Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

Όλοι δηλώνετε ιδιότητα...



Όλοι δηλώνετε ιδιότητα,
καταναλώνετε ποσότητα,
και μου στερείτε τον ήλιο.
Κι εγώ δεν έχω καν ταυτότητα
κι αν είμαι μια μηδαμηνότητα,
φτιάχνω δικό μου βασίλειο...

Αν μου ξηγιόσουνα αλάνικα,
τραγούδια μεξικάνικα,
θα σου ‘φτιαχνα πολλά.
Και ξεπερνώ τη Λολομπρίτζιτα,
σαν το ‘ριξα στη βίζιτα,
αντικανονικά...

Δε χαμπαριάζετε ρε μόμολα, 
όταν σας έδινα τα πόμολα,
να διαλύστε τον τοίχο.
Κολλήσατε στο μποτιλιάρισμα
κι ας σας το `χα κάνει χάρισμα,
να ξεπεράστε τον φρίκο...

Κι αν η ζωή σου θέλει βλήματα,
τελειώσανε τα θύματα
και πάλι απ’ την αρχή.
Θε να σε φτιάξω εγώ αθάνατη,
παράτα τη και γάμα τη,
τη σχετική ζωή...

Ρε μη μου πια τους κύκλους τάραττε,
τσιτατοχάφτη τρισκατάρατε
και μια πορδή μου θα φτάσει.
Και σαν ο πεντεφρής σου σε πονεί,
Θε να του βάλω λουκουμόσκονη,
να λουκουμιάσει η πλάση...

Εσύ ξεφούσκωνες τα λάστιχα,
σε γράψαν στα κατάστιχα,
των τεντυμποϊστών.
Κι εγώ έχω γίνει γομολάστιχα,
που σβήνει τα τετράστιχα,
ανθρώπων και θεσμών...
 Ποιός δεν θα ήθελε να νιώθει τόσο ελεύθερος όσο ο Νικόλας Άσιμος, σήμερα? Και ω τι κόσμος μπαμπά που λέει και ο ποιητής. Όλοι όσοι τον κράζανε και τον θεωρούσαν φρικιό την εποχή που σουλατσάριζε στην πλατεία Εξαρχείων, που ξάπλωνε στην μέση του δρόμου και έκοβε την κυκλοφορία, που κυνηγούσε με την μαγκούρα τους καθωσπρέπει περαστικούς, που έκανε καταλήψεις σε εγκαταλελειμμένα κτίρια, που έψαχνε κροκανθρώπους (χρωματιστούς ανθρώπους), τώρα πιά, εδώ και χρόνια, τον θεωρούνε προφήτη και μέγα καλλιτέχνη. Αυτοί και όλοι όσοι "προσεταιρίστηκαν" τις σκέψεις και τα λεγόμενα του...
 Ο Νικόλας Άσιμος, για όσους δεν έχουμε ζήσει την εποχή του, ήταν προφανώς αυτό που λέμε αντισυστημικός.  Επί της ουσίας ήταν θήραμα σε ένα τσίρκο που δίνει παραστάσεις με σκοπό την ψυχαγωγία του "κοινού" του, με οποιοδήποτε κόστος.
Θέλει πολλά κιλά... αξιοπρέπειας και δύναμης για να πας κόντρα (πραγματική κόντρα) σε αυτό το συνονθύλευμα ανθρώπων που ονομάζουμε σύγχρονη κοινωνία.
 Ο τρόπος ζωής, η πιεστική καθημερινότητα, οι ματαιόδοξοι στόχοι μας, το ίδιο συμφέρον, η έλλειψη αλληλεγγύης, ο ωχαδερφισμός, η κατάρρευση των ηθών, αντιμετωπίζεται δραστικά μόνο με αξιοπρέπεια και δύναμη. Για τον Άσιμο τα δύο αυτά συστατικά μεταφράζονταν σε τρέλα. Μεταφορική και κυριολεκτική. Ποιός είναι όμως, ο δικός μας τρόπος αντιμετώπισης σε ότι παράλογο ζούμε?

4 σχόλια:

  1. ούτε τρέλα δεν πουλάμε πια!!! αυτή είναι η απάντηση που δίνω εγώ! ;) καλό βράδυ Μάκη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ δυνατό θέμα! Ας μην είμαστε όμως τόσο σκληροί με τους εαυτούς μας και τους γύρω μας. Το ότι δεν μαθεύονται όλα δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και πως δεν γίνονται. Η κάθε εποχή διαμορφώνει διαφορετικού τύπου "τρέλα". Ένας τρόπος αντιμετώπισης στο παράλογο που ζούμε, είναι η ασταμάτητη δημιουργικότητά μας και η αλληλεγγύη που έχουμε επιδείξει με άπειρους τρόπους. Δεν διαβάζεις την στήλη Stay Human, που παρουσιάζουμε υπέροχους ανθρώπους που κάνουν την διαφορά και προσφέρουν στον συνάνθρωπο, θα σε μαλώσω! :)
    Με το να απογοητευόμαστε, να εξιδανικεύουμε τους παλιούς επαναστάτες και να ρίχνουμε όλους εμάς που παλεύουμε στα τάρταρα δεν προσφέρουμε τίποτα..

    ΥΓ: Στα λέω με αγάπη και εκτίμηση!
    Καλή εβδομάδα να έχουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξέρεις κάτι Κατερίνα μου? Δεν είμαι σκληρος με τον εαυτό μου και ούτε θέλω να μηδενίζω τις προσπάθειες πολλών συνανθρώπων μας. Όλοι προσπαθούμε και ό καθένας από εμάς τραβάει τον δικό του Γολγοθά στην δύσκολη καθημερινότητα! Πολλοί από εμάς είναι άξιοι συγχαρητηρίων μόνο και μόνο για αυτή την προσπάθεια. Απλά μερικές φορές δεχόμαστε τα πράγματα όπως μας τα σερβίρουν... Και κάπου χανόμαστε μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό. Βολευόμαστε...

      Υ.Γ. Εννοείτε πως διαβάζω την στήλη! Η απογοήτευση είναι μέρος της ζωής, όπως επίσης και η αξιοπρέπεια και η δύναμη για καθημερινή πάλη απέναντι σε ότι μας κατατρώει... Σε φιλώ με αγάπη και εκτίμηση και γω! Επίσης καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation