Η νηστεία έχει ήδη μπει για να τα καλά στην καθημερινότητα μου, το ίδιο και η προσευχή. Για την τρέλα, που γράφω και στον τίτλο του κειμένου μου, φροντίζει ο κόσμος, αυτός ο κόσμος ο καλός ο χιλιομπαλωμένος που έλεγε και ο μέγας Ξυλούρης...
Πάντα τέτοια εποχή κάθε χρόνο, καθαρίζει λιγάκι το μυαλό μου. Ίσως επειδή τον πιέζω προς αυτή την κατεύθυνση, ίσως επειδή η νηστεία επιδρά επάνω μου όπως η Πάμελα Άντερσον στις εφηβικές μου φαντασιώσεις πριν κάμποσα χρόνια (μόνο εγω θα μπορούσα να κάνω τέτοιο συνειρμό...).
Η Γαλλία άκουσα στιε ειδήσεις, πάει για ολικό λοκντάουν ενός μήνα. Εμείς, όοοοοοχι αλάνια μου, κινούμαστε πάντα αντίθετα στο ρεύμα. Και καλά να κινούμαστε έτσι. Αλλά ρε μάγκες, εσείς που μας κυβερνάτε, τα έχετε κάνει μαντάρα από την αρχή αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης. Τόσο καιρό κλειστά η εστίαση, τα σχολεία, τα εμπορικά καταστήματα. Μέγα λάθος.
Τώρα λοιπόν που πλησιάζει το καλοκαιράκι, τσουπ, ανοίξτε, δώστε και σώστε. Επειδή μόνο και μόνο είναι ο κόσμος στα κάγκελα. Που είναι λογικό να είναι. Που πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε πάλι. Αλλά με προσοχή και όχι χύμα και όχι ανοίγουμε δύο εβδομάδες και κλείνουμε ξανά. Τίποτα. Ελπίζω αυτή την φορά να έχετε σχέδιο. Πραγματικά...
Και καταρχήν εν μέσω νηστείας και προσευχής ε, να το πούμε και αυτό. Αφήστε που άντρες και γυναίκες θα είμαστε λυσσαμένοι για επαφή, όσοι και όσες δηλαδή τηρούσαν αυστήρα τα μέτρα και δεν βγάζανε τα μάτια τους, όταν βγάζανε τις μάσκες τους. Θα γίνει της... Τσιτσιολίνας και να μου το θυμηθείτε. Μη λέτε μετά ααααα Μάκαρε δεν μας ενημέρωσες...
Και έχουμε και συνέχεια να ξέρετε. Έρχονται απολύσεις, πλειστηριασμοί, σουβλίσματα αρνιών, κοκορέτσα (sic) και κοντοσούβλια (είναι και αυτά στην εξίσωση των προβλημάτων άσχετα αν πρώτα θα τα γευτούμε και μετά θα κλαίμε για τις χοληστερίνες και τα παραπανίσια κιλά), καύσωνες κλπ κλπ. Προσπαθώ να τα βλέπω θετικά τα πράγματα να ξέρετε. Δεν θέλω και πολύ. Μια τουρίστρια το καλοκαίρι, μια μελαχρινή μιλφάρα και όλα είναι ανθηρά. Για μένα τουλάχιστον. Γενικότερα εδώ και καιρό τον... πίνουμε. Μας παίρνουνε... κούρσα ρε παιδί μου πως το λένε.
Δε πειράζει όμως. Είμαι της άποψης, πως είτε τώρα σε καμια δεκαρία χρόνια, η το αργότερα σε μια τριακονταετία, θα δικαιωθούμε. Μέχρι τότε, υπομονή, αγάπη, καλή καρδιά, ολίγον σταρχιδισμός και μακριά από τους τρόμπες...
ΥΓ. Καλό μήνα!
ΥΓ2. Πωωωωω παραλίγο να το ξεχάσω. Έχω την λύση για τα κοκορέτσα. Push ups. Κάτι ξέρουν η Πωλίνα και ο Δάντης. Ξεκινήστε (ο καθένας όπως τη νιώθει την... άσκηση).
Καλησπέρα Μάκη μου με το χιούμορ και τη δεικτική σου ματιά. Και καλά κάνεις και στα δύο αγαπητέ φίλε! Κατ' αρχήν εύχομαι να είστε όλοι καλά, γεροί και δυνατοί. Πλησιάζει ο καιρός του εμβολίου. Μια ανησυχία, ένα τρακ το έχω αλλά τι να γίνει. Θα το ξεπεράσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝηστεία δεν κάνω παρά μόνο τη Μ. Βδομάδα συμβολικά καθότι δογματικά δεν την πιστεύω ως τρόπο λατρείας.
Εκεί που θα μείνω φίλε είναι στο "μετά" που αναφέρεσαι. Και οι κυβερνώντες, ενώ η ηθική λέει ότι θα έπρεπε να έχουν νομοθετικό μορατόριουμ σε μεγάλα ζητήματα, αυτοί δεν λογαριάζουν τίποτα μπροστά στα ταξικά τους συμφέροντα. Και τα αφεντικά τους, ως γεράκια, καραδοκούν να αρπάξουν τα πάντα.
Πολλά τα απόνερα της κρίσης Μάκη και δεν έχουμε δει τίποτα φίλε μου.
Όσον αφορά τις κοριτσάρες μας, ε ναι! Καλά να είναι, δεν πρόλαβε να φύγει, ο λόγος το λέει, ο χιονιάς, και τσουουουουπ τα πρώτα γυμνά μέρη σώματος σε κοινή θέα και οι ...παλμοί στα ύψη. Τι να κάνουμε.
Μάκη μου δύναμη και υπομονή καλέ μου φίλε. Την καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Γιάννη μου, όλα καλά θα πάνε με το εμβόλιο φίλε! Για τα υπόλοιπα εδώ θα είμαστε να τα συζητάμε, να τα καυτηριάζουμε, να τα βιώνουμε ο καθένας από την δική του σκοπιά!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον! Να είμαστε όλοι καλά!