Κάποτε, καθώς φεύγεις πηγαίνοντας σε μια μεγάλη μάχη θα σου ‘τυχε ν’ακούσεις ξαφνικά από ‘να παράθυρο ένα πιάνο να παίζει…
Ίσως ένα κορίτσι με άσπρα δάχτυλα ή ένας άντρας με δυνατά χέρια να παίζουν αυτόν τον λυπημένο σκοπό που σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια, τους χαμένους έρωτες,
όλα όσα ονειρεύτηκες χωρίς να τα ζήσεις, τα γιασεμιά που σου γυρίσανε,
την καρδιά σου που την ποδοπατήσαν...
όλα όσα ονειρεύτηκες χωρίς να τα ζήσεις, τα γιασεμιά που σου γυρίσανε,
την καρδιά σου που την ποδοπατήσαν...
Εσύ στέκεσαι με το στόμα ανοιγμένο ακούγοντας κάτω απ’ τη βροχή – μα πρέπει να βιαστείς, προχωράνε οι άλλοι χάθηκαν κιόλας στη στροφή του δρόμου...
Κι όπως ξεκινάς με πλατύ βήμα τα παιδικά σου χρόνια, οι χαμένοι έρωτες, όλα όσα ονειρεύτηκες χωρίς να τα ζήσεις, τα γιασεμιά που σου γυρίσανε, η καρδιά σου που την ποδοπατήσαν, ξεκινάνε κι αυτά πλάι σου – να πολεμήσουν μαζί σου...
Τάσος Λειβαδίτης
Τάσος Λειβαδίτης
Στον πόλεμο, σε κάθε πόλεμο ποτέ δεν είσαι μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφή*ΜΟΝΟΣ.... φφφ δεν παίρνει το τελικό Σ για κάποιο λόγο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα το κατάλαβα Εύη μου! Ξέρεις κατί? Ειναι πραγματικά παρήγορο... Και οχι μόνο... Σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις ακόμα πιο αποφασιστικά...
ΔιαγραφήΈτσι ακριβώς Μάκη! (Λοιπόν για το Σ πρέπει να φταίει η γραμματοσειρά που έχεις επιλέξει)
ΔιαγραφήΈχω επιλέξει ε? Τώρα αμα σου πω πως δεν έχω ιδεά?χαχαχα!
ΔιαγραφήΣε κάθε μάχη που ξεκινάς εκτος του ότι όπως πολύ σωστά ειπε η Εύη, κανείς δεν είναι μόνος του να θυμάσαι το εξής. Να "συγκεντρώνεις" τα "εφόδιά" σου. Και τα εφόδιά μας είναι οι στιγμές και οι αναμνήσεις . Όλα όσα έχουμε ζήσει, και οι εμπειρίες μας. Αυτά θα μας βοηθήσουν, αν τα χρησιμοποιήσουμε φυσικά σωστά, να νικήσουμε τη μάχη ή έστω να παλέψουμε με αξιοπρέπεια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ ποσο συμφωνώ βρε Μαρια με κάθε σου λέξη! Ταυτίζομαι απόλυτα! Σε ευχαριστω για το σχόλιο!
Διαγραφήαγαπημενος ποιητης ολων μας
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα και καλη εβδομαδα αγαπητε μου φιλε
Καλησπέρα Κική, ναι αγαπημένος, λατρεμένος, Τάσος Λειβαδίτης! Φιλιά καλή εβδομάδα!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Μάκη!χαίρομαι που σε διαβάζω και πάλι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως εξαιρετικός ο Λειβαδίτης!
Θα συμφωνήσω με την Μαρία Κατ,οτι το πιο σημαντικό είναι να μην ξεχνάς τα εφόδια,που θα σου δώσουν δύναμη να εκπληρώσεις τον σκοπό!
Καλησπέρα Νικολέτα! Που εισαι εσύ παιδι μου??? Και γω αυτό πιστεύω πως ειναι το πιο σημαντικο! Τα εφόδια που θα σε συντροφεύουν στο ταξίδι σου! Χαρηκά που ξαναήρθες στην παρέα μας!
Διαγραφή