Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

Είναι ο γάμος αυτοσκοπός?

  Στη σημερινή εποχή της  ισοπέδωσης των ηθών και των εθίμων, της καταπάτησης κάθε έννοιας αξιοπρέπειας και ειλικρίνειας μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και της ενσωμάτωσης ξενόφερτων προτύπων στη ζωή μας, προκύπτει θέμα και για ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας. Τον γάμο.  Ας βάλουμε τα πράγματα σε μιά σειρά...
 Αν συζητούσαμε κάποια χρόνια πριν (όχι πολλά μη φανταστείτε), ο γάμος ήταν πραγματικά αυτοσκοπός. Ένα κομμάτι της ψυχοσύνθεσης μας, ένα αναπόφευκτο γεγονός της ενηλικίωσης μας, ένα ιερο τοτέμ της έννοιας "ελληνική οικογένεια".


Στις εποχές που ανθούσε το... προξενιό, που επιτυχημένοι θεωρούνταν μόνο όσοι παντρεύοταν και οι υπόλοιποι ήταν δακτυλοδεικτούμενοι λες και είχαν κάποια ψυχική ασθένεια, ο γάμος ήταν η κατάληξη που έπρεπε να υπάρχει.

 Το τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια ήταν αδιαπραγμάτευτο και όσοι εξώκειλαν από αυτό, είχαν διαφορετική αντιμετώπιση από τους υπόλοιπους. Αυτού του είδους οι λογικές, οδήγησαν στην ουσιαστική πλέον, κατάρρευση της ελληνικής οικογένειας και του κοινωνικού ιστού, πράγμα απολύτως φυσιολογικό, αν αναλογιστούμε το σαθρό υπόβαθρο των ανθρώπων που τις υιοθετούσαν.

 Τα σημερινά τεράστια ποσοστά των διαζυγίων, η έκρηξη της παιδικής βίας (με την συνιστώσα του εκφοβισμού -bullying-, να αποτελεί κινητήρια δύναμη της), η απαξίωση των πραγματικά ουσιαστικών ηθών της κοινωνίας μας, όπως είναι η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά, έχουν τις ρίζες τους, στην εκ παλαιώθεν πεποίθηση του... "πρέπει να παντρευτώ".

 Ο γάμος από μόνος του είναι είναι μιά υπέροχη κατάσταση. Για όσους νιώθουν πως το θέλουν όμως... Όντας παιδί χωρισμένων γονιών και έχοντας βιώσει στο πετσί μου την αποτυχία του εγχειρήματος, αλλά ταυτόχρονα έχοντας ζήσει και όμορφες στιγμές, είναι ξεκάθαρο πλέον στο μυαλό μου, πως το να παντρευτείς επειδή το κάνουν οι άλλοι και επειδή έτσι πρέπει, είναι όχι μόνο λάθος αλλά κάτι που θα σου στοιχίσει αργότερα...

Και καλά να στοιχίσει σε σένα και την σύζυγο σου. Τα παιδιά όμως που θα μπουν σε αυτή την διαδικασία σε τι ευθύνονται?Όταν ο ανθρώπινος εγωισμός μπαίνει στην μέση το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Έχω γνωρίσει οικογένειες ευτυχισμένες ακόμη και όταν το ζευγάρι δεν είναι πλέον μαζί. Έχω γνωρίσει παιδιά που ζουν αρμονικά και οι γονείς τους είναι χωρισμένοι. Γιατί ακόμα και σε αυτό παίζει ρόλο το timing. 

 Όταν σε μιά οικογένεια υπάρχουν συνεχώς συγκρούσεις, πόλεμος νεύρων και το ζευγάρι μοιάζει να αντιμάχεται μεταξύ του, τότε η συνέχιση αυτής της κατάστασης είναι άκρως επικίνδυνη και οδηγεί σε άσχημα μονοπάτια...  Είμαι της άποψης ότι πρέπει να δίνεται ένα τέλος πριν μπει ένα ή άλλο ένα παιδί στην οικογένεια. Γιατί έχω ακούσει και το εξής τραγικό. "Ενα παιδί θα τα αλλάξει όλα". Με συγχωρείτε δηλαδή, αλλά τι είναι το παιδί? Το μέσο για να υπάρξει συνέχιση μιάς αρρωστημένης κατάστασης που αργότερα θα του επηρρεάσει την ζωή? Έλεος...


Δε διαφωνώ πως η οικογένεια είναι το πιό σημαντικό στοιχείο στην ζωή ενός ανθρώπου. Οικογένεια όμως δε σημαίνει ταυτοχρόνως και γάμος. Γνωρίζω πως η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί οικογένειες που δεν είναι στο τυπικό μέρος όπως πρέπει να είναι.

Γνωρίζω ωστόσο πως προτιμώ χωρισμενους ή ανύπαντρους γονείς που θα αγαπάνε πραγματικά τα παιδιά τους και δεν θα τα χρησιμοποιούν ως άρμα στις δικές τους σχέσεις... Δεν είναι μόνό αυτές οι παγίδες στις οποίες πέφτουμε στο θέμα του γάμου βέβαια. 

 Η ψυχολογική πίεση που δέχονται ιδιαίτερα οι νεαρές γυναίκες σήμερα (πολύ περισσότερο τα προηγούμενα χρόνια), τις οδηγεί μαθηματικά στην λήψη λανθασμένων και ψυχοφθόρων αποφάσεων στο θέμα του γάμου, χωρίς να είναι έτοιμες να τις διαχειριστούν.
 Το αποτέλεσμα γνωστό. Αποξένωση, απιστία και τέλος διαζύγιο, για ανθρώπους που θα είναι πλέον πιό πονηρεμένοι, πιό σκληροί και άρα θα χαίρονται λιγότερο τις χαρές της ζωής. Θα ξεσπάνε στον επόμενο ή στην επόμενη, θα κλείνονται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό τους θα σκέφτονται με την λογική του τσουβαλιάσματος και της ισοπέδωσης.

  Τελειώνοντας, πιστεύω πως ο γάμος και ο τρόπος που υπάρχει στην χώρα μας, θα πρέπει να μας κάνει πιό σκεπτικούς για την συγκεκριμένη απόφαση. Αν δεν αγαπάμε εμάς τους ίδιους δεν θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε τους άλλους όπως πρέπει. 

 Οφείλουμε για την ζωή μας και κατ επέκταση μελοντικά για την ζωή των παιδιών μας αλλά και του ανθρώπου που θα είναι δίπλα μας, να σκεφτούμε δύο και τρεις φορές τα δεδομένα και ύστερα να πράξουμε.

Ας μην μας κατακλύζει ο εγωισμός και η φιλαυτία. Το θέμα του γάμου και ουσιαστικά της συμβίωσης με έναν άνθρωπο, είναι κάτι παραπάνω από ένα γλέντι μέχρι πρωίας, ένα φανταχτερο νυφικό και ένα δύο πανέμορφες βέρες... Τα ξαναλέμε.

16 σχόλια:

  1. ο εγωισμός είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα στο κεφάλαιο γάμος, ο οποίος πάντως δεν είναι αυτοσκοπός, δεν πρέπει να είναι!
    Μην ξεχνάμε ωστόσο ότι πολλά προβλήματα προκύπτουν μετά τα παιδιά και για αυτό συμφωνώ για τον εγωισμό που αναφέρεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Γιάννη συμφωνώ... Λες και παντρεύονται για να μην κάνουν παιδιά! Ετσι λειτουργούν στο τέλος πολλα ζευγάρια! Βαλτώνουν? Βαριούνται? Και τι είναι ο γάμος και η οικογένεια? Δοκιμή συμβίωσης με κάποιον που άμα δεν μας κάνει αρχίζουμε τις τρέλες? Τι να πω...

      Διαγραφή
  2. Μάκη μου δεν έχω να προσθέσω κάτι σε όσα πολύ σωστά έγραψες.
    Θα αναφέρω μόνο ένα προσωπικό περιστατικό (θυμίζω πως είμαι χωρισμένη πολλά χρόνια-ω τι κακό που βρήκε τη μάνα μου- και δεν σκοπεύω να ξαναπαντρευτώ ποτέ ξανά! ☺)
    Πριν χρόνια μου λέει γνωστός που είχε πολύ καιρό να με δει: "Πρέπει να να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου βρε Αριστέα;" Κι εγώ όλο απορία..."βλέπεις καμιά ζωή χαλασμένη που πρέπει να φτιαχτεί;"
    Δηλαδή έλεος με αυτό, γάμος=φτιάχνω τη ζωή μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα! Όντως άλλο κουφό και αυτό! Να ξαναφτιάξεις την ζωή σου! Ναι, ναι γιατί δεν κάνει να είσαι ελεύθερη! Ενώ άμα είσαι παντρεμένη σώθηκες! Είναι και αυτό όπως σωστά αναφέρεις ένα ακόμη κλισέ στις ζωές μας Αριστέα μου!
      Ο περισσότερος κόσμος έχει στο μυαλό του πως ο γάμος είναι ο προορισμός του ανθρώπου σε συνδυυασμό πάντα με την οικογένεια! Ξεχνάνε όμως ένα βασικό. Πως το να εισαι πατρεμένος δε σε κάνει αυτόματα καλύτερο άνθρωπο. Γιατί πραγματικά αυτός θα έπρεπε να ήταν ο στόχος όλων των ανθρώπων. Οικογένεια ναι, αγάπη ναι, ανθρωπιά ναι.... Σε φιλω!

      Διαγραφή
  3. Εκνευρίζομαι λίγο που μιλάμε ακόμα για τα αυτονόητα!
    Γελάω μερικές φορές, αλλά κυρίως νευριάζω.

    Οδεύοντας τα 32 φαντάζεσαι τι έχω ακούσει κατά καιρούς.. Ευτυχώς μεγάλωσα με ανοιχτόμυαλους γονείς που θέλουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα, όχι να τηρούν το τι θέλει ο κόσμος-τα έθιμα και τις παραδόσεις που μας πάνε χίλια χρόνια πίσω.

    Πλέον αδιαφορώ γιατί όσες φορές απαντούσα "δεν κάνει ο γάμος ένα ζευγάρι ευτυχισμένο. Το κάνουν άλλα πράγματα" μετά ακολουθούσαν χειρότερα κλισέ.. Α, μη ξεχάσω μου είχαν πει επίσης "ω δεν πειράζει που δεν έχεις παντρευτεί ΑΚΟΜΑ".. ή "δεν θέλεις να ευλογήσει η εκκλησία την σχέση σας;"

    Συμφωνώ απόλυτα σε όσα ανέλυσες περί διαζυγίου και τα επακόλουθα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα τα τελευταία που έγραψες με έκαναν και γέλασα! Ώστε είσαι απο αυτές που δεν έχουν παντρευτεί ΑΚΟΜΑ και δεν θες να ευλογήσει η Εκκλησία την σχέση σου ε? Ντροπή σου Κατερίνα! χαχα!

      Φαντάζομαι τι έχεις ακούσει! Οπως ανέφερα και μέσα στο κείμενο για τις γυναίκες είναι ακόμα πιό δύσκολο το όλο θέμα, γιατί στην χώρα μας ανέκανθεν υπήρχε η πεποίθηση ότι αυτός είναι ένας από τους προορισμούς της! Δεδομένο ακλόνητο!

      Υ.Γ. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να δείχνουν κατανόηση στο θέμα γάμος. Είναι σημαντικό να βάζουν την ευτυχία τους παιδιού τους πάνω απο τετριμμένα και κλισέ! Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. χαχαχα ειδικά στο άκουσμα της πρώτης φράσης, πρέπει να είχα το βλέμμα του πουλιού από τις χαμηλές πτήσεις του αρκά!!
      Ντροπή μου και αίσχος μου, είμαι ένα απόβρασμα καλέ!
      Για να μην αναφέρω, τι παθαίνουν ορισμένες φίλες όταν παντρεύονται.. Μου είχε τύχει να μη μπορώ να πάω στον γάμο μίας φίλης στην Κρήτη, γιατί αντιμετώπιζα τρελές δυσκολίες κι εκείνη μου το κράταγε μανιάτικο..! Αντιλαμβάνεσαι!

      Διαγραφή
    3. Χαχαχα όταν παντρεύονται κατανόηση μηδέν! Όλος ο κόσμος γυρίζει γύρω από τη νύφη!χαχα! Μην της χαλάσουμε το χατήρι, μην τις πούμε όχι κλπκλπ. Οπότε αντιλαμβάνομαι, ναι Κατερίνα μου.

      Διαγραφή
  4. Θεωρώ πως όλα έχουν να κάνουν με το πόσο συνειδητοποιημένος είναι κάθε άνθρωπος για να προχωρήσει στη ζωή του. Αν για κάποιον ευτυχία είναι το να παντρευτεί, ας το κάνει, δε διαφωνώ, αλλά ας το κάνει συνειδητά! Δεν πιστεύω και ποτέ δεν πίστευα πως ο γάμος είναι "υποχρεωτικός". Το παν είναι να είσαι καλά με τον εαυτό σου πρώτα και με το/τη σύντροφό σου και να ξέρεις τι θέλεις και τι σε κάνει ευτυχισμένο στη ζωή. Το να φέρεις δε στον κόσμο μια ζωή, είναι μεγάλη ευθύνη και θεωρώ λάθος (έως τραγική) τη σκέψη κάποιων πως ένα παιδί θα "δέσει" μια σχέση και είναι λύση στο πρόβλημα!!! Καλά, μπορώ να μιλάω ώρες για αυτό το θέμα!! χαχαχα.. φιλιά, καλό βράδυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το συνειδητά Εύη μου, είναι λιγάκι συζητήσιμο ξέρεις. Δηλαδή πόσο συνειδητά και με ποια συνείδηση?
      Θελω να πως οτι πολλές φορές από την βιασύνη και το αγχος να το κάνουν γιατι θα τους πάρουν τα χρόνια, απο τα προτυπα με τα οποια έχουν μεγαλώσει και από την όλη ατμόσφαιρα, μένει καθόλου μυαλό αν ταυτόχρονα εισαι ερωτευμένος/η??? Δεν θα το λεγα. Μόνο όσοι έχουν μάθει να σκέφτονται και με την λογική νομίζω μπορούν να κάνουν πραγματικά συνειδητή επιλογή!

      Συμφωνώ στο απόλυτο για το θέμα του παιδιού! Ώρες? Μήνες, χρόνια μη σου πω για ένα θέμα που πάντα το αγγίζουμε επιδερμικά λόγω εξωγενών παραγόντων! Φιλιά!

      Διαγραφή
  5. Δεν πας καλά αγόρι μου...Γάμος...??..Μακριά από μας και όπου θέλει ας μπει...
    Καλημέρες...♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα! Οκ Βιβούλα αυτό το όπου θέλει ας μπει με φόβισε λιγάκι οπότε, τώρα θα το ξανασκεφτώ δυο και τρεις φορές! Αν και όπως βλέπεις δεν είμαι και αυτό που λένε υπέρ...χα!
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  6. Ο γάμος-κατά την άποψή μου-ουσιαστικά είναι η συμβίωση και όχι το τυπικό τελετουργικό, είτε αυτό λαμβάνει χώρα στην εκκλησία, είτε στο δημαρχείο. Πιστεύω πως πολλές φορές το ζευγάρι έχει στο μυαλό του το τζερτζελο της τελετής και όχι το μετά, που σημαίνει και προβλήματα και μπελάδες και υποχωρήσεις.
    Συμφωνώ απολύτως στο ζήτημα των παιδιών. Το ζευγάρι πρέπει να ναι καλά από μόνο του κι αν ειναι να ρθει και ένα παιδάκι έχει καλώς. Δεν είναι τα παιδιά οι σωτήρες μιας σχέσης και ούτε είναι υποχρεωμένα να επωμιστούν τέτοιο βαρύ ρόλο.
    Γενικά,για να καταλήξω, πιστεύω πως ακόμα και σήμερα οι γυναίκες είναι αυτές που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση. Κλασσική ερώτηση από κατίνα θεία,όταν πλησιάζουν ήδη τα τριάντα:"Εσύ, πότε θα παντρευτείς; "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα μου ντε. Για το τελευταίο που έγραψες, δε μπαινουν καν στην διαδικασια να σκεφτουν αν υπάρχουν προβλήματα. Αν είναι έτοιμος κάποιος η κάποια να προχωρήσει στον γάμο, λες κα αυτος είναι μιά διαδικασία μόνο για το τζέρτζελο της τελετής όπως σωστά έγραψες!

      Δυστυχώς η γυναίκες λόγω της θέσης τους στον πέρασμα των αιώνων δέχονται όντως την πιό μεγάλη πίεση. Αν το συνδυάσεις με το θέμα της μητρότητας κιόλας εύκολα καταλαβαίνεις τι γίνεται... Ταυτίζομαι με τις απόψει ςσου απόλυτα Ανθή. Ευχαριστώ για το ΄σχόλιο.

      Διαγραφή
  7. Για να δεις πόσο έχουν "γράψει" μέσα μας οι ελληνικές ταινίες, που τελείωναν την ημέρα τού γάμου, εκεί δλδ που όλα αρχίζουν..! Οι νεαρές κοπέλες πάντως, αναγκαστικά κάποια στιγμή νιώθουν τον βραχνά μιας εγκυμοσύνης, επειδή περνούν τα χρόνια, ο γάμος όμως (θα έπρεπε να) είναι μια άλλη υπόθεση.. Καλή εβδομάδα και...το νου σου ε; ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές οι ελληνικές ταινίες έχουν κάνει και κακό... Έχεις δίκιο, το άπειρο μάτι μου δεν το είχε παρατηρήσει αυτο! Θαύμαζε μόνο την Λάσκαρη και την Καραγιάννη!χαχα!

      Οι κοπέλες όπως το λες. Αναγκαστικά το βρίακουν μπροστά τους θέλωντας και μη...

      Υ.Γ. Τον έχω το νου μου. Έχω μάθει πιά να αποφεύγω τις κακοτοπιές. Αν και όταν θέλω! χαχαχ! Φιλιά Πέτρα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation