κανένα νόημα. Γιατί όπως λέει και ο  Άγγλος ποιητής Μάθιου Άρνολντ:  "Η ζωή δεν είναι να έχεις και να αποκτάς αλλά να είσαι και να γίνεσαι..."


Υ. Γ. Καλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες.


Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

6ος Χ 2 Ραδιομαραθώνιος στο SpIrtoWeb Radio


"Ο 6ος Χ 2 Ραδιομαραθώνιος στο SpIrto web Radio είναι γεγονός...!!!  Αφιερωμένος στο Χαμόγελο του Παιδιού - The Smile of the Child & στον Σύλλογο Πρόληψης τροχαίων Ατυχημάτων Ανηλίκων - Αγάπη για Ζωή.

Σάββατο 23 Δεκεμβρίου, 11 η ώρα νταν - το πρωί ε...???... - και για όσο εσείς μας κρατήσετε,θα είμαστε στον αέρα, σε LIVE εξωτερική μετάδοση από το Mela Center Kifissia / Εμπορικό Κέντρο ΜΕΛΑ, Κηφισίας 238 - 240, στην Κηφισιά (Τροχονόμος, 100 μ. από τον ηλεκτρικό) - τα μικρόφωνα ανοίγουν, οι παραγωγοί μας εναλλάσσονται, το ίδιο και οι καλεσμένοι μας.

Κάνoντας την βόλτα και τα ψώνια σας στο κέντρο της πανέμορφης Κηφισιάς, οι εντός Αθηνών & Περιχώρων, κάντε και μία στάση για καφέ, κουραμπιέδες, τσάι και συμπάθεια κοντά μας, το ΣΑΒΒΑΤΟ 23/12/17 από τις 11 το πρωί,να γνωριστούμε όσοι δεν γνωριζόμαστε και να φιληθούμε οι γνωστοί.  Οι εκτός, μείνετε διασυνδεδεμένοι μαζί μας στο www.spirtowebradio.com όπου θα σας κρατήσουμε συντροφιά, με μουσικό πρόγραμμα και καλεσμένους, ζητώντας την συμμετοχή σας, για να ενισχύσουμε συνδυαστικά όλοι μαζί, την δράση δύο φορέων, που χρόνια τώρα επιτελούν ένα σπουδαίο έργο: Το χαμόγελο του Παιδιού-The smile of the child και Τον Πανελλήνιο Σύλλογο Πρόληψης τροχαίων Ατυχημάτων Ανηλίκων - Αγάπη για Ζωή."



Η Βιβή και ο Γιάννης λοιπόν. Και οι συντελεστές του Spirto Web Radio. Για άλλη μια φορά θα διοργανώσουν έναν  Ραδιομαραθώνιο Αγάπης. Τον 6ο συνολικά. Όποιος και όποια επιθυμεί, μπορεί να προσφέρει με τον τρόπο που αναγράφεται στο παρακάτω link: Γιατί να το πετάς...???... Φέρτο σε μας !!!.

Ας υποστηρίξουμε αυτή την ειλικρινή προσπάθεια! 

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Γυναικεία πνεύματα Χριστουγέννων (πρώην-νυν-επόμενες)

 Αν σας έλεγαν να σκεφτείτε μιά παραλλαγή του μυθιστορήματος του Καρόλου Ντίκενς "Χριστουγεννιάτικη ιστορία", τι θα σας έρχονταν στο μυαλο; Δύσκολο ε;  Νομίζω ότι την δική μου παραλλαγή, όσοι και (κυρίως) όσες με διαβάζετε, την έχετε ήδη μαντέψει.
  Σκέφτηκα λοιπόν μιά ιστορία που τα πνεύματα-φαντάσματα των Χριστουγέννων, είχαν την μορφή των πρώην, νυν και επόμενων αμόρε μας. Μιλάμε για κανονικό εφιάλτη. Ιδού το αποτέλεσμα...

1) Οι πρώην

  Ντάξει μιλάμε για την απόλυτη φάση αυθεντικού τρόμου. Σκεφτείτε μια πρώην που θα σας δει με τη νυν. Σκεφτείτε αυτό να γίνει τις μέρες των Χριστουγέννων. Σκεφτείτε ακόμη καλύτερα (μάλλον... χειρότερα) να σας δει  αγκαλιασμένους, ή να φιλιέστε ή να της κάνετε ένα δώρο λόγω των ημερών. 

 Ποιος είδε τον Εμπενίζερ Σκρουτζ και δεν τον φοβήθηκε... Τι καντήλια, τι μαλλιοτραβήγματα, τι πολυελαίους, τι κουραμπιέδες και μελομακάρονα έχετε να φάτε, δεν περιγράφεται.
 Υπάρχει και η άλλη περίπτωση βέβαια. Να σπείρει ανάμεσα σας αμφιβολίες, ζήλιες και να σας βάλει σε σκέψεις για το αν έπρεπε να την χωρίσετε.
Πως γίνεται αυτο; Εύκολο...
 Φανταστείτε να την δείτε στον ύπνο σας μέρες που΄ναι. Να έρθει στο όνειρο σας ντυμένη με κόκκινο στρινγκάκι, ξώβυζη και ξαφνικά να χιμήξει επάνω σας και να σας αρπάξει απ΄την πυζάμα. Η μάχη του βατερλώ κανονικά. Στενή επαφή πρώην τύπου. Καλή χρονιά πριν την ώρα της, παραμιλητά με... λάθος ονόματα στον ύπνο σας, βεγγαλικά, χιονισμένα τοπία,  τάρανδοι και λοιπά συναφή Χριστουγεννιάτικα. 
 Κι ύστερα... Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. Ή μάλλον καλύτερα οι Σκορπιοί. Και το τσίμπημα τους θα είναι τέτοιο που θα ευχόσασταν να το... κάνατε καλύτερα με τον Φρέντι Κρούγκερ.

2) Η νυν

 Εν δυνάμει εφιάλτης. Και λέω εν δυνάμει γιατί μπορεί πολύ εύκολα μια νυν, να είναι το πιό γλυκοοοοό κοριτσάκι-μουτράκι-μωράκι-αρκουδάκι του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μεταμορφωθεί και στην απόλυτη μέγαιρα. Στην κακιά βασίλισσα από την Χιονάτη. Στη Σωσώ από τα "Εγκλήματα"¨. 

 Ναι, ναι, για τέτοιο θρίλερ μιλάμε. Και αυτό βέβαια μπορεί να γίνει για έναν και μοναδικό λόγο. Δώστε της αγάπη, στοργή, φροντίδα και προδερμ. Ειδικά τις μέρες των γιορτών. Ααααα και δώρα. Πολλά δώρα.Τα Χριστούγεννα αγαπάκια μου γι'αυτό τον λόγο είναι. Αν μάλιστα, της κάνετε και πρόταση αρραβώνα-γάμου-γνωριμία των γονιών σας ακόμη καλύτερα.
 Όμως, σας εφιστώ την προσοχή. Απαγορεύεται ρητώς και κατηγορηματικώς, αναφορά σε προηγούμενες Χριστουγεννιάτικες γιορτές, δεν επιτρέπεται η ένδειξη έστω, υποτιθέμενης, νοσταλγικής διάθεσης για το πόσο ωραία είχατε περάσει τα Χριστούγεννα πριν 2, 3, 5 χρόνια, στην εφηβική σας ηλικία ή ακόμη και όταν λέγατε τα κάλαντα ως παιδάκια. Μόνο μαζί της αξίζουν τα Χριστούγεννα γκέγκε;;; Εκτος αν θέλετε η νύν να μεταμορφωθεί σε πρώην με όλα τα παρελκόμενα του πρώτου κειμένου αυτής της τρομακτικής ανάρτησης...

3) Οι επόμενες

 Φτάσαμε και στο θεωρητικά light κομμάτι. Οι επόμενες αγαπητοί μου Καζανόβες, είναι μιά κατηγορία που αν προσεχθεί μπορεί να είναι η σωτηρία της ψυχής σας. Μπορεί όμως να είναι και η αιώνια Κόλαση σας. 

 Γιάυτό διαβάστε προσεκτικά τις θα σας πω, να τα δουλέψετε στο μυαλό σας από τώρα, μιάς και σίγουρα θα χωρίσετε οι περισσοτεροι από τους μισούς, και οι άλλοι μισοί είστε-είμαστε στην φάση "και μαζί και μόνος πάλι νιώθω μόνος" που έλεγε και το άσμα.
 Λίγο παραμύθι δεν βλάπτει. Οι γυναίκες το θέλουν άλλωστε (μην πετροβολάτε όχι όλες). Προσπαθήστε να ελέγχετε ανά τακτά διαστήματα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γιατί οι γυναίκες εχουν τον Πουαρώ μέσα τους. Μάθετε από τις προηγούμενες σχέσεις σας. Καμιά αναφορά σε πρώην, καμιά αναφορά στο παρελθόν σας (οκ δεν φυτρώσατε αλλά κάντε σα να φυτρώσατε). Βέβαια οι επόμενες γίνονται και Κόλαση όπως προανέφερα.

 Οπότε αν έχετε ξαφνικά ενόραση από ένα ζοφερό μέλλον (εσείς με μπυροκοιλιά, 3-4 κουτσούβελα να κάνουν το σπίτι Βιετναμ, ένας σκύλος να γκρεμίζει τα πάντα και μιά γυναίκα να μην σας αφήνει σε ησυχία με την λογοδιάρροια και την μουρμούρα της), τότε προσπαθήστε να μάθετε από αυτό μετανοώντας για τα καφριλίκια σας.

  Όπως ο ήρωας μας Εμπενίζερ Σκρουτζ. Ειδάλλως σας βλέπω Αλ Μπάντυ από το "Παντρεμένοι με παιδιά" (και οκ αν έχετε και μιά γυναικάρα όπως η Πέγκυ παλεύεται, αν όχι όμως;;;). Ψυχραιμία όμως αδέρφια. Όλα θα πάνε καλά. Γιορτές είναι θα περάσουν. Ξέρω, τα γυναικεία πνεύματα των Χριστουγέννων είναι τα χειρότερα. Αλλά, φοβούνται τα παλικάρια μωρε;;;

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα...

"Γνωριστήκαμε νύχτα σ' ένα καφενείο κάτω από συνθήκες σχεδόν μυστηριώδεις — από τότε ερχόταν συχνά, ιδιαίτερα μετά το έγκλημα έτρεξε αμέσως.
 «Ποιος είσαι;» ρώτησα, «είμαι ο επόμενος», μου λέει, και θα περνούσαν χρόνια για να καταλάβω,
εκείνον τον καιρό έψαχνα να βρω κάτι που είχα χάσει (αν το βρω, ίσως σωθώ — ίσως σωθεί κι η ανθρωπότητα)
ή κοίταζα τα φωταγωγημένα τραμ μέσα στα παιδικά μου βράδια. 
«Ποιος είσαι;» τον ικέτεψα, «θα το μάθεις, μου λέει, μα όταν θα 'ναι αργά», ανατρίχιασα — έτσι ερήμην ζήσαμε. Στη στροφή του δρόμου σταθήκαμε κάτω από ένα φανάρι και κοιταχτήκαμε σιωπηλά, με μίσος. Άλλα αυτό είναι μια άλλη παλιά ιστορία αιώνων..."

--------------------

"Γεγονότα και πρόσωπα της πιο ωραίας μου ζωής, της φανταστικής:
… οι εραστές μέσα στην κάμαρα απλώνουν τα χέρια ο ένας στον άλλο ενώ εκείνοι στέκονται έξω, μόνοι…
 Έζησα κι εγώ αφηρημένα –βέβαια αγάπησα τα ιδανικά της ανθρωπότητας. Αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα.
 Τώρα ανεβαίνω σε μια άμαξα απ’ αυτές που διασχίζουν τον ύπνο μου και δραπετεύω. Θα με ξαναβρείτε στα ωραιότερα ποιήματα. Του άλλου αιώνα..."

--------------------

 "Και η ποίηση είναι σαν να ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα
Για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό.

 Εξάλλου από τόσα χρόνια που ζήσαμε δε μένει παρά μια θολή ανάμνηση όπως από ‘να βιβλίο παλιό
Που δε θα ξαναδιαβάσεις. Θυμάσαι εκείνο το βράδυ που μου πες "αυτό που θα μας συντρίψει ήταν από την πρώτη μέρα εδώ κοντά μας".
 «Τι θέλεις να πεις;» σε ρώτησα.Δεν απάντησες, χίλια χρόνια τώρα και δεν απάντησες
Απ’ όλα μπορείς να σωθείς εκτός απ’ τη νοσταλγία σου για κάτι πολύ μακρινό
που δεν το θυμάσαι. Εξάλλου ο ρόλος μου πάντα ήταν να κρατάω ξύπνιο αυτό το ηλίθιο φάντασμα. Μιας παλιάς ευτυχίας..."


 * Αποσπάσματα απο το βιβλίο "Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα". 
 
Τάσος Λειβαδίτης

________________

 

* 37 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από τον θάνατο του τεράστιου John Lennon. Ονειροπόλος, ιδιαίτερος, μοναδικός. "Love in knowing, we can be..."

Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017

Δεκέμβριος;;; Παρών!

 Μπορείτε να σκεφτείτε τι θα έλεγε, αν μπορούσε βεβαίως βεβαίως να μιλήσει, ο αγαπημένος μας μήνας Δεκέμβριος; Ευτυχώς που... στόμα έχει και μιλιά δεν έχει ο καημένος.Οι περισσότεροι παίρνουν τα δωράκια τους (όταν λέω περισσοτεροι εννοώ οι γυναίκες-έτσι και αλλιώς περισσότερες ειναι- χαχα) και αυτός τίποτα

 Ποιός; Ο μήνας που κάνει τους ανθρώπους να ξεφεύγουν από την καθημερινότητα, να γελάνε, να αγαπιούνται πιό πολύ, να χλαπακιάζουν τον αγλέορα, να πηδάνε ότι κινείται (ωχχχ αυτό είναι από αλλο κείμενο) και γενικά να να να... Ε πείτε μου δεν είναι ριγμένος το λιγότερο;;;

2 του μήνα λοιπόν λέει το ημερολόγιο και αρχίζουμε να μπαίνουμε σε mood Χριστουγέννων. Εγώ τώρα ξέρετε τι πρόβλημα έχω; Σκέφτομαι που στο καλό θα καταναλώσω τα λεφτά που θα πάρω. Γιατί οκ, και μισθάρα έχουμε, και μιά δωράκλα Χριστουγέννων, ναααααα με το συμπάθειο, θα πάρουμε και γενικώς θα είμαστε άνετοι ρε παιδί μου. Εδώ κοτζάμ επίδομα μας χαρίζει απλόχερα ο Τσιπρανδρέου.

 Και να΄ταν μόνο αυτο; Λοταρίες, εκπτώσεις, πωλήσεις όπλων και βλημάτων (κανονικών όχι ανθρώπινων) στην Σαουδική Αραβία και δε συμμαζεύεται. Μπέρδεψε ο Καμμένος την Αραβία με τα παιδάκια που γράφουν γράμματα στον Santa Claus, δεν εξηγείται αλλιώς.

 Βέβαια πέρα από τον Τσιπρανδρέου έχουμε και δεύτερο εν δυνάμει... Άγιο Βασίλη. Ο λόγος για τον Κούλη. Και δεν εννοώ τον Καραταϊδη, τον παλιό αμυντικό του Ολυμπιακού. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Αυτός, μαζί με τον Άδωνι υπόσχονται μόλις βγουν κυβέρνηση, να λύσουν πολλά από τα κακώς κείμενα του σήμερα. Θεέ μου φύλαξε μας από τέτοιους Άη Βασίληδες...

 Και αφού τελείωσα με τα πολιτικά, ώρα να περιλάβω τις γυναίκες. Εεεε εσείς τι λέτε ρε κορίτσα, ολόκληρο κείμενο πρωτομηνιάς, δεν θα έκανα μιά νύξη και σε σας; Ετοιμαστείτε, ντυθείτε, στολιστείτε, βαφτείτε (απαγορεύονται ρητώς τα στοκαρίσματα), γιατί έρχεται η ώρα να κάνετε χαμό. Τα ρεβεγιόν, τα μαγαζιά, τα club και τα μπουζούκια σας περιμένουν.

 Προσοχή στο τι τρώτε, γιατί δεν λέει να ξεχειλίζει από τα μίνια και τις τουαλετάρες σας η βυζούμπα και η κοιλούμπα.

Όχι τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά θα επακολουθήσουν βραδιές αχαλίνωτου σεξ και όρκοι αιώνιας αγάπης μετά τα πάρτυ και θα ήταν άσχημο να σας φύγει τρέχοντας το... κελεπούρι. Συνιστώ προσοχή λοιπόν.
 Ντάξει, ας μην επεκταθώ άλλο μήνας που είναι, γιατί με βλέπω αντί για μελομακάρονα και κουραμπιέδες, να τρώω τίποτα σφαλιάρες από τις ορδές των γυναικών που θα σχολιάσουν κάτω από αυτό το λογοτεχνικό διαμάντι-αηδία που μόλις διαβάσατε. Υπομονή. Θα γράψω και άλλα. Δεκέμβρης είναι αυτός. Σας αφήνω προς το παρόν με Bieber (δεν μου΄το χατε ε; Ούτε εγω!)


Υ.Γ. Καλό, Χριστουγεννιάτικο μήνα να έχουμε...


Αναγνώστες

Page translation