Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Κατανοώντας την Ειρήνη...

 "Peace is not something you wish for. It's something you make, something you do, something you are, and something you give away..." . 
 Τάδε έφη, John Lennon. Ο υπέρμαχος της αγάπης και της αλληλεγγύης, ο ειρηνοποιός που μίλησε στις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων, δικαιώνεται μέρα με την μέρα, χρόνο με τον χρόνο για τα πιστεύω και τις σκέψεις του.

 Και ναι, είναι όπως το σκέφτηκε..."Η Ειρήνη δεν είναι κάτι το οποίο εύχεσαι. Είναι κάτι που φτιάχνεις, κάτι που κάνεις, κάτι που είσαι και κάτι που περνάς στον διπλανό σου..." Παγκόσμια ημέρα ειρήνης σήμερα και όχι λόγω της...ημέρας αλλά λόγω των δραματικών γεγονότων που ζει ο πλανήτης, η έννοια και η αξία της είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε...

  Με τους πολέμους να μαίνονται στην Μέση Ανατολή, με τα παιδιά να λιμοκτονούν στις εμπόλεμες περιοχές και στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου κόσμου, αναζητώντας λίγο νερό και ένα κομμάτι ψωμί.

 Με τους ηγέτες της Δύσης να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και με το μίσος για τον διπλανό μας να αυξάνεται όλοένα και περισσότερο, όλη η προσπάθεια και ο κόπος λίγων ξεχωριστών ανθρώπων για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, πάει...περίπατο.
 Τα στοιχεία διεθνών οργανισμών αλλά και η συνεχόμενη ενημέρωση μέσω των κοινωνικών δικτύων είναι αδιάψευστος μάρτυρας των όσων τραγικών συμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Τίποτα πιά δεν θεωρείται δεδομένο και τίποτα αυτονόητο.

 Η κοινή λογική μεταμορφώνεται σε κοινό παραλογισμό, η αξία της ανθρώπινης ζωής δεν υφίσταται λες και οι Ερινύες έπαψαν πιά να επισκέπτονται τους φονιάδες και τους ληστές, τους βιαστές και τους πολεμοχαρείς.  
 Σα να μην υπάρχει συνείδηση πλέον στο μυαλό του ανθρώπου. Σα να χάθηκε και αυτή, στην ζάλη του κέρδους, του συμφέροντος και της απατηλής λάμψης. Το κακό ριζώνει στις ψυχές μας  και μεις ανήμποροι και υπνωτισμένοι παρακολουθούμε τα γεγονότα σαν μάρτυρες υπεράσπισης του αλλόκοτου και του μιαρού.
  Πόσο εύκολα μπορεί να αλλάξει αυτό? Πώς θα αποκτήσουμε τα αρχέγονα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της αλληλεγγύης και της αγάπης? Του σεβασμού και της καλοσύνης? Πώς θα αλλάξουμε ρότα, πώς θα εκτιμήσουμε επιτέλους τις ζωές μας και τις ζωές των συνανθρώπων μας?
 Είναι δεδομένο πως το καλό και το κακό κατοικεί μέσα μας. Με τον ίδιο τρόπο που βγάζουμε προς τα έξω τα άσχημα χαρακτηριστικά μας, ακριβώς στην ίδια λογική πρέπει να καταφέρουμε και το αντίθετο. 
  Η καλοσύνη δεν κοστίζει τίποτα. Ούτε το ενδιαφέρον, μια πράξη αγάπης, μια κίνηση καλής θέλησης, ένας καλός λόγος. Ξεκινώντας να λειτουργούμε έτσι μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, κάνουμε ένα βήμα μπρος. 
Η συλλογικότητα είναι κάτι που δεν μπορεί να ανθίσει στο άγονο έδαφος της κακίας και του φθόνου, εκεί που κυριαρχεί το συμφέρον και η δόξα. 

 Η αρχή θα πρέπει να γίνει στο πρόσφορο περιβάλλον της οικογένειας. Εκεί που η αγάπη βρίσκεται, σε σχέση με άλλες καταστάσεις, στην πιό κρυστάλλινη και υγιή μορφή της. Θα πρέπει να περαστεί απο την μητέρα και τον πατέρα στα παιδιά και απο εκεί στην κοινωνία. Αυτός είναι ο τρόπος. Πάντα βήμα-βήμα, πάντα με παρρησία και ειλικρίνεια.

 Χρειάζεται προσπάθεια, δάκρυα και πόνο για να αλλάξουμε πρωτίστως τον κόσμο εντός μας και έπειτα εκτός, στην εργασία, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και γενικότερα στην καθημερινότητα μας.

  Η Ειρήνη και η Αγάπη είναι κάτι που πρέπει να σμιλέψουμε, κάτι που θα πάρει μορφή απ΄ την ψυχή μας, κάτι που θα ολοκληρωθεί όταν και μείς νιώσουμε γεμάτοι και ευτυχισμένοι.
 Αυτές οι δύο αξίες είναι αλληλένδετες. Με δεσμούς σαν ένα σώμα και μια ψυχή. Όπως το είχε πει και ο Victor Hugo: "Θέλεις Ειρήνη? Φτιαξε Αγάπη". Τα ξαναλέμε.


14 σχόλια:

  1. Όλοι προσδοκούμε ένα κόσμο χωρίς πολέμους, βία, μίσος , όμως όσο πάει και χειροτερεύει η κατάσταση, τα ακούμε και τα βλέπουμε όλοι.
    Και με πονάει περισσότερο, γιατί αυτά τα μικρά πλασματάκια, ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ???
    Με βρίσκεις σύμφωνη, ότι όλα ξεκινάνε από το σπίτι μας. Εμείς θα δώσουμε στα παιδιά μας, τις σωστές αξίες και ιδανικά και θα τους μάθουμε να αγαπάνε, μέσα από τη δική μας αγάπη.Όπως έλεγε και η γιαγιά μου, ότι κουβαλάει κάποιος από το σπίτι του, αυτό κουβαλάει παντού!
    Ας ευχηθούμε έναν καλύτερο και ειρηνικό κόσμο, μόνο με χαμόγελα και αγάπη!
    Καλησπέρες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες η γιαγιά? Κάτι ήξερε... Το θέμα βέβαια είναι να αποκτησουμε αυτη την γνώση και την εμπειρία και μεις αλλά όχι στην ηλικία των παππούδων και των γιαγιάδων μας σωστα?
      Και έχεις δίκιο για τα παιδιά! Δεν φταίνε σε τίποτα, τα μαθαίνουμε, τα μεγαλώνουμε και μπολιάζουμε μέσα τους το μίσος και την απαξίωση για τον διπλανό, αρκεί αυτα να τα καταφέρνουν καλά...
      Η ευχή σου στο τέλος με κάλυψε απόλυτα Black! Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Εννοείται όχι όταν γεράσουμε... τότε δε θα έχει και νόημα.
      Με νέο όνομα πλέον, είπα να γίνω πιο χαρούμενη γενικά.
      Φιλιά και σε σένα Μάκη :)

      Διαγραφή
    3. Αυτό είναι προσωνύμιο! Βρε μελαχρινάκι ελπίζω να μην ποτίζεις φαρμάκι μόνο! χα! Ωραία συμφωνήσαμε σε όλα λοιπον επί του θέματος! Σε φιλω!

      Διαγραφή
  2. εξαιρετικό κείμενο. Πολύ ενδιαφέρουσα η οπτική σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Γιάννη! Προσπαθώ να βλέπω κάτι θετικό μέσα απο αρνητικές καταστάσεις! Οχι πάντα αλλά το προσπαθώ!

      Διαγραφή
  3. Ωραία τίμησες τη μέρα!
    Μπράβο Μάκη :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ Αριστέα μου! Παρεπιπτόντως ωραία η λέξη του Συμποσίου...

      Διαγραφή
  4. Άλλο ένα συγκλονιστικό κείμενο χωρίς περιττές αναλύσεις, μες την ουσία. Μπράβο σου Μάκη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ...

      Υ.Γ. Για να μην ξεχνιόμαστε, το υστερόγραφο σε ευχαριστεί και αυτό με την σειρά του!χαχα!

      Διαγραφή
  5. Από την Κατερίνα είδα το κείμενο και με την Κατερίνα θα συμφωνήσω: συγκλονιστικό κείμενο.
    Όντως, όλα ξεκινάνε από μέσα μας κι από το σπίτι μας. Είναι οι εστίες που μετατρέπονται σε φωλιές με φίδια ή σε καρδιές με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αλεξάνδρα! Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια και για το σχόλιο! Μ'αρέσει πολύ όπως το θέτεις! Εστίες που γεννάνε το καλό η το κακό... Ευχαριστώ και πάλι!

      Διαγραφή
  6. Τόσους αιώνες μετά, κι η ανθρωπότητα είναι ακόμα στο Άλφα.. Ακόμα συζητάμε (και μόνο..) τα αυτονόητα -για κάποιους- καθώς κάποιοι άλλοι, φίλε Μάκη, μόνο την Ειρήνη δεν ονειρεύονται.. Έχει η Ειρήνη χρήμα;;; Μπαααα... Ε, τότε άκυρη! Να 'μαστε και λογικοί.. Καλό (και ειρηνικό! χαχα) φθινόπωρο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελα μου ντε... Ποσο δικιο έχεις βρε Πέτρα! Αν δεν σχετίζεται το χρήμα σε ότι κάνουμε δεν έχει αξία...Και η... πραγματική αξία ας πάει να κουρεύεται!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation