Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Λόλα, να ένα... freddo!

 Εγώ τις θυμάμαι αλλιώς τις πρώτες μέρες στο σχολείο. Αυτό που μου έχει μείνει στο μυαλό είναι πως  έπειτα από τις διακοπές, η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς μου έφερνε ένα περίεργο σκίρτημα μέσα μου, ένα αίσθημα ζωντάνιας και χαράς! Άλλο που σαν παιδί και γω βαριόμουνα τα μαθήματα που και που και έκανα κοπάνες! Έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς λοιπόν... 

 Πείτε με περίεργο και οπισθοδρομικό αλλά κάπου το έχουμε χάσει με τα παιδιά μας... Το πρωί εκεί που εργάζομαι, παρατηρούσα στον πεζόδρομο της, έτσι και αλλιώς, πολύβουης πλατείας, δεκάδες αγόρια και κορίτσια που μετά τον αγιασμό, έκαναν την καθιερωμένη τους περατζάδα στα καφέ, στις κρεπερί και στα σουβλατζίδικα της περιοχής. 
 Τα αγόρια με ένα τσιγάρο στο χέρι, λεξιλόγιο της Τρούμπας και αρκετά τατουάζ στο σώμα, τα κορίτσια από την άλλη με κοντά μπλουζάκια και σορτσάκια, που άφηναν πολύ λίγα πράγματα ανευξερεύνητα στα άντρικά βλέμματα και... όλα καλα! Ασυναίσθητα αυτή η εικόνα με έκανε να σκεφτώ πως συμπεριφερόμουν εγώ στην ηλικία τους. Αν και αρκετά μεγαλύτερος από αυτά τα παιδιά, κάπου τα καταλαβαίνω... 
 Καταλαβαίνω τους φόβους, τα όνειρα, τις σκέψεις τους. Αυτό όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι την αδυναμία τους να κατανοήσουν τι είναι καλό για αυτά και τι όχι. 
 Και σας παρακαλώ εδώ η ηλικία δε νομίζω οτι παίζει ρόλο! Μερικά πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα και απλά, που είτε θες να τα δεις, είτε απλά στρουθοκαμηλίζεις! 

 Και γω πήγαινα σχολείο και γω περνούσα τις φάσεις μου και γω ήμουν νεαρός και άπειρος αλλά υπήρχε και ένα μέτρο. Και προσέξτε. Το μέτρο δεν είναι για να μας βάλει σε καλούπια και να γίνουμε πρόβατα, χωρίς σκέψη και βούληση... Το μέτρο, η ισορροπία βοηθάει εμάς καταρχήν στο να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, κάτι που εννοείται πως μπορεί να γίνει και σε τόσο νεαρή ηλικιά.

 Εννοείται όμως, πως την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοι! Δεν θέλω να μπω στην λογική του τσουβαλιάσματος, ούτε να πω τα κλασσικά "εμείς στην επόχή μας είμασταν έτσι , είμασταν αλλιως" και τέτοιες συνηθισμένες μπούρδες!
 Οι γονείς όμως, δε δίνουν την δέούσα προσοχή στα παιδιά τους. Δεν προσπαθούν να αφουγκραστούν τα θέλω και τις ανάγκες τους. Αντιθέτως τους δίνουν πλήρη ελευθερία, τα αφήνουν να... αλωνίζουν (παιδιά είναι λογικό να λειτουργούν έτσι...) και βέβαια το σημαντικότερο δεν τους μιλάνε. Δεν επικοινωνούνε ούτε στο ελάχιστο.

 Πάμε στους εκπαιδευτικούς τώρα και γενικότερα στο σύστημα εκπαδευσης. Μεγάλη κουβέντα εδω, αλλά ας πούμε μερικές αλήθειες. Επί της ουσίας, δεν υπάρχει εκπαιδευτικό σύστημα στην χώρα μας.  Ελλείψεις και ανακρίβείες στα βιβλία, ελλέιψεις στους καθηγητές, απαράδεκτοι χώροι εκπαίδευσης και βέβαια καθηγητές και δάσκαλοι που δεν έχουν τις βασικές γνώσεις διαπαιδαγώγησης, που δεν είναι άλλες από την φαντασία και την μεταδοτικότητα!

 Τα παιδιά προχωράνε τις χρονιές τους μη γνωρίζοντας τι είναι αυτό που ταιριάζει στον χαρακτήρα τους, ποια είναι τα δυνατά τους σημεία και πως θα ακολουθήσουν το επάγγελμα ή την καριέρα που ονειρεύονται.
 Οι καλοί βαθμοί γίνονται αυτοσκοπός και όχι βάση για την ουσιαστική γνώση και γενικά τρεις λαλούν και δυό χορεύουν... 
 Για να μην φαίνεται πως ισοπεδώνω καταστάσεις, προσπάθειες και ανθρώπους πρέπει να αναφέρω πως και εξαιρετικοί δάσκαλοι και καθηγητές υπάρχουν και είναι αρκετές οι φορές εκείνες που γίνονται βήματα προς την σωστή κατεύθυνση.

 Σαφέστατα κιόλας οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Η επικρατούσα κατάσταση όμως είναι απογοητευτική. 
 Μια κατάσταση που όσο περνάνε τα χρόνια χειροτερεύει και διαβρώνει ένα σύστημα που θα έπρεπε, σε συνδυασμό με τον σημαίνοντα ρόλο της οικογένειας, να διαπαιδαγωγεί νεαρούς ανθρώπους που θα έχουν ως όπλα τους το ήθος, την ικανότητα και την κατάρτιση και όχι το freddo, τα video games και τα κοντά σορτσάκια. Καλή σχολική χρονιά...

18 σχόλια:

  1. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μου έχεις βάλει κοριό..!
    Δε φαντάζεσαι πόσο ταυτίζομαι με τις σκέψεις-απόψεις και ιδέες σου!!

    Καλά μυαλά σε όλους.. θα ευχηθώ με αυτά που βλέπω, ακούω και βιώνω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κατερίνα! Χαίρομαι ιδιαίτερα που και σε αυτό το θέμα οι ιδέες μας και οι απόψεις μας ταυτίζονται Κυρίως, γιατί γνωρίζω το ορθόν την σκέψης σου! Το καλά μυαλά είναι μια πολύ καλή ευχή...

      Υ.Γ.Τελικά ο κοριός κάνει δουλίτσα! χαχα! Φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Λοιπόν Μάκη.. δίπλα από τη δουλειά είναι ένα σχολείο, στο σπίτι μου δίπλα πάλι σχολείο.. και σήμερα ένα παραπάνω τα έβλεπα στο δρόμο να κυκλοφορούν για να πάνε στον αγιασμό.. είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.. τι σορτσάκι θεόκαυτο, τι μπουστάκι, τι κολλητά φορέματα, τι ξώβυζα, τι μακιγιάζ!!! δηλαδή αν πάνε έτσι στο σχολείο και μάλιστα σε αγιασμό τι να πω.. κανένα ήθος απλά!! εντάξει ξέρω πως υπάρχει η μόδα στη μέση, η μαγκιά, το γκομενιλίκι αλλά όχι κι έτσι! πας σχολείο όχι για επίδειξη! φόρα τα έξω, σπίτι σου, στη θάλασσα... αλλά μέχρι εκεί.. κανένα όριο, κανένας φραγμός. αλλά ξέρεις τι? φταίμε όλοι.. που τα δεχόμαστε όλα και δε μιλάμε ποτέ, που δεν αντιδράμε.. γιατί έχουμε γίνει απλά θεατές ενός κατεστημένου.. έχουν ισοπεδοθεί όλα για όλα σε αυτή τη χώρα! και ξέρεις κάτι, εσύ το λες μπουρδα το ότι στην εποχή μας δεν τα κάναμε αυτά, εγώ πάλι το υποστηρίζω.. λίγη τσίπα παραπάνω την είχαμε Μάκη! με τον καιρό είναι που δε μένει τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρέσει που τα έχωσες Εύη! Έχεις απόλυτο δίκιο και με βρίσκει σύμφωνο ότι έγραψες, η κάθε σου λέξη! Ειδικά οι νεαρές κοπέλες έχουν ξεφύγει... Ο μπαμπας και η μαμά όμως που είναι??? Ο καθηγητής ή η καθηγήτρια στο σχολείο...να τραβήξει το αυτί που είναι??? Κατεστημένο όπως είπες! Και μέσα σε αυτό χάνονται άνθρωποι... Η μόδα, το γκομενιλίκι, η επίδειξη μετράει για αυτά τα παιδιά γιατί έτσι έχουν μάθει από το σπίτι τους. Την επανάσταση όμως την κάνει καθένας ξεχωριστά. Γιατί υπάρχουν και παιδιά που δεν μεγάλωσαν σωστά, που δεν είχαν κάποιον να τους συμβουλέψει αλλά διέκριναν λάθη και συμπεριφορές και ακολούθησαν τον υγιή δρόμο της ζωής. Την τσίπα για να την χάσεις πρέπει και να την έχεις... Ξέρω πως είναι βαριές ίσως οι κουβέντες και η συζητησή μας αλλά το προτιμώ από το να εθελοτυφλούμε. Γιατι εδώ έχουμε να κάνουμε με ζωές και ανθρώπους...

      Διαγραφή
  3. καλημερα φιλε μου!
    ορθες οι αποψεις σου! με εκφραζουν απολυτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την πρώτη και κυριότερη ευθύνη φέρουν οι γονείς! Τέλος!
    Καλημέρα Μάκη μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ Αριστέα μου, την κυριότερη ευθύνη την έχουν όσοι μεγαλώνουν παιδιά, αλλά θα ήταν λάθος να... πατάμε μόνο σε αυτό! Ειδικά από την πλευρά των παιδιών που κατηγορούν, στις περισσότερες περιπτώσεις σωστά, για αδιαφορία τους γονείς τους, αυτό μου φαίνεται ως προσπάθεια να αποτινάξουν απο πάνω τους τις όποιες ευθύνες τους αναλογούν... Γιατί τα παιδιά κάποια στιγμή ωριμάζουν και έχουν και κρίση (αυτή κιόλας από πολύ μικρή ηλικιά) και αντίληψη του σωστού και του λάθους... Καλήμέρα γλυκιά μου!

      Διαγραφή
  5. Καλησπέρα Μάκη φίλε μου!είχα διακόψει το blog μου απο τότε που τραυματίστηκε η μητέρα μου!επανήλθα και σου στέλνω στίγμα επιστροφής!δεν σε ξέχασα.η ανάρτησή σου εδώ εξαιρετική με το θέμα της Παιδείας να καίει όπως πάντα...το θέμα είναι πολυπλόκαμο και η Εκπαίδευση εν ετει 2014 είναι στα χειρότερά της..μέσα σε όλα και το θέμα bulying που παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις ..όντως έχουν αλλάξει πολλά στο ντύσιμο και στις συμπεριφορές αλλά αυτό το θέμα είναι καθαρά των γονέων και λιγότρο των εκπαιδευτικών!μπράβο για τη σπουδαία ανάρτηση.σου εύχομαι καλό απογευματάκι και ένα όμορφο Σ/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εεεεεπ που είσαι εσυ παιδι μου??? Σε έχασα! Ξέρεις πιστεύω πως η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι συνδυαστικά ευθύνη και των γονέων και των εκπαιδευτικών μιας και οι ώρες που περνάνε οι νέοι στα σχολεία είναι αρκετές! Ο ρόλος των γονέων όμως όντως ειναι σημαντικότερος! Ελπίζω να σε βλέπω και να σε διαβάζω συχνότερα! Χαίρομαι που ξαναγύρισες Kate!

      Υ.Γ. Ελπίζω η μαμα να είναι καλά!

      Διαγραφή
    2. Όλα είναι καλύτερα τώρα Μάκη μου και η μαμά κι εγώ που ήμουνα πολύ χάλια ψυχολογικά.Θα με βλέπεις,θα σε βλέπω θα βλεπόμαστε κανονικά!δεν ξεχνάω τα φιλαράκια μου..είχα κακή ψυχολογία και δεν άνοιγα καν υπολογιστή..κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβρήκα και είσαι καλά και με σούπερ αναρτήσεις!Απο βδομάδα τα λέμε!καλό σου Σ/Κ.

      Διαγραφή
  6. Δυστυχώς η κατάσταση έχει ξεφύγει. Εδώ στο Ηράκλειο τα πράγματα είναι πιο ήπια συγκριτικά με την Αθήνα. Τα δεδομένα πια έχουν αλλάξει. Παλιά πολλές μητέρες δε δούλευαν οπότε μπορούσαν να έχουν σε έλεγχο τα παιδιά τους. Σήμερα οι γονείς περνούν ολοένα και λιγότερες ώρες με τα παιδιά και έτσι με δυσκολία θα μπορέσουν να τους "επιβληθούν" αργότερα. Δυστυχώς στις μέρες μας οι γονείς δεν ξέρουν τα παιδιά τους και τα παιδιά δεν ξέρουν τους γονείς τους. Και το λυπηρό είναι πως δεν γίνεται καμία απολύτως προσπάθεια γνωριμίας.
    Όσον αφορά στο σχολείο, ναι, υπάρχουν εκπαιδευτικοί άξιοι που προσπαθούν να κάνουν σωστα τη δουλειά τους, αλλά αυτοί είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και δυστυχώς το σύστημα δεν τους αφήνει να δράσουν όπως θέλουν. Αντίθετα το σύστημα ευνοεί τις κακές συμπεριφορές, τα απρεπή ντυσίματα και κάθετι που προσβάλλει τον ίδιο τον άνθρωπο σαν προσωπικότητα. Γι' αυτο πάμε κατά διαόλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιώτα! Σκέφτομαι και γω τα ίδια πράγματα όπως διαπίστωσες... Γενικότερα η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και ενώ μπορούμε εύκολα πια να διακρίνουμε την δυσκολία της, τίποτα δεν αλλάζει, κανένα αυτί δεν ιδρώνει. Γενιές, άνθρωποι και ιδέες χάνονται. Και λες και βολεύει αυτο τους πάντες... Έχουν αλλάξει αρκετα οι ζωές μας. Και ο τρόπος επικοινωνίας μας.... Σίγουρα έχουμε αποξενωθει... Και που θα οδηγήσει όλο αυτο???

      Ευχαριστώ για το σημαντικο σχόλιο...

      Διαγραφή
  7. ως μία από τις δημοσιεύσεις που ξεχώρισαν για την εβδομάδα που πέρασε σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η παρούσα καταχώρηση του ιστολογίου. Το ιστολόγιο είναι πλέον υποψήφιο για την μηνιαία βράβευση "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ". Καληνωρίσματα :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πρώτα πρώτα ο τίτλος της ανάρτησης είναι πολύ πετυχημένος!! Δεύτερον έχεις δίκιο γι αυτό συμφωνώ μαζί σου. Δυστυχώς η γενική εικόνα είναι έτσι όπως τα περιγράφεις.
    Οι γονείς έχουμε τον πρώτο ρόλο στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όσο κακό και να είναι το εκπαιδευτικό σύστημα, υπεύθυνοι θεωρώ ότι είναι οι γονείς.
    Κατά τα άλλα καλή σχολική χρονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Θαλασσένια μου! Ναι, ναι όπως ανέφερα και στο κείμενο οι γονείς έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης! Απ την άλλη το εκπαιδευτικο σύστημα που εχουμε έχει χτυπητα κενά στο θέμα της διαπαιδαγώγησης και της δυνατότητας να δημιουργήσει ανθρώπους καταρτισμένους και ηθικούς... Απο όλες τις πλευρές... Το σχολείο πρέπει να είναι μετά την οικογένεια, το εφαλτήριο προς την κοινωνική καταξίωση για τους νέους ανθρώπους. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation