Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Εχθρός του ανθρώπου ο... άνθρωπος

  Τρία γεγονότα. Η δολοφονία του 14χρονου από (κατά πάσα πιθανότητα) συνομήλικο του. Το μακελείο στο Ορλάντο σε μπαρ που σύχναζαν ομοφυλόφιλοι. Και τέλος, τα τρομακτικά επεισόδια και οι μάχες σώμα με σώμα από Άγγλους και Ρώσους χούλιγκανς στην Γαλλία, στα πλαίσια του Euro 2016.

 Δε μπορώ να καταλάβω. Ειλικρινά αδυνατώ να συνειδητοποιήσω τι γίνεται με μας. Με αυτή την φρικιαστική ράτσα των ανθρώπων. Και τα τρία γεγονότα με συγκλόνισαν. Ιδιαιτέρως τα δύο πρώτα. Ασύλληπτες τραγωδίες που το μυαλό μου δε μπορεί να τις επεξεργαστεί ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το κείμενο.

 
 Διαβάζω δεξιά και αριστερά. Αναλύσεις. Γνώμες. Απόψεις. Καφριλίκια Όλα μαζί σε έναν αχταρμά μίσους και κριτικής. Φταίει η παιδεία που δίνουμε στα παιδιά μας. Οι Μουσουλμάνοι. Η αστυνομία. Το κράτος. Τα συμφέροντα. Όλοι και όλα φταίνε. Εκτός από  την αφεντιά μας. Άλλωστε τι σχέση έχουμε εμείς με τα παραπάνω γεγονότα?

 Δεν οπλίσαμε εμείς το χέρι του νεαρού που σκότωσε τον φίλο του κόβοντας του τον λαιμό. Ούτε γαζώσαμε εμείς με σφαίρες εκατοντάδες άτομα στο μπαρ του Ορλάντο. Και εννοείται δεν είμαστε στα γήπεδα της Γαλλίας και τα σπάμε και πλακωνόμαστε με άλλους οπαδούς. 
 Μήπως όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι? Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουμε τις αξίες και την ζωή που κάνουμε ο καθένας ξεχωριστά? Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως οποιαδήποτε πράξη  (καλή η κακή) γίνεται σε αυτό τον κόσμο επηρρεάζει ακόμα και τις πιό απλές καταστάσεις χωρις να το καταλαβαίνουμε?

 Όλα είναι αλληλένδετα. Όλα. Ο καθένας απο μας ξεχωριστά παίζει ρόλο (μικρό η μεγάλο δεν έχει σημασία) σε αυτό που ονομάζουμε καθημερινότητα και ζωή. Αναλογιστείτε απλά πως μπορεί ένα φωτεινό παράδειγμα (όπως λέμε και ξαναλέμε για ανθρώπους που όντως αξίζουν το όρο...),να επηρρεάσει εκαντοντάδες χιλιάδες κόσμο.
 Αναλογιστείτε τώρα και το αντίθετο. Πως ένα άσχημο γεγονός ή μια άσχημη πράξη μιάς ομάδας η ακόμη και ενός ανθρώπου, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω σε μιά οικογένεια, ένα μικρό χωριό, μια μεγάλη πόλη, μια τεράστια χώρα και πάει λέγοντας.
 
 Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουμε. Ότι θεωρούμε πως δεν μας ακουμπά, δεν μας ενδιαφέρει. Όταν το κακό με τον ένα η άλλο τρόπο χτυπήσει την πόρτα μας, τότε αρχίζουμε να καταριόμαστε θεούς και δαίμονες. 

 Τότε μόνο (και όχι πάντοτε...) κατανοούμε τα λάθη μας. Ειναι λυπηρό, τραγικό και πραγματικά αδιανόητο αυτό που συνέβη αυτές τις μέρες. Βαδίζουμε πλέον ολοταχώς προς τα πίσω.  Σε έναν...μεσαίωνα που δεν θα έχει ξαναυπάρξει όμοιος του.
 Τρέμω και να σκεφτώ μονάχα αυτά που θα ακολουθήσουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Αν δεν γίνει κάτι, αν δε κάνουμε κάτι δραστικό ο καθένας για τον διπλανό του, για τις ζωές μας, η κατάσταση θα χειροτερεύει. Σε λίγο και να το θυμάστε, δε θα λειτουργούμε μόνο ως τέρατα, αλλά θα τους μοιάζουμε και στην όψη...



"Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά..."

Μάνος Χατζιδάκις

8 σχόλια:

  1. αριστούργηματικό κείμενο Μάκη!
    η βία είναι φαινόμενο της εποχής, αλλά αν γυρίσεις πίσω στην ιστορία θα το βρεις και θα το ξαναβρείς...
    (μόλις μου "έφαγες" ένα θέμα, χαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη! Σίγουρα την βρίσκεις, την ξαναβρίσκεις και θα την βρίσκεις. Πιστευύω πως απλά ως λαός δεν είμαστε έτοιμοι και ικανοί να την διαχειριστούμε σε τέτοιο επίπεδο και αυτό με τρομάζει.

      Υ.Γ. Χαχα την επόμενη φορά θα είμαι πιό προσεκτικός!

      Διαγραφή
  2. Δεν ξέρω αν έχω να προσθέσω κάτι. Σήμερα, στη σχολή, έγραφα ένα κείμενο για το έγκλημα στο Ορλάντο και οι λέξεις έβγαιναν δύσκολα στο χαρτί. Ο άνθρωπος είναι, αποδεδειγμένα, πιο επικίνδυνος απ' τα ζώα. Και αναρωτιέμαι γιατί φοβόμαστε περισσότερο αυτά. Ο εαυτός μας είναι ο χειρότερος μας εχθρός. Όταν τον βρούμε απέναντί μας, τότε θα καταλάβουμε τι είδους κοινωνία φτιάξαμε για να "ζήσουμε".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς το ίδιο θέμα αντιμετώπισα και γω όταν έγραφα αυτές τις λέξις Γιώτα μου. Εννοείται πως είμαστε πιό επικίνδυνοι από τα κακόμοιρα τα ζωάκια που πολλές φορές τραβάνε τα πάνδεινα στα χέρια μας...

      Από την άλλη δεν είμαι σίγουρος πως πρόκειται ποτέ να καταλάβουμε τι κοινωνία έχουμε φτιάξει και ζούμε. Και σε τι κόσμο γεννιούνται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά... Και αυτό από μόνο του νομίζω πως είναι τραγικό. Ο άνθρωπος μπορεί να δώσει δεκάδες διαστάσεις στην λέξη μίσος. Συνεχώς εξελίσσεται σε αυτό τον τομέα. Αλίμονο μας αλήθεια...
      Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο. Φιλιά!

      Διαγραφή
  3. :(
    Όσον αφορά το πρώτο θέμα, επειδή έγκειται λίγο και στο επάγγελμά μου η ευθύνη πάει προς πολλούς.. Διότι αυτό το παιδί είχε εμφανίσει επικίνδυνες συμπεριφορές πολλά χρόνια πριν και αναρωτιέμαι αν έκαναν κάτι οι δικοί του, δεν θέλω να δείχνω με το δάχτυλο. Και η δασκάλα που μίλησε κατόπιν εορτής με εξοργίζει.. Ποιος είναι ο ρόλος του σχολείου αλήθεια; Αν όχι να προετοιμάζει την οικογένεια κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου και παραπέμποντας σε ειδικούς; Πόσο άχρηστο είναι πάντα το σχολείο..ποτέ μου δεν το συμπάθησα.
    Και για τα άλλα δεν έχω λόγια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται πως πάει σε πολλούς Κατερίνα. Στην οικογένεια, στον περίγυρο, στα κλειστά στόματα και στον ωχαδερφισμό των κλειστών κοινωνιών... Οπως το λες όλα κατόπιν εορτής. Αφού εσύ ξέρεις καλύτερα τι γίνετα στα ελληνικά σχολεία. Έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους. Καθηγητές ταλαντούχοι και έμπειροι σε σύγχυση, μαθητές με άλλη ήθη και έθιμα και Πολιτεία ανύπαρκτη...
      Τι να πω μεγάλο κρίμα. Και μη χειρότερα θα έλεγα. Σε φιλώ Κάθριν!

      Διαγραφή
  4. Για μένα η οικογένεια, αλλά περισσότερο από όλα οι αξίες, το ήθος και τα πιστεύω κάθε οικογένειας παίζουν τον καθοριστικό ρόλο. Όλα σιγά σιγά εξαφανίζονται.. Τι έχουν πάθει οι άνθρωποι; τι μας συμβαίνει αλήθεια;;; πολύ ωραίο post Μάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντε....τι έχουμε πάθει? Απο το κακό στο χειρότερο πάμε...Και όπως αναφέρεις οι αξίες και το ήθος...ούτε με κυάλια πιά δεν φαίνονται! Το αντίθετο θα έλεγα! Σε ευχαριστώ Εύη μου!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation