Έλα και χρονίσαμε...

Ένας χρόνος... Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη στιγμή που έγραψα τις πρώτες αράδες σε τούτη εδώ τη γωνιά του ιντερνετικού «σύμπαντος». Βραδιές και μέρες με οίστρο, χωρίς, με κέφι και χωρίς κέφι αλλά εκεί. Το σαράκι, σαράκι. Το γράψιμο είναι ξέσπασμα για μένα... Έτσι όταν αποφάσισα και μπήκα στα λημέρια των blogs πριν από ένα χρόνο δε περίμενα ότι η ανταπόκριση θα ήταν σε αυτά τα επίπεδα. Κυρίως το έκανα για την δική μου προσωπική ανάγκη. Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε και εγωιστή η απλά ψώνιο, καθώς ο τίτλος αλλά και η παρουσίαση του προφίλ μου αυτό που βγάζει είναι... τουλάχιστον εγωκεντρικό. Δεν είναι έτσι τα πράγματα όμως. Προσπάθησα και προσπαθώ μέσα από τα κείμενα μου να πιάσω τον παλμό της κοινωνίας μας, με έναν δικό μου διαφορετικό, μερικές φορές και δυσνόητο τρόπο. Προσπάθησα και προσπαθώ να θίξω πρόσωπα και καταστάσεις, συμπεριφορές και συναισθήματα χωρίς να γίνω χυδαίος (λιγάκι μπορεί... λίγο όμως) ή αποκρουστικός. Με το πέρασμα του καιρού ανακάλυψα και κάτι άλλο. Είδα με μεγάλη μου χαρά πως υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που έχουν ανησυχίες, συναισθήματα, απόψεις, γνώμες. Είναι σημαντικό αυτό σε μια τόσο δύσκολη περίοδο που ζούμε. 

Θα ήθελα όμως να αναφερθώ και σε ανθρώπους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να υπάρχει ακόμη το blog μου. Ανθρώπους που με τα σχόλια, τις γνώμες τους με βοήθησαν και με βοηθάνε καθημερινά να διευρύνω τους ορίζοντες μου. Πρώτα απ’όλους η Βιβή από το «Άρωμα Γυναίκας».  Την ευχαριστώ πολύ κυρίως λόγω του χαρακτήρα της που είναι εξαιρετικά ανθρώπινος και το καταλαβαίνω άσχετα αν δεν την έχω γνωρίσει από κοντά. Αρκετές από τις ιδέες των γραπτών μου είναι παρμένες από το δικό της στυλ γραψίματος. Μετά ακολουθεί η Αντάρτισσα από την Πλατεία Αδιαφορίας... Εξαιρετική στο γράψιμο, την ευχαριστώ που με διαβάζει. Όπως επίσης ευχαριστώ και όλους όσους πέρασαν από το blog μου και έριξαν έστω μια ματιά.
Κλείνοντας να πω πως θα συνεχίσω στους ίδιους ρυθμούς (αυτό δεν είναι απειλή....) μιας και εν τέλει εδώ είναι το καταφύγιο μου... Δεν μπορώ να κλείσω αλλιώς παρά μονάχα με ένα στίχο που περικλείει μέσα του όλο το ρεζουμέ αυτής της σελίδας... «And more, much more than this, I did it my way...»... Σας ευχαριστώ....