"Τα κοπλιμέντα δεν κοστίζουν τίποτα και όμως πολλοί τα πληρώνουν ακριβα." Τα λόγια ανήκουν στον Τόμας Φούλερ Άγγλο στοχαστή του Μεσαίωνα, που σίγουρα είχε προβλέψει τι θα συμβεί στην εποχή μας. Στην εποχή των καλοθελητών και των κολάκων. Στην εποχή των αμνών και των λύκων...
Είναι απορίας άξιο, πως είναι δυνατον σε μια κοινωνία που το ίδιον όφελος και ο εγωισμός κυριαρχούν να υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που θέλουν το...καλό μας!
Και παρακαλώ προτού βγάλετε συμπεράσματα για το...αυθαίρετο αυτής της σκέψης μου, σπεύδω να διευκρινίσω, πως όντως υπάρχουν συνάνθρωποι μας που νοιάζονται και θέλουν να μας δουν να προοδεύουμε και να επιτυγχάνουμε πράγματα... Αυτοί όμως είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και το θέμα είναι πως εδώ έχουμε...γεμίσει από ανθρώπους που χωρίς καλά καλά να μας ξέρουν γίνονται τιμητές του ίδιους μας του εαυτού.
Δεν το έχετε παρατηρήσει και σεις? Στο χώρο της εργασίας, στα προσωπικά μας ξαφνικά βρίσκουμε συμπαραστάτες από εκεί που δεν το περιμέναμε. Και επειδή η ανάγκη μας για επιβεβαίωση υπάρχει και θα υπάρχει, γινόμαστε εύκολα θύματα επιτήδειων που σκοπό έχουν όχι την δική μας πρόοδο αλλά την δική τους.
Το πιο τρομακτικό (για όσους απο εμάς δεν το καταλαβαίνουμε) βέβαια, είναι πως αν διακρίνουμε καλύτερα πρόκειται για ανθρώπουςπου η εν γένει συμπεριφορα τους κάνει "κρα" ότι κάτι δεν πάει καλά...
Είναι δε, έτοιμοι, να πληρώσουν το κόστος όποιο και αν είναι αυτο στην προσπάθεια τους να νικήσουν. Σύγχρονοι Φάουστ που πουλάνε την ψυχή τους στο διάβολο, πατάνε επί πτωμάτων για να καταφέρουν να πάρουν αυτοί μια καλύτερη θέση στην δουλειά, να φανεί πως αυτοί νοιάζονται περισσότερο σε μια σχέση, να θεωρήσουν οι γύρω τους πως αυτοί συμπεριφέρονται ορθότερα σε σχέση με μας.
Και εμείς? Το εμείς είναι μια αλλή ιστορία. Πραγματικά ορισμένες φορές όταν βρίσκομαι μπροστά σε καταστάσεις που...μυρίζουν υποκρισία είμαι τόσο κοντά στο να εκραγώ αλλά κάτι στο τέλος με κρατάει. Πέφτοντας στο επίπεδο ανθρώπων που δεν λογαριάζουν συναισθήματα και ζωές το χάνεις το παιχνίδι.
Για όλα, ακόμη και για τη ρεβάνς σου, υπάρχει η κατάλληλη στιγμή και ο κατάλληλος τρόπος. Δεν χρειάζεται να είμαστε εκδικητικοί... Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθούμε να γινομάστε σε όλους τους τομείς της ζωής μας καλύτεροι. Κάποια στιγμή, αν όχι άμεσα, οι κόποι μας θα ανταμειφθούν και η ειλικρίνεια και ευθυτητα θα κερδίσει...
Υπάρχουν πολλοί τρόποι γιά να πάει κάποιος ψηλά...Το θέμα είναι να παραμείνει εκεί. Και για να γίνει αυτό δεν αρκούν μερικές κολακείες και κάποιοι ψευτοέπαινοι για να θολώσουν τα νέρά...
Έτσι και αλλιώς η αλήθεια του καθενός είναι τόσο κρυστάλλινη και δυνατή που οτιδήποτε βρώμικο και ψεύτικο ανεβαίνει στην επιφάνεια. Και τότε οι μάσκες πέφτουν...Τα ξαναλέμε.
Είναι απορίας άξιο, πως είναι δυνατον σε μια κοινωνία που το ίδιον όφελος και ο εγωισμός κυριαρχούν να υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που θέλουν το...καλό μας!
Και παρακαλώ προτού βγάλετε συμπεράσματα για το...αυθαίρετο αυτής της σκέψης μου, σπεύδω να διευκρινίσω, πως όντως υπάρχουν συνάνθρωποι μας που νοιάζονται και θέλουν να μας δουν να προοδεύουμε και να επιτυγχάνουμε πράγματα... Αυτοί όμως είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και το θέμα είναι πως εδώ έχουμε...γεμίσει από ανθρώπους που χωρίς καλά καλά να μας ξέρουν γίνονται τιμητές του ίδιους μας του εαυτού.
Δεν το έχετε παρατηρήσει και σεις? Στο χώρο της εργασίας, στα προσωπικά μας ξαφνικά βρίσκουμε συμπαραστάτες από εκεί που δεν το περιμέναμε. Και επειδή η ανάγκη μας για επιβεβαίωση υπάρχει και θα υπάρχει, γινόμαστε εύκολα θύματα επιτήδειων που σκοπό έχουν όχι την δική μας πρόοδο αλλά την δική τους.
Το πιο τρομακτικό (για όσους απο εμάς δεν το καταλαβαίνουμε) βέβαια, είναι πως αν διακρίνουμε καλύτερα πρόκειται για ανθρώπουςπου η εν γένει συμπεριφορα τους κάνει "κρα" ότι κάτι δεν πάει καλά...
Είναι δε, έτοιμοι, να πληρώσουν το κόστος όποιο και αν είναι αυτο στην προσπάθεια τους να νικήσουν. Σύγχρονοι Φάουστ που πουλάνε την ψυχή τους στο διάβολο, πατάνε επί πτωμάτων για να καταφέρουν να πάρουν αυτοί μια καλύτερη θέση στην δουλειά, να φανεί πως αυτοί νοιάζονται περισσότερο σε μια σχέση, να θεωρήσουν οι γύρω τους πως αυτοί συμπεριφέρονται ορθότερα σε σχέση με μας.
Και εμείς? Το εμείς είναι μια αλλή ιστορία. Πραγματικά ορισμένες φορές όταν βρίσκομαι μπροστά σε καταστάσεις που...μυρίζουν υποκρισία είμαι τόσο κοντά στο να εκραγώ αλλά κάτι στο τέλος με κρατάει. Πέφτοντας στο επίπεδο ανθρώπων που δεν λογαριάζουν συναισθήματα και ζωές το χάνεις το παιχνίδι.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι γιά να πάει κάποιος ψηλά...Το θέμα είναι να παραμείνει εκεί. Και για να γίνει αυτό δεν αρκούν μερικές κολακείες και κάποιοι ψευτοέπαινοι για να θολώσουν τα νέρά...
Έτσι και αλλιώς η αλήθεια του καθενός είναι τόσο κρυστάλλινη και δυνατή που οτιδήποτε βρώμικο και ψεύτικο ανεβαίνει στην επιφάνεια. Και τότε οι μάσκες πέφτουν...Τα ξαναλέμε.
πολύ μου άρεσε το "η αλήθεια του καθενός είναι τόσο κρυστάλλινη και δυνατή που οτιδήποτε βρώμικο και ψεύτικο ανεβαίνει στην επιφάνεια"... έτσι όπως τα λες είναι, πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να σε εκμεταλλευτούν και να σε "ξεζουμίσουν" να το πω, προς όφελός τους? αν όλοι είχαν σα στόχο να γίνονται μέρα με τη μέρα καλύτεροι άνθρωποι... αν! καλή Κυριακή να έχεις Μάκη!! έχω κι άλλα να προσθέσω, αλλά το αφήνω εδώ προς το παρόν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Εύη/ Αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλους μας...Καθημερινά και εδώ και χρόνια...Το θέμα όπως σωστά αναφέρεις είναι αν γίνεται προσπαθεια, πραγματική, να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι μέρα με την μέρα..Σε φιλώ! Καλή Κυριακή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκη μου λεχω ένα ιδιαίτερο βραβειάκι για σένα. Δεν ξέρω αν θες να παραλάβεις, θα χαρώ όμως! Θα μου κάνετε την τιμή?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ βέβαια και θα σας κάνουμε την τιμή! Έφτασααααααα!
ΔιαγραφήΜάκηηη με παρακολουθείς;; Μου έχεις βάλει κοριό;; Είναι ένα από τα προσωπικά θέματα των ημερών μου.. Χόρτασα από λόγια τερααάστια και κολακείες που όταν στα κάνουν γυναίκες..αχ τελικά πως πρέπει να φυλαγόμαστε.. Και μετά..; Πισώπλατες ή και μπροστινές μαχαιριές, έτσι για να χεις να παίζεις. Πάντα ένιωθα άβολα με τους ανθρώπους που περιγράφεις. Και αυτό που είπες στο τέλος πόσο εύστοχο ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πήραμε και το βραβειάκι μας ε;;; Για να δούμε απαντήσεις ανυπομονώ!!
Κατερίνα! Τα μεγάλα πνέυματα συναντιώνται βρε!χαχα! Είναι όντως μεγάλο θέμα. Και δύσκολο να αντιμετωπιστεί γιατί έχεις να κάνεις με ανθρώπους που από την μία τους λυπάσαι από την άλλη θες να τους δώσεις ένα μάθημα για να καταλάβουν... Και γω νιώθω άβολα...Και συνήθως αποσύρομαι και τους αφήνω στην ανυπαρξία τους...
ΔιαγραφήΘα δεις...Και θα μου πεις! Φιλιά!