Τώρα θα μου πείτε ποια είναι η Ρόζα Παρκς? Μη νομίζετε πως ήξερα και γω. Ακουστά την είχα αλλά διαβάζοντας την ιστορία της πραγματικά κατάλαβα πως μερικές φορές η μιζέρια και η φτώχεια μπορούν να γεννήσουν ένα θαύμα...
Η Ρόζα Παρκς λοιπόν, ήταν μια έγχρωμη γυναίκα που αρνήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 1955 την παραχώρηση της θέσης της σε τοπικό λεοφωρείο στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ σε έναν λευκό και αυτό ήταν η αφορμή να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο κύμα κατά του φυλετικού διαχωρισμού, που διεκδίκησε και εν μέρει κέρδισε με μπροστάρη τον αξέχαστο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ευνοικότερα προνόμια για τους έγχρωμους ανθρώπους ανά τον κόσμο.
Το σημαντικό βέβαια στην όλη ιστορία έχει να κάνει με την πολιτική ανυπακοή της γυναίκας αυτής, μιας και τότε (άκουσον, άκουσον) δεν έπιτρέπονταν να κάθονται έγχρωμοι στις μπροστινές θέσεις των λεοφωρείων, παρα μόνο λευκοί!
Από τότε και μέχρι το τέλος της ζωής της, η έγχρωμη ηρωίδα θεωρούνταν η "μητέρα" ενάντια στην καταπολέμηση του ρατσισμού. Το 1999 δε, τιμήθηκε από το Κογκρέσο για την προσφορά της στην κοινωνία και στην αντιμετώπιση του ρατσισμού με το Χρυσό Μετάλλιο...
Τώρα θα μου πείτε μετάλλια και κουραφέξαλα... Αλήθεια όμως, πόσο έχει αλλάξει η κοινωνία μας από τότε σε αυτό το φλέγον θέμα? Εγώ είμαι πεπεισμένος πως ο ρατσισμός όσο πάει και μεγαλώνει. Θέλετε οι συνθήκες?Θέλτε η λανθάνουσα και τηλεκατευθυνόμενη ενημέρωση? Θέλετε ο φτιαχτός φόβος του διαφορετικού? Όλα, αντικατροπτίζουν τι νιώθουμε και πως σκεφτόμαστε, όχι όλοι μας βέβαια, όταν αντικρύζουμε, όταν συναναστρεφόμαστε έναν άνθρωπο με διαφορετικό χρώμα από το δικό μας...
Η Βικιπαίδεια λέει, πως ο ρατσισμός είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα, όπως π.χ. εθνικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά κ.λπ., προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα αντίστοιχα (κοινωνική, φυλετική, θρησκευτική), ως υπέρτερη άλλων. Είναι ποτέ δυνατόν? Πως ζει αυτή η λογική μέσα μας?Το κυριότερο, πως πηγάζει αυτή η αντιπαλότητα με τον συνάνθρωπο μας. Είναι τα κατώτερα ένστικτα μας η βασική αιτία του κακού? Η μήπως η επιρρεπής ψυχοσύνθεση μας?
Η... αχρωματοψία της Ρόζα Παρκς μας δείχνει τον δρόμο. Ας αναρωτηθούμε λιγάκι. Ας ψάξουμε μέσα μας την αλλαγή. Τα χρώματα και ο συνδυασμός τους, όπως πχ το Ουράνιο τόξο, υποδηλώνουν ευτυχία. Και η ευτυχία ορίζεται από τους ανθρώπους. Όλων των χρωμάτων...
Πόσο ωραία τα γράφεις... Έχεις απόλυτο δίκιο, μου άρεσαν πολύ οι τελευταίες σου προτάσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σε αυτή τη γυναίκα... Μάθαμε και κάτι απόψε :-)
Καλή εβδομάδα :-)
Καλησπέρα Μαρία! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Ναι όπως το είπες μάθαμε και κάτι...Η γνώση καλή μου είναι δύναμη... Καλη εβδομάδα επίσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως στις μέρες μας πλέον δεν επικρατεί τόσο ρατσισμός όσο εθνικισμός. Τι θέλω να πω. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που σοβαρά θεωρούν ότι κάποιοι άνθρωποι είναι κατώτεροι, επειδή το DNA τους διαφέρει κατά 0,01% από το δικό τους (γιατί για τέτοια διαφορά μιλάμε π.χ. στο DNA ενός λευκού και ενός νέγρου). Απλώς έχει καλλιεργηθεί η ακραία επικίνδυνη αντίληψη ότι όποιος δεν είναι Έλληνας ή αντίστοιχα άλλη εθνικότητα σε άλλη χώρα μας βλάπτει. Όλοι οι θιασώτες του ρατσισμού - οι λίγοι ευτυχώς αλλά δυστυχώς με τεράστια επιρροή - επειδή ξέρουν ότι και επιστημονικά πλέον δεν στέκει το "αυτούς που ο Θεός έκανε κατώτερους εμείς δεν μπορούμε να τους κάνουμε ίσους" (το άκουσα στην ταινία Λίνκολν) προσπαθούν με άλλο τρόπο να μας επηρεάσουν, ήτοι να μας κάνουν να ομαδοποιήσουμε όλους τους μαύρους ως εγκληματίες, όλους τους Αλβανούς ως κλέφτες κτλ. Και δεν λέω πως δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις απλά είναι πολύ μεγάλο κρίμα όταν περάσαν από την ιστορία της ανθρωπότητας τέτοιοι ήρωες που μας έκαναν να εμπεδώσουμε το δόγμα πως όλοι είμαστε ίσοι, να εμφανίζεται ως νέα μόδα η άποψη πως κάποιες φυλές ή ομάδες αξίζουν λιγότερο επειδή τις κρίνουμε εξ ολοκλήρου από ένα χαρακτηριστικό τους που έχουν φροντίσει να μας τονίσουν για να το εμπεδώσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ εν μέρει αν και πιστεύω ότι όλα βρίσκονται κάτω από την γενικότερη έννοια του ρατσισμου. Πολλές φορές Αλεξιάννα οι άνθρωποι και οι διάφορες φυλές αδικούν την ιστορία τους... Εννοείτε δε, πως ισχύει και το "μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά" γιατι δυστυχώς ως άνθρωποι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την μοναδικότητα μας... Και βάζουμε στο ίδιο καζάνοι, καλούς και κακούς... Βολεύει να ξέρεις αυτό... Πολλές φορές κρυβόμαστε πίσω από αυτο...όταν κάτι δε μας συμφέρει, δεν μας ευνοεί... Ο ίδιος ο ρατσισμός ή ο εθνικισμός όπως λες εσύ αυτό έχει σκοπό... Την παραπλάνηση των ανθρώπων των λαών από τα πραγματικά τους προβλήματα... Ευχαριστώ για το σχόλιο καλή μου! Επικοδομητικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήβρε κοιτα να δεις τι μαθαινει κανεις το βραδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστουμε για την γνωση
σε περιμενω στο σπιτακι μου να μου λες την αποψη σου για οσα κανω
Να σαι καλά παρατηρητή, θα σε επισκεφθώ λίαν συντόμως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Μάκη!! Θα συμφωνήσω με την Αλεξιάννα στο ότι έχουμε γίνει περισσότερο εθνικιστές παρά ρατσιστές.. Την πληροφορία που μοιράστηλες μαζί μας δεν τη γνώριζα, ευχαριστούμε!! καλό βράδυ! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα Εύηηηηηηηηηηη! Συμφωνείς και την Αλεξιάννα! Ο εθνικισμόες φοβίζει περισσότερος στιε μέρες μας, δεν έχεις άδικο. Καλό απόγευμα καλή μου ευχαριστώ που πέρασες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το κείμενό σου! Δεν την ήξερα την γυναίκα αυτή, ούτε καν ακουστά! Σπουδαία κίνηση, που έδωσε την αφορμή να αλλάζουν οι ζωές εκατομμύρια ανθρώπων! Μπράβο της!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο σ/κο!!!
Καλημέρα Τίνα! Ξέρεις πολλές φορές πίσω από μεγάλους ανθρώπους και καταστάσεις κρύβονται κάποιοι αφανείς ήρωες! Επίσης καλή μου καλό Σ/κ.
ΑπάντησηΔιαγραφή