Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Ένα φιλάκι είναι λίγο...

 Ξεκινάω επιστημονικά. Ερευνητές λένε πως το φιλί είναι από τις πιο παράξενες ανθρώπινες δραστηριότητες. Ναι μάλιστα. Αυτό που εμείς θεωρούμε σήμερα φυσιολογικό, πριν από κάτι αιώνες ήταν... άγνωστο. 
  «Πως ανακαλύφθηκε λοιπόν;» θα αναρωτιέστε. Είναι απλό. Η περιέργεια έκανε για άλλη μια φορά το θαύμα της. Οι προϊστορικοί άνθρωποι είχαν σαν κύριο χαρακτηριστικό τους την όσφρηση.
  Έτσι λοιπόν όταν ήθελαν να διαπιστώσουν τι ακριβώς έχουν απέναντι τους, έσκυβαν προς το μέρους του ανθρώπου  ή του ζώου  που είχαν μπροστά τους και έτριβαν τη μύτη τους κουνώντας την πάνω-κάτω. Σε μια από αυτές τις κινήσεις λοιπόν, ο κατ’ εμέ homo μπερμπάντιους (εκ του μπερμπάντη) , ξέφυγε λιγάκι και τα χείλη του άγγιξαν τα χείλη κάποιου άλλου homo... Ε δεν ήθελε και πολύ.... Έπειτα από αυτό η συνήθεια έγινε λατρεία!
  «Για το μεγαλύτερο μέρος της πρώιμης ανθρώπινης ιστορίας, η όσφρηση ήταν η πιο σημαντική από τις αισθήσεις για τις διαπροσωπικές σχέσεις», εξηγεί η Σέριλ Κίρσενμπαουμ, συγγραφέας του βιβλίου "Η Επιστήμη του Φιλιού". «Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν την όσφρηση για να διαπιστώσουν τη διάθεση του άλλου, την υγεία του και την κοινωνική του θέση» λέει η ίδια και δεν έχουμε λόγο να την διαψεύσουμε.
  Στο πέρασμα των χρόνων το φιλί από κοινωνικός χαιρετισμός έγινε μέχρι και αντικείμενο μελέτης, σλόγκαν,  ένδειξη πάθους αλλά και ρομαντική έκφραση που θεωρείται ότι ξεκίνησε στην Ινδία περίπου το 1.000 π.Χ.
 Κάποιοι άλλοι ιστορικοί πιο... τολμηροί, θεωρούν ότι την εποχή εκείνη, το ρομαντικό φιλί ήταν άγνωστο στον υπόλοιπο κόσμο και ότι στην Ευρώπη έγινε γνωστό από τον Μέγα Αλέξανδρο.
  Επίσης στην αρχαία Ελλάδα, το φιλί ήταν ένας τρόπος για να επικοινωνήσει κάποιος την τάξη του, την κοινωνική του θέση και την πίστη του, μεταξύ ανδρών στο στρατό κυρίως (!!!). Μια σημαντική λεπτομέρεια είναι πως στην Οδύσσεια του Ομήρου περιγράφεται περισσότερο ως μορφή ικεσίας και όχι  ως ένδειξη ρομαντισμού/
  Περνώντας στην εποχή του Ιούλιου Καίσαρα, οι Ρωμαίοι έβλεπαν διαφορετικά το φιλί. Στη συλλογή των ερωτικών ελεγειών "Amores" (Έρωτες), ο Οβίδιος αναφέρεται στο "savium", το οποίο οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν "φιλί της ψυχής" και που σήμερα, όπως εξηγεί ο Μπράιαντ, είναι το γαλλικό φιλί.
  Εννοείται πως μέσα σε αυτή την καλπάζουσα διάδοση του φιλιού δεν λείψανε και οι ακρότητες  όπως στην περίπτωση του ρωμαίου αυτοκράτορα Τιβέριου, που επιχείρησε να απαγορεύσει το φιλί γιατί θεωρούσε ότι έτσι μεταδιδόταν η λέπρα!
  Στη σύγχρονη εποχή το φιλί και η σημασία του πήραν τεράστιες διαστάσεις. Αξέχαστα φιλιά σε ταινίες του κινηματογράφου, τραγούδια, βιβλία, συνέθεταν και συνθέτουν  τα χαρακτηριστικά της πιο αρμονικής κίνησης του ανθρώπινου σώματος για μένα.
  Το φιλί όπως εξηγεί ο σύμβουλος σχέσεων από το Σικάγο Τζέφρι Σάμπερ, είναι «Η γέφυρα ανάμεσα στα λόγια μας και τις πράξεις μας» . Εγώ το μόνο που μπορώ να προσθέσω είναι πως έτσι και αλλιώς ένα φιλάκι είναι λίγο... Πολύ λίγο, όπως έχει τραγουδήσει και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης...



Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Διλλήματα και Ερινύες

 «Τα διλλήματα  είναι για τους ευαίσθητους», μου είχε πει κάποτε ένας καθηγητής μου στην σχολή. Να σας πω την αλήθεια δε ξέρω αν μου το είπε επειδή με θεωρούσε ευαίσθητο ή για να μου τονίσει την σημασία άλλων πραγμάτων. Με τα χρόνια όμως κατάλαβα την αξία των λεγόμενων του.
  Θα έχει συμβεί σε όλους μας κάποια στιγμή. Μακάρι να μην ξέραμε κάποια πράγματα που ξέρουμε. Αναθεματίζουμε την ώρα και τη στιγμή που ακούσαμε κάτι που... δεν έπρεπε. Αυτό, οι περισσότεροι από εμάς το κάνουμε όχι επειδή έτσι μας κάπνισε, αλλά λόγω της θέσης μας, λόγω του χαρακτήρα μας, λόγω των εκάστοτε συνθηκών. Όταν ξέρεις κάτι που μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, που μπορεί να είναι άσχημο για  κάποιον, διστάζεις να το εξωτερικεύσεις. Τυραννιέσαι σα να έχεις εσύ την ευθύνη, άσχετα αν δε την έχεις...
  Εκεί είναι που μπαίνουν οι Ερινύες. Σε κυνηγάνε, δε σε αφήνουν να κοιμηθείς, να  ξεκουραστείς ψυχολογικά και σωματικά και στριφογυρίζουν πάνω από το κεφάλι σου σαν κουνούπια έτοιμα να σου ρουφήξουν το αίμα... Τα βάζεις με τον εαυτό σου και εύχεσαι να είχες τη δύναμη να ήσουν αλλιώς. Όχι κάποιος άλλος. Αλλά αλλιώς.
  Υπάρχουν και οι... άλλοι  που δεν είναι έτσι. Αυτοί που σε βάζουνε σε αυτή την θέση και που δε λογαριάζουν, ο καθένας ξεχωριστά για δικό του όφελος,  τον ανθρώπινο παράγοντα. Άνθρωποι (;) που οι λέξεις ανθρωπιά, ευκαιρία, συναίσθημα, αλήθεια, είναι γι’ αυτούς  έννοιες άγνωστες, «ασύμφορες».
  Τρελαίνομαι όταν γίνομαι «έτσι» γι’αυτούς. Όταν οι Ερινύες έρχονται στο δικό μου μυαλό και όχι στο δικό τους. Όταν αυτοί απλά αποφασίζουν και οι άλλοι (εμείς) δέχοντε τις συνέπειες. Σε μια κοινωνία λογική, αληθινή με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα δεν θα είχαν θέση...
  Είναι δύσκολο για μένα ακόμη και σήμερα, έπειτα από δεκάδες τέτοιες περιπτώσεις, να μπορώ να λειτουργώ όταν υπάρχουν διλλήματα που αφορούν τις ζωές άλλων ανθρώπων. Δεν το διάλεξα  να γνωρίζω αλλά με τυραννάνε. Εγώ έχω μάθει στην αλήθεια...

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Ένα... παλιό Κυριακάτικο πρωινό

  Σήμερα ξύπνησα κατά τις 9. Οι αριθμοί παίζουν για μένα σημαντικό ρόλο, όχι τόσο παραγωγικό, όπως συμβαίνει στους επαγγελματίες αλλά συμβολικό. Το 9 για μένα βγάζει κάτι καλό... Δεν έχω πολυσκεφτεί τον λόγο αλλά δεν θέλησα να το ψάξω κιόλας.
  Έτσι λοιπόν από εχτές το βράδυ, το ξυπνητήρι του κινητού μου πήγε στο 9. Ξέχασα να σας πω ότι αν και περίεργο να βάζεις ξυπνητήρι για μια μέρα όπως η Κυριακή, για μένα εκτός από συνηθισμένο είναι και μαγικό... Ναι, ναι. Όταν ξυπνάς με Freddie Mercury το πρωί, τότε το ξύπνημα σου είναι μαγικό. Ειδικότερα δε, αν έχεις διαλέξει το «killer queen» για αφύπνιση.
 Για να μην σας τα πολυλογώ με το που ξύπνησα, ένιωσα πως το σημερινό πρωινό έχει κάτι από τις παλιές κλασσικές Κυριακές. Βάζοντας την φόρμα μου και πλησιάζοντας προς το παράθυρο τα τιτιβίσματα των πουλιών και το άπλετο φως που πλημμύριζε το δωμάτιο, έκανε ακόμα εντονότερο  το αίσθημα, ότι αυτή η Κυριακή πρόκειται να είναι πολύ ωραία. Τράβηξα την κουρτίνα και, ω Θεέ μου, έξω ήταν μια υπέροχη μέρα!
 Αμέσως τηλεφώνησα στον κολλητό μου για να κανονίσω τις τελευταίες λεπτομέρειες για τον, ήδη κανονισμένο, Κυριακάτικο πρωινό καφέ μετά τέκνων, φίλων, γνωστών και αγνώστων. Ο καφές κανονίστηκε το ραντεβού κλείστηκε για τις 12 και εγώ μπήκα στο μπάνιο για ένα πρωινό ντους, σιγοτραγουδώντας ένα υπέροχο κλασσικό γαλλικό τραγούδι που άκουσα το Σάββατο το απόγευμα από το ακορντεόν, ενός πλανόδιου οργανοπαίχτη, στις σκάλες του ηλεκτρικού σιδηρόδρομου. ΄
  Βγαίνοντας από το μπάνιο η διάθεση μου συνέχιζε και ήταν υπέροχη και σε αυτό συνέβαλλε, εκτός των προαναφερθέντων, και η μυρωδιά του φαγητού που ετοίμαζε η μητέρα μου. Ντύθηκα, παρφουμαρίστηκα , έφτιαξα τα μαλλιά με ολίγον ζελέ, έριξα μια ματιά στις πρωινές αθλητικές εφημερίδες στο ιντερνέτ και έπειτα από λίγο ήρθε ο αδερφός μου με την σύζυγο και το ανιψάκι μου (ναι είμαι θείος πανάθεμα με...) και φύγαμε για την καφεδούμπα!
  Φτάνοντας στην καφετέρια, (η οποία παρεμπιπτόντως περιβάλλεται από ένα υπέροχο πάρκο), το σκηνικό μου θύμισε τις παλιές καλές Κυριακές, όπου οι οικογένειες πλημμύριζαν τα πάρκα και τις εξοχές... Τα παιδάκια με τα ποδήλατα πήγαιναν πέρα δώθε, έτρεχαν κλωτσώντας τις μπάλες, γεμάτα χαρά και εκκωφαντικά γέλια...
  Μετά από λίγα λεπτά, έφτασε και η παρέα. Με άλλο ένα μπέμπη ανά χείρας. Δυο μπέμπηδες λοιπόν σε αυτό το Κυριακάτικο σκηνικό και καλοί φίλοι. Κάτσαμε, παραγγείλαμε και αρχίσαμε να συζητάμε περί ανέμων και υδάτων, για τα οικονομικά μας προβλήματα, για αστεία σκηνικά της καθημερινότητας μας...
  Λέγαμε, λέγαμε και γελούσαμε και μέσα σε όλη αυτό το αίσθημα της ξενοιασιάς, εγώ, σαν κλασσικός ψείρας σε τέτοιες περιπτώσεις, σκεφτόμουνα ο αναθεματισμένος, την καθημερινότητα, τις δύσκολες στιγμές που περνάμε ως άνθρωποι...
  Αλλά ξαφνικά σήκωσα το κεφάλι, είδα όλο αυτόν τον κόσμο γύρω μου, να γελά, να περνάει χαλαρά και σκέφτηκα «και όμως υπάρχει ακόμα ελπίδα...». Μακάρι, μακάρι να έχουμε και άλλες τέτοιες Κυριακές. Ηλιόλουστες και όμορφες.  Γεμάτες, γέλια, χαρές, γεμάτες αγάπη. Να αγαλλιάσει επιτέλους η  κατατρεγμένη ψυχή μας...




Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Όταν το marketing coca-colίζει...

  Στις 12 Μαρτίου του 1889 η Coca-Cola βγήκε για πρώτη φορά στη κυκλοφορία σε γυάλινο μπουκάλι καθώς μέχρι τότε κυκλοφορούσε μόνο σε πλαστικό. Από τότε έως και σήμερα  κύλησε πολύ νερό (ή και coca cola αν προτιμάτε) στο αυλάκι, για να φτάσουμε σήμερα να θεωρούμε το ανθρακούχο αναψυκτικό ένα από τα κορυφαία, αν όχι το κορυφαίο, προϊόν στον κόσμο.
  Στο πέρασμα των χρόνων, η Coca-cola αγαπήθηκε παράφορα και μισήθηκε θανάσιμα, όπως όλα τα πετυχημένα και αμφιλεγόμενα προϊόντα της σύγχρονης εποχής.
  Αναμφισβήτητα το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου αναψυκτικού ήταν, είναι και θα είναι το marketing. Ένας ολόκληρος κόσμος που ουσιαστικά δουλεύει αδιάκοπα για να βγάλει προς τα έξω τα δυνατά του σημεία και να αφανίσει τα αδύνατα. Από (όντως) πανέξυπνες διαφημίσεις στην τηλεόραση, εμφανίσεις και αναφορές στον κινηματογράφο, μέχρι θεωρίες περί της χρηστικότητας του για ιατρικά θέματα, το αναψυκτικό που τσιγκλάει και καίει τον ουρανίσκο μας και «πάει πάντα με όλα...» κινείται πάντοτε στην σφαίρα του μυστικιστικού και του ανεξήγητου.
  Κάτι η μυστική συνταγή, που εκατοντάδες άλλες εταιρίες αναψυκτικών προσπάθησαν (με αποτυχία όλες, εκτός της Pepsi) να αντιγράψουν, κάτι η πρωτότυπη και αδιάκοπη προώθηση του προϊόντος, συνέβαλαν στο να καθιερωθεί στο μυαλό μας η Coca-cola, ως το κορυφαίο αναψυκτικό που έχουμε πιεί...
  Η πραγματικότητα βέβαια είναι λίγο διαφορετική. Ότι πουλάει δεν είναι πάντα και καλό. Αν και φανατικός υποστηρικτής του αναψυκτικού, αρκετές φορές, έχω αναρωτηθεί για την επιρροή και τον εθισμό που προκαλεί η γεύση του και η χρήση του στην υγεία μας. Πολλές φορές έχω σκεφτεί το τεράστιο μηχανισμό που έχει στηθεί γύρω από την Coca-Cola και για το τι τελικά είναι αλήθεια και τι ψέμα. Μια πρόσφατη έρευνα ήρθε να υποστηρίζει και άλλο αυτές τις σκέψεις μου...
   Σύμφωνα με έρευνα Αμερικανών επιστημόνων, η συχνή χρήση του συγκεκριμένου αναψυκτικού μπορεί να προκαλέσει καρκίνο! Ο ντόρος που έχει δημιουργηθεί για την συγκεκριμένη έρευνα έκανε την Πολιτεία της Καλιφόρνια να τοποθετήσει την Coca-Cola στις ουσίες που χαρακτηρίζονται καρκινογόνες!
  Η εταιρία από την πλευρά της αντέδρασε «περίεργα» βγάζοντας ανακοίνωση (μαζί με την Pepsi) που ενημέρωνε πως επρόκειτο να αλλάξει την συνταγή της, μειώνοντας ποσότητα της χημικής ουσίας 4-μεθυλιμιδαζόλιο (4-ΕΙΜ), η οποία χρησιμοποιείται για να χρωματίσει το ποτά. Μια μέρα μετά ουσιαστικά αναίρεσε την ανακοίνωση της, υποστηρίζοντας πως το καραμελόχρωμα που χρησιμοποιείται στην παρασκευή του αναψυκτικού ήταν και είναι ασφαλές, οπότε δεν θα αλλαχθεί η συνταγή.
  Και όλα αυτά γιατί? Μα φυσικά για την «εικόνα» του αναψυκτικού που πήγε να σπιλωθεί από το σκηνικό των τελευταίων ημερών.
  Διακεκριμένοι επιστήμονες πάντως, αναφέρουν πως όντως υπάρχει μεγάλο ποσοστό επικινδυνότητας όταν η κατανάλωση του αναψυκτικού είναι συχνή, ενώ υπάρχουν φήμες πως ο λόγος που η αρχική   ανακοίνωση της Coca-Cola ήταν τόσο συγκαταβατική, είχε να κάνει με την απόφαση να αναγράφεται  επάνω στα προϊόντα της μήνυμα παρόμοιο με αυτό που αναγράφεται στα πακέτα τσιγάρων και ενημερώνει για την πιθανότητα πρόκλησης καρκίνου!!!
  Το θέμα είναι πως τέτοια περιστατικά αρχίζουν και «ενοχλούν» πλέον ολοένα και περισσότερο τα αυτιά και τα μάτια των καταναλωτών που λόγω και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αρχίζουν και προβληματίζονται συχνότερα, σταθμίζοντας τις καταστάσεις με πρόθεση να θωρακίσουν την υγεία τους.
  Το marketing από την άλλη παραμένει μια λυσσαλέα μηχανή προώθησης προϊόντων, που επάνω στην φούρια του να πουλήσει, να πλασάρει, αυτό που επιτάσσουν οι εταιρίες και η αγορά, παραβαίνει ακόμα και τους ανθρώπινους κανόνες. Όλα στο βωμό του χρήματος...

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Ακατάλληλον (σεξο-δελτίο)

  Καταρχήν καλό μήνα! Κατά δεύτερον είπα σήμερα να σας κάνω να κοκκινίσετε από ντροπή μιας και σας έχω τα πιο καυτά νέα του σεξ! Θα μου πείτε εδώ ο κόσμος καίγεται και γω... χτενίζομαι, αλλά αν το σκεφτείτε λιγάκι, το σεξ κυριαρχεί αυτή τη περίοδο στην καταρρακωμένη Ελλαδίτσα μας. Γιατί τέτοιο μας κάνουν οι πολιτικοί και οι άσπονδοι εξωτερικοί μας φίλοι... Και μάλιστα άγριο...
  Η πρώτη είδηση έχει να κάνει με ένα παλικάρι (τρόπος του λέγειν), από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η, κατά τα άλλα, όμορφη και ήσυχη γυναικούλα του, άσπιλη και αμόλυντη πριν από τον γάμο (κάτι εμίρηδες που είχαν... τουρκέψει το κορμί της δε μετράνε), μόλις την πρώτη νύχτα ως σύζυγος ανακάλυψε πως ο αντρούλης της ήταν στυτικά... άσφαιρος.  Ωχ... Τι τα θελε τα παντριλίκια ο τύπος?
  Δώδεκα εκατομμύρια ευρώ ζητάει η ταπεινή γυναικούλα του, γιατί λέει της έκρυψε το πρόβλημα του...  Τι παρακάλια, τι κλάματα, τις υποσχέσεις πως θα την κάνει πριγκίπισσα. Τίποτα. «Λόγω των συντηρητικών αξιών και της κατάστασης της γυναίκας στην κοινωνία, παρέμεινα σιωπηλή και προσπάθησα να προσαρμοστώ προσευχόμενη να βελτιωθεί η κατάσταση» Οκ σε πιστέψαμε. Άκαρδα θηλυκά...
   Είδηση δεύτερη. Είμαστε δυό, είμαστε τρεις είμαστε χίλιοι δεκατρείς. Είναι γεγονός. Η επανάσταση ξεκινάει από το κρεβάτι. Ομάδα ερευνητών στη Βοστόνη  ανακοίνωσε πως μια στις δεκατρείς γυναίκες άνω των 14 ετών έχει συμμετάσχει έστω και μια φορά σε ομαδικό σεξ!
  Αυτό βέβαια που προκαλεί εντύπωση είναι πως το ποσοστό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες άνω των 18! Και ρωτάω εγώ. Είναι τυχαίο που την έρευνα την έκανε... ομάδα επιστημόνων?  Όχι βέβαια. Όλοι για έναν και ένας... με όλους.
  Η τρίτη είδηση είναι πραγματικά συγκλονιστική, μιας και μιλάμε για την πρώτη γυναίκα στον κόσμο που πληρώνεται για να κάνει σεξ αλλά δεν είναι ιερόδουλη (sic).  «Και τι είναι τότε?» θα αναρωτιέστε. Ψυχοθεραπεύτρια! Ναι, ναι όπως το διαβάζετε. Ο λόγος για την Padma Deva. Η πιο γνωστή ψυχοθεραπεύτρια  στη Μ. Βρετανία είναι η κοπέλα και δε σηκώνω κουβέντα επ αυτού!
  Όποιος από τους ασθενείς της έχει πρόβλημα βρίσκεται μαζί του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου, του κάνει, ψυχομασάζ, τον ψυχοχαιδεύει, κάνουν ψυχοσέξ και όλα αυτά δεν είναι ψυχικό.
  Που σημαίνει? Πως η κοπέλα σαν μια ευσυνείδητη ψυχοθεραπεύτρια που είναι πληρώνεται κανονικά μετά το ραντεβού με τον πελάτη της για την συνεδρία (αυτό και αν είναι sic)... Γεια σου ρε Padma...
  Τελευταία αλλά όχι αμελητέα είδηση στο σεξό-δελτίο μας? Ψώνια ίσον σεξ. Οι γυναίκες το ξέρουν. Εμείς οι άντρες κάτι είχαμε πάρει μυρωδιά αλλά τώρα μια εμπεριστατωμένη έρευνα έρχεται να το επιβεβαιώσει.
 Τα ψώνια  λοιπόν, όπως αναφέρουν Αμερικανοί επιστήμονες, έχουν παρόμοια επίδραση στον εγκέφαλο με την ευχαρίστηση που δίνει μία ταινία πορνό ή μια σεξουαλική επαφή! Το εν λόγω πείραμα έγινε με την παρακολούθηση των ματιών σε πενήντα εθελόντριες φοιτήτριες.  Ψωνίζανε, γουστάρανε. Βλέπανε πορνό η κάνανε σεξ? Πάλι γουστάρανε.
  Τώρα πως στο καλό το καταφέρνουν αυτό δε μπορώ να το καταλάβω. Ίδια δηλαδή ευχαρίστηση έχουν όταν κρατούν μια πιστωτική κάρτα και ίδια όταν έχουν το... τσίου τσίου στα χέρια τους???
  Φτου να πάρει. Πάλι μας κορόιδεψαν. Και μεις νομίζαμε πως μισούσαν τις τσόντες και πως ψώνιζαν μόνο από συνήθεια...

Αναγνώστες

Page translation