Μεγάλη η Χάρη σου Παναγία μου...

Ο Δεκαπενταύγουστος για πολλούς είναι το «Πάσχα του καλοκαιριού». Για άλλους μια ευκαιρία να αναδειχθεί η δύναμη της Μάνας, της Γυναίκας, του πλάσματος που υπέμεινε τόσα πολλά... Της Παναγίας. Η μητέρα του Ιησού Χριστού  είναι ακόμα εδώ... Έτοιμη να συμπονέσει, να υπομείνει... Παρακάτω σας παραθέτω αυτούσιο ρεπορτάζ από την εφημερίδα «Espresso» με μερικά από τα θαύματα της Παναγίας της Μαλεβής...

Ρεπορτάζ: ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ

Επί μισόν αιώνα η εικόνα της αναβλύζει Μύρο και εκείνη αρκετά συχνά εμφανίζεται στους πιστούς της προσκαλώντας τους στο ταπεινό «σπίτι» της... Οσοι δέχτηκαν το ιερό κάλεσμα και επισκέφθηκαν το μοναστήρι της στην κορυφή του Πάρνωνα ένιωσαν το θεϊκό άγγιγμά της να διαπερνά τόσο την ψυχή όσο και το βασανισμένο κορμί τους... Και ως εκ θαύματος στάθηκαν και πάλι στα πόδια τους, και πήραν τη ζωή στα χέρια τους κάνοντας μια νέα αρχή με τον φύλακα-άγγελό τους στο πλευρό τους: την Παναγιά τη Μαλεβή!

Σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, μέσα σε μια κατάφυτη βουνοκορφή όπου βρίσκεται από το έτος 1116 το Μοναστήρι της Παναγιάς της Μαλεβής, η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου -μία από τις εβδομήντα που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς- δεν σταματά να τρέχει Μύρο από το 1964 μέχρι και σήμερα, ενώ ολόκληρη η περιοχή μοσχοβολά χωρίς κανείς να μπορεί να δώσει εξήγηση. Οι εμφανίσεις της εκατοντάδες, όσα και τα θαύματά της, τα οποία σχεδόν ποτέ δεν γίνονται γνωστά. Ωστόσο, από στόμα σε στόμα τα θεϊκά σημάδια της μεταφέρονται στον κόσμο και κάθε χρόνο πιστοί από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και από το εξωτερικό, την Αμερική, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Κύπρο, ταξιδεύουν μέχρι την Αρκαδία για να προσκυνήσουν τη χάρη Της και να ζητήσουν τη βοήθειά Της. Και εκείνη δεν τους χαλά χατίρι. Τους απλώνει το χέρι και γιατρεύει τις πληγές τους...

Σαράντα έξι χρόνια μετά το πρώτο θεϊκό σημάδι της, η «Espresso της Κυριακής» επισκέφθηκε το μοναστήρι της στο χωριό Αγιος Πέτρος στην Κυνουρία και κατέγραψε συγκλονιστικές μαρτυρίες κατοίκων για τα θαύματα της Παναγιάς, αλλά και εικόνες που προκαλούν ρίγη συγκίνησης και δέους.

Από το τζάμι της θαυματουργής εικόνας τρέχει Αγιο Μύρο, το οποίο μαζεύουν πάνω σε βαμβάκι οι δεκαπέντε μοναχές της μονής και το προσφέρουν σε όλους τους προσκυνητές [Οι εξωτερικοί χώροι της Μονής, οι οποίοι κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες πλημμυρίζουν από πιστούς.] μαζί με μικρές εικόνες της Παναγιάς της Μαλεβής. Το Αγιο Μύρο στο βαμβάκι και στις μικρές εικόνες εξακολουθεί να μοσχοβολά για χρόνια ολόκληρα, έστω και αν βρίσκεται στα πέρατα της γης.

Από νωρίς το πρωί στο μοναστήρι βρίσκονταν προσκυνητές από την Κατερίνη και τη Θεσσαλονίκη, ενώ σε μια άκρη της μικρής εκκλησίας καθόταν μια νεαρή μητέρα, η οποία κρατούσε στην αγκαλιά της ένα μικρό παιδί. Προσευχόταν και έκλαιγε... Ζητούσε βοήθεια για το αγοράκι της, το οποίο ήταν άρρωστο. Την πλησιάσαμε και τη ρωτήσαμε τι ακριβώς συνέβαινε. Εκείνη όμως δεν σταματούσε να προσεύχεται και παρακαλούσε τη Μητέρα του Θεού να σκύψει πάνω και από το δικό της το παιδί, όπως έκανε το 2007 και για τον μικρό Ανδρέα.


Το αγόρι που πάλεψε με τον καρκίνο

Η μοναχή Αγνή μας είπε: «Το 2007 είχε έρθει στο μοναστήρι ένα αγόρι μόλις δεκαπέντε ετών, το οποίο βρισκόταν ένα βήμα πριν από το τέλος. Ηταν από την Κύπρο και πάλευε από τα πρώτα βήματά του στη ζωή με τον καρκίνο. Ο πατέρας του είχε πεθάνει και η μητέρα του προσπαθούσε να σταθεί δυνατή τόσο για τον ίδιο όσο και για τον μικρότερο αδελφό του, τον Βασίλη. Το παιδί είχε κάνει είκοσι τρεις χειρουργικές επεμβάσεις, αλλά δεν είχε γίνει τίποτε. Η κατάστασή του χειροτέρευε και έτσι οι γιατροί μεγάλου νοσοκομείου της Αθήνας είπαν στη μητέρα του ότι έπρεπε να χειρουργηθεί για ακόμη μία φορά. Δεν ήξεραν όμως αν μπορούσε να επιβιώσει από την εγχείριση, καθώς ήταν ήδη παράλυτο. Η μητέρα του μία ημέρα πριν ταξιδέψει για Αθήνα, είδε στον ύπνο της την Παναγιά να της λέει “μη στενοχωριέσαι. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή. Ελα στο σπίτι μου και ο Ανδρέας θα γίνει καλά”. Η γυναίκα μόλις ξύπνησε ρώτησε τη μάνα της ποια είναι η Παναγιά η Μαλεβή, καθώς δεν τη γνώριζε. Οι γυναίκες ρώτησαν και έμαθαν ότι βρίσκεται στην Ελλάδα και σ [Η μοναχή Αγνή εξιστορεί στη συντάκτρια της «Espresso της Κυριακής» Γιούλη Σταρίδα τα θαύματα της Παναγιάς που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια της.] υγκεκριμένα στην Κυνουρία. Ετσι, με το που έφτασε η μητέρα με το παιδί στο αεροδρόμιο, ναύλωσε ταξί και ήρθε εδώ στη μονή».

Σύμφωνα με τη μοναχή αλλά και με κατοίκους του χωριού οι μοναχές και ο ταξιτζής βοήθησαν τη μητέρα να βάλει το παιδί στο αναπηρικό καροτσάκι και έπειτα το μετέφεραν στο εσωτερικό της εκκλησίας για να προσκυνήσει την εικόνα. Και μόλις τη φίλησε, η Παναγιά τον γέμισε με δύναμη. Το παιδί, όπως είπε, ένιωσε κάτι περίεργο να διαπερνά το κορμί του και έπειτα φώναξε «αφήστε με να περπατήσω». Η μητέρα του και όλοι όσοι βρίσκονταν δίπλα του πάγωσαν. Ολοι έκλαιγαν και ο Ανδρέας σηκώθηκε, περπάτησε και άρχισε να τρέχει. Η μοναχή Αγνή προσθέτει: «Είμαι σαράντα χρόνια στο μοναστήρι και ομολογώ ότι εκείνη τη στιγμή ένιωσα την παρουσία της Παναγιάς τόσο έντονα... Ανατρίχιασα. Ο Ανδρέας έφυγε όρθιος και μας άφησε το καροτσάκι του εδώ γιατί, όπως μας είπε, δεν το χρειαζόταν άλλο».

 Γιατροί που εξέτασαν τον μικρό μετά την επίσκεψή του στην Παναγιά τη Μαλεβή δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς αυτό το παιδί περπατούσε και δη πώς ζούσε ακόμη. Οι εξετάσεις του ακόμη και σήμερα δείχνουν τον καρκίνο στο μεγαλύτερο μέρος του σώματός του, αλλά το παιδί είναι καλά. Από τότε ο Ανδρέας και η μητέρα του επισκέπτονται μία φορά τον χρόνο το μοναστήρι και ευχαριστούν την Παναγιά.


Το θείο δώρο για το άτεκνο ζευγάρι

Ακόμη ένα θαύμα που έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό και στην ψυχή της μοναχής Αγνής έγινε στο μοναστήρι πριν από περίπου πέντε χρόνια, όταν η Παναγιά εμφανίστηκε στην Κ.Σ., μια 50χρονη γυναίκα από την Κόρινθο που προσπαθούσε για πάρα πολλά χρόνια να γίνει μητέρα: «Είχε κάνει τα πάντα, αλλά δεν υπήρχε αποτέλεσμα. Από είκοσι ετών προσπαθούσε να γίνει μητέρα, αλλά δεν τα κατάφερνε. Εκανε όσες εξωσωματικές της επέτρεψαν οι [Το αναπηρικό καροτσάκι που άφησε στη Μονή ο μικρός Ανδρέας από την Κύπρο.] γιατροί, όμως χωρίς αποτέλεσμα. Εκλαιγε και στενοχωριόταν όταν, όπως μας περιέγραφε η ίδια, μια ημέρα εμφανίστηκε μπροστά της μια γυναίκα ντυμένη σαν καλόγρια και της είπε “μη στενοχωριέσαι άλλο, Κατερίνα, έλα στο σπίτι μου και θα σε βοηθήσω. Είμαι η Παναγιά η Μαλεβή”. Η γυναίκα ήρθε εδώ, αλλά δεν πίστευε ότι θα γινόταν κάτι, διότι ήταν ήδη πενήντα ετών. Μόλις έσκυψε για να φιλήσει την εικόνα, το Μύρο άρχισε να τρέχει ποτάμι. Επειτα έφυγε και επέστρεψε δύο μήνες αργότερα χαρούμενη καθώς, παρά τα χρόνια της, ήταν έγκυος! Τελικά γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Ο Θεός και η Παναγιά έκαναν το θαύμα τους και της χάρισαν την πολυπόθητη μητρότητα».

 Η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι γεμάτη από τάματα πιστών που είτε έχουν θεραπευτεί είτε περιμένουν με βαθιά πίστη το σωτήριο άγγιγμά Της. Πάντως, σύμφωνα με τη μοναχή αυτό που προκαλεί έκπληξη σε όλους είναι το γεγονός ότι η Παναγιά εμφανίζεται και σε ανθρώπους που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία και τους προσκαλεί να την ακολουθήσουν. «Ολοι οι άνθρωποι είναι κάτω από τη σκέπη της και τους προστατεύει. Δεν τους ξεχωρίζει και τους αγκαλιάζει με αγάπη» αναφέρει η μοναχή.


Το Πάσχα που συγκλόνισε το μικρό χωριό

Τη θαυματουργή εικόνα έφεραν στην Κυνουρία οι κάτοικοι του Αγίου Ορους που ήρθαν στην περιοχή το έτος 971. Η εικόνα αρχικώς βρισκόταν στο πρώτο μοναστήρι που είχε χτιστεί στους Κανάλους. Ομως οι μοναχοί βρήκαν τραγικό θάνατο από το κρύο και, σύμφωνα με όσα έχουν επικρατήσει όλα αυτά τα χρόνια και μας περιγράφει η μοναχή Αγνή: «Η εικόνα έφυγε μόνη της και ήρθε στη θέση που βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι. Τότε υπήρχαν βάτα στη συγκεκριμένη περιοχή και η εικόνα στεκόταν μέσα στα βάτα, ενώ δίπλα της έκαιγε ένα καντήλι που δεν έσβηνε ποτέ. Τρεις φορές μετέφεραν την ει [Το εσωτερικό της μεγάλης εκκλησίας, όπου φιλοξενείται η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την ημέρα της γιορτής της στις 23 Αυγούστου.] κόνα στην αρχική θέση της, όμως επέστρεφε στο συγκεκριμένο σημείο. Ετσι αποφασίστηκε να χτιστεί εδώ το νέο σπίτι της. Πιστεύουμε ότι επέλεξε τούτον εδώ τον τόπο, καθώς εδώ βρήκαν τραγικό θάνατο πολλοί άνθρωποι. Μάλιστα, κατά τις εργασίες για την ανέγερση του μοναστηριού βρέθηκαν πολλά οστά».

Την Παρασκευή των τελευταίων Χαιρετισμών, λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα του 1964, στις 17 Απριλίου, η αδελφή Θεονύμφη παρατήρησε ότι ένα περίεργο υγρό έτρεχε από το τζάμι της εικόνας και ότι μοσχοβολούσε. Είκοσι ημέρες πριν από αυτό το συμβάν, οι μοναχές είχαν παρατηρήσει ότι η εικόνα της Θεοτόκου ευωδίαζε, όπως και όλη η περιοχή, και ρωτούσαν η μία την άλλη αν κάποια είχε ρίξει άρωμα. Αλλά καμία δεν ήξερε. Την Παρασκευή των τελευταίων Χαιρετισμών, όταν η αδελφή είδε το Μύρο να τρέχει ενημέρωσε την ηγουμένη. Ομως δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Ωστόσο, τις επόμενες ημέρες το θαύμα συνεχιζόταν μέχρι που η ηγουμένη Παρθενία είδε την εικόνα της Παναγιάς να τρέχει μύρο, το οποίο διαπερνούσε το τζάμι και πλημμύριζε το πάτωμα.

«Στη θέα αυτού του πρωτοφανούς θαύματος τρομοκρατηθήκαμε, τα χάσαμε, κλαίγαμε και προσευχόμασταν» είπε στην «Espresso της Κυριακής» η γερόντισσα Παρθενία, η οποία παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει μας δέχτηκε με ιδιαίτερη αγάπη στη μονή και μας εξιστόρησε τα γεγονότα όπως η ίδια τα έζησε: «Ημασταν μόνες. Ειδοποιήσαμε τον μητροπολίτη, ήρθαν ιερείς και τη σκούπισαν, την εξέτασαν και είδαν ότι η εικόνα συνέχισε να βγάζει μύρο. Επειτα ήρθε και η Χωροφυλακή για να την εξετάσει. Επλυναν την εικόνα με ξίδι και πετρέλαιο, ενώ όλη τη νύχτα έμεινε κλειδωμένος μαζί της ένας χωροφύλακας. Το πρωί, μόλις άνοιξε η πόρτα, βγήκε κατάχλομος και ζήτησε συγχώρεση καθώς “όλο το βράδυ ο μύρος έτρεχε ποτάμι μέχρι τα πόδια του” όπως μας ανέφερε. Το 1969 ήρθε ο αν [Η εικόνα κόβει την ανάσα. Σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, μέσα σε μια κατάφυτη βουνοκορφή του Πάρνωνα, βρίσκεται από το έτος 1116 το «σπίτι» της Παναγιάς της Μαλεβής.] ώτατος διοικητής της Χωροφυλακής, επιθεώρησε την εικόνα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία νοθεία, ενώ ένας χημικός που ήρθε και πήρε το Μύρο για να κάνει ανάλυση, αποφάσισε ότι δεν υπάρχει τέτοια ουσία στη γη. “Μέγας Θεός υπάρχει” φώναξε»...


«Αναστήθηκε» 9χρονο κοριτσάκι στην Αυστραλία

Ακόμη ένα θαύμα που έχει μείνει χαραγμένο στις καρδιές των μοναχών είναι αυτό που έλαβε χώρα στη μακρινή Αυστραλία. Μια ομογενής που είχε πάει στο μοναστήρι και είχε πάρει μαζί της μια μικρή εικόνα της Παναγιάς της Μαλεβής, συνάντησε σε εκκλησία της Μελβούρνης μια γυναίκα να κλαίει ασταμάτητα και να προσεύχεται στον Θεό για να σώσει το μόλις εννέα ετών κοριτσάκι της που ήταν βαριά άρρωστο. Είχε όγκο στο κεφάλι και οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Η Γεωργία Κ. πλησίασε τη γυναίκα και μόλις έμαθε την τραγική ιστορία τής έδωσε την εικόνα τής Παναγιάς και τη συμβούλευσε να τη φέρει στην Ελλάδα και στο μοναστήρι της. Ομως κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο και έτσι η γυναίκα πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε μόνη της τα Χριστούγεννα του 2002 στην Αθήνα. Νοίκιασε αυτοκίνητο και πήγε στη Μονή, όπου προσκύνησε και πήρε Αγιο Μύρο. Οταν επέστρεψε και «σταύρωσε» το κοριτσάκι της, εκείνο σηκώθηκε και άρχισε να χαμογελά. Από τότε κάθε καλοκαίρι η μικρή με τη μητέρα της έρχονται στην Ελλάδα και επισκέπτονται τη Χάρη Της...


Ο τυφλός που κατάφερε να δει για πρώτη φορά τα παιδιά του

Συγκλονιστική είναι επίσης η περιπέτεια του 60χρονου τυφλού από την Κορινθία, που προσευχόταν κάθε βράδυ να τον αξιώσει ο Θεός έστω και μία στιγμή να δει τα πρόσωπα των τριών παιδιών του. Είχε τυφλωθεί σε ηλικία πέντε ετών. Η αδελφή Αγνή μας ανέφερε: «Ενα βράδυ είδε στον ύπνο του μια καλόγρια να του λέει “έλα στο μοναστήρι μου, στην Παναγιά τη Μαλεβή, για να συναντήσεις τα παιδιά σου”. Ηρθε μαζί με τη γυναίκα του λίγο πριν από τη γιορτή της, τον Αύγουστο του 2000. Μόλις μπήκαν στο εκκλησάκι, το Μύρο έτρεχε ποτάμι και έφτασε μέχρι τα πόδια του. Η γυναίκα του άρχισε να κλαίει και εκείνος αφού φίλησε την εικόνα έπεσε στα γόνατα και ζήτησε να τον βοηθήσει. Λίγα λεπτά μετά φώναζε, έβλεπε και πάλι το φως του ήλιου. Αγκάλιασε τη γυναίκα του και έφυγε τρέχοντας για το σπίτι για να βρει τα παιδιά του».