Η αιτία του κακού βρίσκεται πίσω, στο μακρινό 1947 μετά την απομάκρυνση των Βρετανών. Από τότε μέχρι και σήμερα το ονειρικό Κασμίρ είναι πεδίο συγκρούσεων ανάμεσα σε Ινδίας και Πακιστάν. ..
Θαρρείς πως, αυτό το ασύλληπτης ομορφιάς τοπίο, που ξεπροβάλλει στην βόρεια πλευρά των Ιμαλάϊων (μεταξύ Πακιστάν και Θιβέτ) είναι ευλογημένο από τον Θεό. Ποτάμια με κρυστάλλινα νερά, βουνά με πυκνή βλάστηση και μια «μεταξένια» , απόκοσμη ομορφιά σε κάνουν να νομίζεις πως αυτή η τεράστια κοιλάδα είναι ένας επίγειος παράδεισος.. Στο Κασμίρ καλλιεργούνται ρύζι, καλαμπόκι, καπνός και άλλα δημητριακά, ενώ το κύριο εξαγώγιμο προϊόν του είναι η υφαντουργία μεταξωτών, μιας και εκεί εκτρέφονται μεταξοσκώληκες και πρόβατα. Οι κάτοικοι που ζουν και περιβάλλουν την περιοχή ξεπερνούν τα 11 εκατομμύρια.
Οι συγκρούσεις για το Κασμίρ ξεκίνησαν το 1947. Tο 1948 ο OHE έβγαλε απόφαση να γίνει δημοψήφισμα , απόφαση που βρήκε αντίθετες την Ινδία και το Πακιστάν που ερίζουν για τον επίγειο παράδεισο. Άλλοι δύο μεγάλοι πόλεμοι έγιναν από τότε ανάμεσα στις δύο χώρες. Tο Κασμίρ έφτασε να μοιραστεί στα δύο. Στο ινδικό κομμάτι βρίσκονται 8 εκατομμύρια άνθρωποι ενώ στο πακιστανικό 3 εκατομμύρια. Όλα αυτά τα χρόνια παρά την τυπική «παύση πυρός» από τις δύο πλευρές, οι συγκρούσεις μαίνονται ανά διαστήματα, με θύματα τους ίδιους τους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή. Μάλιστα οι νεκροί υπολογίζονται σε χιλιάδες, ενώ είναι σίγουρο πως ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι μεγαλύτερος του 1 εκατομμυρίου. Ο ΟΗΕ, σχεδόν όλες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις προσπάθησαν, προσπαθούν να βάλουν τέλος σε αυτή την τραγωδία...
Η περίφημη ανεξαρτησία του Κασμίρ όμως, έχει γίνει σημαία στα χέρια των ανθρώπων που κινούν τα νήματα. Η Ιστορία έχει διδάξει πως όποιος «σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες»... Και στην συγκεκριμένη περίπτωση Ινδία και Πακιστάν αργά η γρήγορα θα το νιώσουν στο «πετσί» τους... Κάποια στιγμή οι λανθασμένες αποφάσεις τους θα γυρίσουν μπούμερανγκ. Θα νιώσουν σαν τον διψασμένο στην έρημο, σαν τον τυφλό που έχει χάσει το φως του, σαν τον δυστυχισμένο που δεν θα βρει ποτέ την ευτυχία... Άλλωστε υπάρχει χειρότερη τιμωρία από το να έχεις τον... Παράδεισο δίπλα σου, στα πόδια σου και να μην μπορείς να τον χαρείς...?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου