Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Εγώ πότε θα γίνω μάνα...?

  Εντάξει, για να εξηγούμαι και να μην παρεξηγούμαι, να κυοφορήσω ολόκληρος μαντράχαλος είναι κομματάκι δύσκολο. Αφήστε που δεν έχω τέτοιες βλέψεις.

 Επιπλέον, εγώ δεν έχω βιολογικό ρολόι, όπως οι φερέλπιδες νεαρές μέλλουσες μαμάδες, που ξαφνικά αφήνουν τα clubs και τα decks (αυτή η αγγλομάθεια μου άλλο πράμα...) και το ρίχνουν στα μπιμπερό και στο ξεσκάτισμα (αφού αυτός είναι ο όρος ρε παιδιά εγώ φταίω?). Αλλού το πάω και θα με καταλάβετε...

 Προτού ξεκινήσω το... χώσιμο, πρέπει να πω πως δεν έχω τίποτα με τις κοπέλες και τις γυναίκες που διασκεδάζουν μέχρι πρωίας, που κουνάνε τα οπίσθια τους (μικρά-μεγάλα δεν έχει σημασία) στα ευαγή ιδρύματα (club, πίστες κλπ κλπ) και γενικά του δίνουν και καταλαβαίνει στο θέμα της διασκέδασης. Ορθώς πράττουν.
 Ιδιαίτερα οι νεαρές κυρίες, τα κάνουν τώρα λέει, για να μην τα κάνουν μετά και τους μείνει και το απωθημένο... Ααααα έτσι ακούγεται στην πιάτσα, εγώ δεν ξέρω.
 Δηλαδή για να καταλαβαινόμαστε, μια γυναίκα πριν γίνει μάνα, μητέρα, μαμά, ξεσαλώνει, συνευρίσκεται ερωτικά ίσαμε 30 υποψήφιους μπαμπάδες (τι να κάνουμε δοκιμές είναι αυτές...), χτυπιέται χορευτικά με γνωστούς και αγνώστους, θάβει φίλες και φίλους για τον μοναδικό της έρωτα  και μετά γίνεται μια χαμηλοβλεπούσα, μονογαμική μανούλα, που δίνει αγαπή, στοργή και προδερμ στο μωράκι της...
 Ξέρω, ξέρω. Αρχίζω πάλι και βγάζω χολή για τις γυναίκες και γίνομαι και κουραστικός. Θα το αναλύσω κι άλλο όμως, μην βιάζεστε...
 Έχω άλλη άποψη εγώ. Και εννοείται, για να είμαι ξεκάθαρος, μιλάω για μια μερίδα (άντε δύο ή τρεις) γυναικών που λειτουργούν έτσι. Θέλω να ρωτήσω, ρητορικά έστω ρε παιδί μου και να απαντήσετε.
 
 Πως είναι δυνατόν μια τύπισσα που αλλάζει τους άντρες σαν τα... υποκάμισα, καπνίζει απο τα 12 της, ξενυχτάει συνέχεια, κάνει τη νύχτα μέρα, δεν ξέρει να μαγειρεύει παρα μόνο... βραστό νερό, να γίνεται αύριο μεθαύριο μια εύυπόληπτη μητέρα, που είναι μάλιστα έτοιμη να σε... κατασπαράξει αν της θυμίσεις τα νιάτα της??? 
 Πως είναι δυνατόν ξαφνικά από το ντιριντάχτα (που ξαναλέω δεν είναι κακό όταν και όπου πρέπει) να περνάει στο "κοιμήσου αγγελούδι μου" και απο την Πάολα στα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν? Εντάξει κατανοητό. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Ισχύει όμως ή απλά το λέμε για να το λέμε? Και εν πάσει περιπτώσει, η μετάβαση γίνεται από την μιά μέρα στην άλλη?
 Αυτό που παρατηρώ εγώ και με προβληματίζει και το κάνω και καιρό τώρα, είναι πως οι περισσότερες γυναίκες στο συγκεκριμένο θέμα, απλά στρουθοκαμηλίζουν... Ξέρετε κάτι? Ούτε εμείς οι άντρες είμαστε άμοιροι ευθυνών και εννοείται πως φταίμε στο κομμάτι που μας αναλογεί... 

 Απλά θεωρώ πως οι γυναίκες πρέπει να είναι αλλιως ρε παιδί μου... Δεν είναι ίδια η φύση τους με αυτή των αντρών. Δεν υπάρχει κάτι που να μας δίνει το δικαίωμα να γίνόμαστε κάφροι ή να έχουμε το προνόμιο να λειτουργούμε ανάλογα με τα κέφια μας σε σχέση με τις γυναίκες, αλλά όλα έχουν ένα όριο...
 Δε μπορεί να μην το έχετε παρατηρήσει και εσείς στο κοντινό σας περιβάλλον. Γυναίκες που δεν συζητούσαν όχι μόνο για παιδί αλλά ούτε καν για γάμο, ξαφνικά  γίνονται κλασσικές μαμάδες και μάλιστα αυτό είναι κάτι που πάντα ονειρευόντουσαν... Κοπέλες που απλά νομίζουν πως υπάρχει ένα βιολογικό ρολόι που χτυπάει κάνουν δύο και τρία παιδιά, χωρίς να έχουν τα εχέγγυα για να τα μεγαλώσουν σωστά... 
 Δεν είμαι κατά κατα των ανθρώπων που θέλουν οικογένεια. Είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο και συγχρόνως το πιο όμορφο... 
 Οφείλουμε όμως να επιστήσουμε την προσοχή. Γιατί η συνήθης κατάληξη στις παραπάνω περιπτώσεις, είναι το διαζύγιο, οι τσακωμοί και η δυστυχία.Τα παιδιά γίνονται... μπαλάκι και θύματα στο παιχνίδι του απόλυτου εγωισμού.
 Εννοείται βέβαια πως υπάρχουν γυναίκες που βρίσκουν την ισσοροπία τους μέσα απο ένα παιδί. Βλέπουν την ζωή με άλλο μάτι. Πιστεύω όμως πως δεν είναι μεγάλο το ποσοστό αυτό. Γιατί ναι, ένα παιδί θα σου αλλάξει την ζωή αλλά δεν θα αλλάξει αυτό που είσαι. Γιατί ο χαρακτήρας σου κάποια στιγμή θα βγει προς τα έξω. Και λυπάμαι που το λέω, αλλά μερικές συμπεριφορές γυναικών δείχνουν χαρακτήρα. Πράγμα που δεν αλλάζει.
 Κανένα βιολογικό ρολόι δεν υπάρχει λοιπόν, με την έννοια που οι γυναίκες χρησιμοποιούν τον όρο. Καμιά βιασύνη για να γίνει μια νεαρή κοπέλα, μάνα.

 Όταν και αν έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα για μια γυναίκα, απλά θα το νιώσει μέσα της. Προσέξτε. Όχι γιατί η κολλητή της έκανε παιδί και παντρεύτηκε, ούτε γιατί πήγε 35 και ακόμα δεν έχει κάνει σοβαρή σχέση. Αστειότητες... 
 Δεν είναι αυτοσκοπός αυτό. Υπάρχουν γυναίκες που δεν ένιωσαν ποτέ έτοιμες να κάνουν οικογένεια. Και άλλες που έγιναν οι... καλυτερότερες μαμάδες του κόσμου. Έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Διαφορετικοί αλλά και τόσο ίδιοι. Ας δεχτούμε την φύση μας, χωρίς πρέπει και δικαιολογίες. Ας πράξουμε αυτό που νιώθουμε και όχι αυτό που ο περιγυρός μας επιτάσσει...

10 σχόλια:

  1. Μήπως κι αυτό είναι μια ακόμα μόδα; Να κάνουμε ένα παιδι και να το παίξουμε χαρούμενες μαμάδες σαν τη Μενεγακη και τις άλλες σπουδαίες γυναίκες-πρότυπα της εποχής. Και ας μην το περιορίζουμε μόνο στις μαμάδες ξερω πολλούς μπαμπάδες που ως τότε ζούσαν μόνο για να περνάνε καλά και μόλις έρχεται το παιδί και οι ευθύνες παίρνουν δρόμο και τα μεγαλώνουν οι μανάδες μόνες τους ύστερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται πως έχουν και οι μπαμπάδες μερίδιο ευθύνης. Το ανέφερα μέσα στο κείμενο για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις και να δούμε και πιο σφαιρικά το θέμα! Ο καθένας έχει τον ρόλο του, αλλά οι γυναίκες επειδή βγάζουν απο τα σπλάχνα τους τα παιδιά, οφείλουν να λειτουργούν διαφορετικα... Δυστυχώς Νίκη μου η σημερινή κοινωνία προωθεί πρότυπα αμφιβόλου αξίας και ηθικής... Τα θύματα σε αυτές τις περιπτώσεις όμως ειναι τα παιδιά... Καλημέρα, ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Διαγραφή
  2. Εγώ Μάκη μου τι να πω; Μεγάλωσα αλλιώς κι αν και πήρα τις βάσεις μανούλα δεν έγινα. Αλλά εν μέρει τα δίκια σου τα έχεις .
    Εκείνο που πρέπει να υπάρχει πριν από οτιδήποτε είναι ένα: Παιδεία!
    Αυτό!
    Φιλιάααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό ακριβώς! Παιδεία! Δεν κρίνω επιδερμικά, προσπαθώ τουλάχιστον! Και εννοείται πως υπάρχουν καταστάσεις και εμπόδια ανυπέρβλητα ορισμένες φορες, αλλά σημασία έχει τι θέλουμε και όχι τι πρέπει να κάνουμε... Είδες πόσο συνειδητοποιημένα το λες εσυ??? Αυτό μετράει! Φιλιά Αριστέα μου!

      Διαγραφή
  3. "..δεν ξέρει να μαγειρεύει παρά μόνο... βραστό νερό"..χαχα πολύ καλό! Άλλη μια περίπτωση, όπου όλα ξεκινούν από το σπίτι. Εννοώ από τα γεννοφάσκια. Δεν ξέρω ειλικρινά πως συνάδει το "ξεχαρμάνιασμα" μέσα στα μπαράκια με την επιθυμία για παιδί, πιστεύω όμως πως, οι κοπέλες μετά από τις παραπάνω -πολύ παραστατικές ομολογώ- φωτογραφίες, μόνο σωστή οικογένεια δεν κάνουν. Ας μη γελιόμαστε, καλή και θεόσωστη η νυχτερινή διασκέδαση (και μιλώ και για τα δυο φύλα) αλλά η αληθινή ζωή (οικογένεια, παιδιά κλπ) απέχει έτη φωτός από όλα αυτά. Το επόμενο στάδιο (μετά από ένα ντε και καλά γάμο και παιδί), είναι το κέρατο Μάκη μου. Ακριβώς επειδή τα περισσότερα ζευγάρια παντρεύονται με τη "λογική" του μπαρ και της πίστας... Οκ, κάναμε παιδί τώρα, ας συνεχίσουμε το γνωστό ξεχαρμάνιασμα.. Λες να ακούστηκα ολίγον οπισθοδρομική; Μπορεί. Πουριτανικά όμως μην τα δει κανείς, γιατί θα είναι κρίμα.. Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η οπτική σου είναι ολόσωστη Πέτρα μου. Η απιστία ειναι ένα απο τα...παρακλάδια τέτοιων συμπεριφορών! Δεν ακούστηκες (τουλάχιστον σε μενα) καθόλου οπισθοδρομική ούτε δ'ηθεν! Οποισδήποτε θελει να μιλήσει για το συγκεκριμένο θέμα την γλώσσα της αλήθειας, θα πρέπει να διαφέρει! Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο! Φιλιααααα!

      Διαγραφή
  4. Γι' αυτούς όλους τους λόγους που αναφέρεις αγαπητέ Μάκη, υπάρχουν τόσα διαζύγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Εύα. Συμφωνώ απόλυτα! Και συνεχίζουν και αυξάνονται...

      Διαγραφή
  5. Κοίτα να δεις που έγραψες αυτά που σκέφτομαι!
    Δυστυχώς έχουν χαθεί οι ρόλοι και οι γυναίκες κυρίως έχουν χάσει τη μπάλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες? Και δεν είμαι καν.. μαμά! χαχα! Όντως εχουν χάσει την μπάλα κάποιες γυναίκες... Και μαζί τους παρασέρνουν και άλλους ανθρώπους...

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation