Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Μ-Α-Ν-Α...



Μιλάς και γω δε σε ακούω
              "Αναίσθητος είσαι παιδί μου?" απορείς
       "Ναι, ναι εντάξει"  λέω και φεύγω
   "Αντε σταμάτα τώρα να χαρείς"

          Μετά το σκέφτομαι και μετανιώνω
       Αντί να μου θυμώσεις μου γελάς
"Ντάξει ρε μάνα, έχεις δίκιο"
                "Αχ θα με σκάσεις" λες,  "είσαι μπελάς!"

Μην ξεκινήσω να βγω έξω,
     Αρχίζεις πάλι τρέλες να μου λες
   "Ντύσου καλά και να προσέχεις"
          "Αν πάθω κάτι", λέω, "έσύ θα φταις!"

  Μα όταν το βράδυ γυρίσω σπίτι
      Αμέσως, σκέφτομαι, τι σου χω πει
        "Να, πάρτα, μη στα χρωστάω βλάκα!"
 "Αυτή η μάνα ρε, για σένα ζει..."



 Ένα ακόμη Συμπόσιο έφτασε στο τέλος του. Ο ιθύνων νους αυτού του υπέροχου ταξιδιού, η Αριστέα (http://princess-airis.blogspot.gr), δίνει... πόνο όλο και περισσότερο κάθε φορά. Βάζει μεράκι, προσωπικό χρόνο και στο τέλος δημιουργεί κάτι απροσδόκητα ποιοτικό στον χώρο του διαδικτύου και των blogs. Εγώ την ευχαριστώ για μιά ακόμη φορά, καθώς όσους και όσες βαθμολόγησαν αλλά κυρίως διαβάσανε η ρίξανε μιά ματιά σε αυτό που έγραψα. 
 Κλείνοντας, θέλω να πω τούτο: Όταν διάβασα την λέξη Μάνα που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί σε αυτό το Συμπόσιο Ποίησης, η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα λόγια του αξεπέραστου Νίκου Καββαδία: "εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού..." 

 Τα ξαναλέμε.

19 σχόλια:

  1. Υπέροχη η αντρική ματιά στο θέμα "μάνα"!
    Μάκη μου σε ευχαριστώ πολύ που είσαι πάντα παρών στα Συμπόσια,
    αλλά και για τα ζεστά σου λόγια εδώ!
    Με συγκινείς!
    Καλό ΣΚ! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου, γιατί πραγματικά όσες φορές και να το πω δε νομιζω πως φτάνει. Ξέρεις πόσο σημαντικό είναι να ενώνεις τόσους ανθρώπους μαζί για έναν κοινό σκοπό?
      Πόσο μάλιστα εάν πρόκειται και για κάτι που προσδίδει ποιότητα και ειλικρίνεια μέσα σε αυτό τον χώρο που δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις ευτελίζει ήθη και ανθρώπους...

      Υ.Γ. Αναμένω το επόμενο Συμπόσιο! Όσο ζω ελπίζω... πως θα κερδίσω κάποια στιγμή και γω!χαχα! Φιλιααααά!

      Διαγραφή
  2. Όταν το πρωτοδιάβασα, χαμογέλαγα κρυφά γι αυτά τα γνώριμα "ντύσου καλά". Κι είμαι σίγουρη πως κάπως έτσι σκέφτεται κι ο γιος μου, ευχόμενη να τελειώνει ο μονόλογός του, με τη δική σου φράση στον επίλογο.
    Μάκη συγχαρητήρια για την έντιμη κατάθεσή σου, απλή και κατανοητή σε πρώτη ανάγνωση, μα τόσο περιεκτική σ' αυτά που νιώθει μια μάνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία σε ευχαριστ΄πολύ για τα όμορφα λόγια σου.

      Ξέρεις εμείς οι...γιοί κάποιων μανάδων καταλαβαίνουμε πολλά περισσότερα από όσαο νομίζετε η τέλοσπαντων απο όσα πολλές φορές δείχνουμε η... δεν δείχνουμε!
      Η σχέση μητέρας-γιού είναι ίσως η πιο δυνατή στην ανθρώπινη φύση.

      Διαγραφή
  3. Σαν μάνα δεκαεννιάχρονου, που ταυτόχρονα λατρεύει τις σκροστιχίδες, ήταν αδύνατο να μην συγκινηθώ από το ποίημα σου.
    Μακάρι να μην χαθεί ποτέ, τέτοια ευαισθησία, περνώντας από σένα στα παιδιά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα σε ευχαριστώ για την τόσο πολύτιμη ευχή σου!
      Και χαίρομαι που σάρεσε αυτό που έγραψα γιατί δοκίμασα κάτι τέτοιο για πρώτη φορά με τις ακροστιχίδες!

      Υ.Γ. Εύχομαι αντίστοιχα και γω η αγάπη που θα παίρνεις από τον γιό σου να είναι πάντα δυνατή και αέναη!

      Διαγραφή
  4. Μάκη μου, σήμερα που σε ξαναδιαβάζω,
    με συγκίνησε τόσο πολύ αυτό το ποίημα...
    Κυρίως επειδή προέρχεται από μια αντρική πένα,
    επειδή -και καλά- οι άντρες είστε σε όλα σας
    πιο "χαλλλαρά", και """είθισται""" να είστε
    και με την αγωνία τής μάνας..αλλά με διέψευσες...✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές Πέτρα μου πρέπει να εισαι αυτό που... πρέπει να είσαι! Δε σημαίνει οτι δεν καταλαβαίνεις η δε νιώθεις...
      Είναι και οι άντρες ευαίσθητοι να ξέρεις. Απλά οι ταμπέλες μερικές φορές δημιουργούν δεδομένα... Χαίρομαι που το είδες απο αυτή την σκοπιά!

      Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Μάκη μου το έχω δηλώσει ότι με την ποίηση δεν το έχω πολύ
    Αλλά πραγματικά με άγγιξε η συμμετοχή σου
    Εύγε καλό μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά μη νομίζεις οτι το έχω και γω. Είμαι θεωρώ σε πολύ πρώιμο στάδιο για τέτοια γραφή. Απλά λόγω του Συμποσίου είδα οτι μπορώ να γράφω και διαφορετικά από το σύνηθες στυλ μου και είναι κάτι μου έχει ενδιαφέρον και με κάνει να νιώθω όμορφα!
      Πάντα όμως γράφω με την ψυχή μου. Γιαυτό και χαίρομαι που σε άγγιζε το κείμενο μου! Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!

      Διαγραφή
  6. Ενα ποιήμα ιδιαίτερο και δυνατό με την ακροστιχιδα του να γραφει την αληθεια...γι αυτο ηταν και μεσα στις επιλογες μου μου εκανε πολύ εντυπωση και τωρα βλεπω οτι το εχει γραψει αντρας.. γι αυτο σου αξιζουν δυο φορες συγχαρητηρια.. μπραβο σου !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Ρούλα! Σε ευχαριστώ πολύ και που με διάβασες και που με τίμησες με την ψήφο σου!

      Διαγραφή
  7. Συγχαρητήρια Μάκη για τη συμμετοχή σου. Με τις πιο απλές λέξεις, έπλασες ένα υπέροχο νόημα. Και ο επίλογος σου, σίγουρα, η ευχή κάθε μάνας. Γιατί τι άλλο θέλει μια μάνα για να χαρεί, από το να ξέρει πως τα παιδιά της είναι καλά και ξέρει πως τα αγαπά.
    Σου εύχομαι να έχεις πάντα τόσο ωραίες εμπνεύσεις και μια υπέροχη εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εεεε εντάξει τώρα βρε Μαρίνα, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά εσύ το πήγες ένα βήμα παραπάνω, γιαυτό και πήρες το μέγιστο των βαθμών που μπορούσα να δώσω! Ξέρω ότι οι μάνες... χορταίνουν μόνο με την αγάπη των παιδιών τους!

      Καλή εβδομάδα και σε σένα!

      Διαγραφή
  8. Ακροστοιχίδα, όπως και το Μαρινάκι. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο, οπότε μπράβο!
    Μπράβο όμως και για τη γραφή σου που έκανε το ποίημα να κυλάει σα ρυάκι.
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ! Αντιστοίχως αξίζουν συγχαρητήρια και στην δική σου γραφή όμως! Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation