Η μικροψυχία και οι άνθρωποι καλικάντζαροι...

 Καλησπέρα, καλησπέρα. Τελικά την περίοδο των γιορτών καταλαβαίνεις πολλά πράγματα. Πέρα από το γιορτινό πνεύμα των ημερών, την σύσφιξη των σχέσεων, τη νότα αισιοδοξίας αλλά και την ανάδειξη (σε μέγιστο βαθμό) των προβλημάτων της κοινωνίας και των ανθρώπων που περνάνε δύσκολες στιγμές, καταλαβαίνεις και άλλα... 
 Εκεί λοιπόν ξεγυμνώνονται μπροστά σου οι μικρόψυχοι άνθρωποι. Εκείνοι, που ακόμα και αυτές τις μέρες παραμένουνε "στραβωμένοι" και μουτρωμένοι. Εκείνοι που κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να χαλάσει το όποιο καλό κλίμα έχει φτιαχτεί. Εγώ αυτούς τους ονομάζω άνθρωπους καλικάντζαρους...Και όχι με την ανάλαφρη έννοια της λέξης...
 Ο κρυψίνους άνθρωπος στις γιορτές προτάσσει τον αληθινό του εαυτό θέλωντας και μη. Δε μπορεί να κάνει και αλλιώς...Ξέρετε γιατί? Γιατί τον πειράζει η ευτυχία των άλλων ή έστω η προσπάθεια της αλλαγής προς το καλύτερο των ανθρώπων... 

 Τον πειράζουν τα γέλια, οι χαρές, τα γλέντια, η μεγαλοψυχία, τα δώρα, η αλληλεγγύη αυτών των ημερών. Το ενοχλούν τα τραγούδια, η φασαρία των μικρών παιδιών, τα κουδουνίσματα τους στα σπίτια την παραμονή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς...

Ακόμα και στην εργασία μας. Αν ρίξετε μια ματιά γύρω σας θα καταλάβετε τι εννοώ...
 Δεν θεωρώ...θεατρική την συμπεριφορά των ανθρώπων που προσπαθούν τις ημέρες των γιορτών να γίνουν καλύτεροι, να προσπαθήσουν έστω...Για μένα αυτό είναι μια καλή αρχή και μια προσπάθεια να αλλάξουν...
 Με πειράζει όμως η μόνιμα "ρομποτική" συμπεριφορά εκείνων που είναι και όλο τον υπόλοιπο χρόνο έτσι. Δεν αντιλέγω. Πολλοί από εμάς ίσως να μην έχουμε όρεξη για γιορτές και χαρές μέσα στη δίνη των προβλημάτων που ζούμε.
  Απ΄' την άλλη όμως τι κόστος θα έχει αν προσπαθήσουμε??? Είναι τόσο δύσκολο να  να χαμογελάσουμε λίγο παραπάνω, να προσφέρουμε την βοήθεια μας όπου μπορούμε, να κάνουμε έστω μια συμφωνία με τον εαυτό μας, λέγοντας του πως μπορεί να αλλάξει αρκεί να το θέλει?
 

 Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που θέλουν να χαλάσουν το πνεύμα των ημερών. Δεν ξέρω αν υπάρχει ή όχι γιορτινό κλίμα επί της ουσίας λόγω των πολλών προβλημάτων που μας κατακλύζου όπως προανέφερα. 
Διακρίνω όμως πολλούς Εμπενίζερ Σκρουτζ που είναι έτοιμοι να χαλάσουν ένα γιορτινό τραπέζι, να βρίσουν, να χτυπήσουν, να βγάλουν προς τα έξω τον χειρότερο τους εαυτό. Όλα τους χρησιμεύουν ως πρόσχημα και παραφυλάνε για να διαλύσουν τις στιγμές μας.  

 Και επειδή είμαι σίγουρος ότι κάποιοι από αυτούς ίσως να μην...φταίνε για αυτό που έχουν γίνει, ας τους αγαπήσουμε εμείς που μπορούμε. Ας προσπαθήσουμε να τους δείξουμε πως μόνο η πραγματική αγάπη και αλληλεγγύη μπορεί να φέρει μέσα μας την ηρεμία και την ευτυχία...