Αν το δούμε από την σκοπιά της ασημαντότητας μιας πράξης, βασισμένοι στο φαινόμενο της πεταλούδας, που λέει ότι αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να προκαλέσει βροχή στην Κίνα, τότε αυτόματα μπορούμε να κάνουμε τη σύνδεση και με την απερισκεψία των ανθρώπων, που πολλές φορές πράττουν χωρίς να έχουν την λεγόμενη ενσυναίσθηση απέναντι στους άλλους.
Με πράξεις που όσο και αν δείχουν ανούσιες, να παίζουν στο τέλος, με γεωμετρική πρόοδο, σημαίνοντα ρόλο στην ζωή των υπολοίπων με την πάροδο του χρόνου.
Άλλωστε εμείς, σε σχέση με τους άλλους ζώντες οργανισμούς, έχουμε μια διαφορά. Ακολουθούμε κατά τον Αριστοτέλη, την ατομική μας εξέλιξη, και όχι την ομαδική που ακολουθούν τα ζώα. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως η έννοια του Εγώ υπερκερνάει αυτή του Εμείς. Με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η τάση που έχουμε να σκεφτόμαστε περίπλοκα στις πιο απλές καταστάσεις και απλοϊκά στις πιο περίπλοκες, δεν μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε ορθή κρίση και πνευματική διαύγεια σε ότι πράττουμε. Τις περισσότερες όμως φορές, απλά δεν θέλουμε να λειτουργούμε έτσι. Το συμφέρον, ο εγωισμός και η αναισθησία μας, έρχονται πρώτα σε σχέση με τον συνάνθρωπο.
Ένα αστείο, μια χειρονομία, κάποια λόγια, ένα άγγιγμα, μια σοβαρή συζήτηση, μπορεί για μας να ειναι απλά κάτι συνηθισμένο, κάτι που μας κάνει να νιώθουμε όμορφα ή κάτι που δείχνει σωστό, για κάποιους όμως μπορεί να είναι κάτι που αλλάζει την καθημερινότητα, με θετικό η αρνητικό τρόπο και εν γένει όλη τους την ζωή.
Και θα μας κάνει πιο χρήσιμους και ανθρώπινους στις αποφάσεις μας, πιο ξεκάθαρους και ειλικρινείς προς το κοινωνικό σύνολο. Μια διαδικασία μαντεψιάς θα έλεγα, αντιλαμβανόμενοι το πόσο σημαντικοί είμαστε για τους άλλους.
Τέλος, αν πραγματικά αντιληφθούμε την αληθινή αξία των πράξεων, κάτι που ελάχιστες φορές γίνεται κατά την προσωπική μου άποψη στη διάρκεια της ζωής μας, τότε ίσως κατανοήσουμε και τον λόγο της ύπαρξης μας, που δεν είναι άλλος από την αγάπη για τον διπλανό μας. Τα ξαναλέμε.
Μια υπέροχη υπενθύμιση πως η ζωή δεν αλλάζει από τύχη, αλλά απ' τις προσωπικές μας μικρές πράξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου Μάκη!
Να ξέρεις την υπενθύμιση την κάνω και στον εαυτό μου. Κυρίως σε αυτόν! Γιατί η αλλαγή ξεκινάει πάντα από μας. Καλησπέρα Μαρία μου, ευχαριστώ για το σχόλιο!
ΔιαγραφήΑχ βρε Μάκη μου πόσες φορές τα έχεις επαναλάβει όλα αυτά και επίσης και εμείς πόσες φορές τα έχουμε συναντήσει μπροστά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλώς κάνεις και διατηρείς το λόγο σου και τις παραινέσεις σου.
Και ορθά βαστάς ψηλά τη σημαία των ανθρώπινων αξιών και της θετικής αύρας.
Σίγουρα υπάρχουν ακόλουθοι που συμμερίζονται τα λόγια σου και τα πράττουν.
Προσπαθούμε να γίνουμε περισσότεροι.
Την καλησπέρα μου φίλε μου.
Και το θέμα ξέρεις ποιο είναι ρε Γιάννη; Ότι όταν φλασαρω και σκέφτομαι τέτοιου είδους καταστάσεις θέλω να τα εξωτερικευσω, γιατί ξέρω ότι πολλοί σκέφτονται αντίστοιχα πολλές φορές.
ΔιαγραφήΤο πρόβλημα μας είναι στην ουσία και στην εφαρμογή του πράγματος. Αν αρχίσουμε σιγά σιγά να μπαίνουμε στα... παπούτσια των άλλων ίσως αλλάξει το σκηνικό.
Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά για το σχόλιο!
Όμορφα τα είπες αγόρι μου. Να είσαι καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλύκας είσαι στην νέα φωτογραφία.
Σε φιλώ !!
Χαίρομαι πρωτίστως που εγκρίνεις τα λεγόμενά μου και δευτερευόντως που με βρίσκεις γλύκα 🙂🙂🙂🙂🙂 Σε φιλώ Σταύρουλα μου!
ΔιαγραφήΤροφή για σκέψη. Και μακάρι να χορτάσει πολλούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και η αλλαγή, συνήθως ξεκινάει από λίγους.
Μας λείπει στην σύγχρονη κοινωνία η ενσυναίσθηση, η έμφαση στο "εμείς", η σύνεση, η ουσία, η αγάπη (η ουσιαστική-από καρδούλες πήξαμε!).
Μακάρι κάθε μέρα που έρχεται να μας βρίσκει καλύτερους.
Καλημέρα Μάκη. Καλή εβδομάδα!
Μαρίνα μου τα είπες πολύ πολύ ωραία και ουσιαστικά.
ΔιαγραφήΑυτά μας λείπουν, ναι. Ας είχαμε τουλάχιστον κάποιοι κάτι από αυτά. Έστω ένα χαρακτηριστικό. Για δυστυχώς σε πολλούς όχι μονο λείπουν, αλλά αντιστρόφως, είναι γεμάτοι αρνητικά...
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας!