Γιατί, καμία όρεξη δεν έχω να κλαψουρίζω, αλλά οι πολιτικοί... επαϊοντες, αυτοί οι φωτεινοί παντογνώστες, που ξέρουν τι είναι καλό για εμάς και ορίζουν τις ζωές μας, έχουν και παραέχουν, είτε προσέχουν είτε δε προσέχουν. Και για να μην ξεχαστώ. Επέστρεψα. Ώρα για χώσιμο. Με ότι αυτό συνεπάγεται...
Ο τελευταίος χρόνος μας... καβαλίκεψε, να το πω ιπποδρομιακά, για να μην χρησιμοποιήσω γλώσσα τραχιά και απαγορευμένη στην πρώτη ανάρτηση της χρονιάς. Και τι είναι ο ιππόδρομος; Τζόγος. Έτσι λοιπόν τζογάρουν τις ζωές μας αυτοί που κινούν τα νήματα. Ασφάλεια δεν υπάρχει. Λεφτά υπάρχουν αλλά μόνο για λίγους. Παλιά πεθαίναμε από υπερβολική ταχύτητα και από επιθετική και ανόητη οδήγηση, πεζοί διασχίζοντας τον δρόμο, άντε και σε κανένα αεροπλανικό δυστύχημα.
Από την άλλη, μια μερίδα της κοινωνίας αντιδρά απέναντι σε όλα αυτά με βία, καταπατώντας νόμους, χωρίς ηθικούς και κοινωνικούς φραγμούς. Διαφωνώ και σε αυτό. Η λύση ποτε δεν ήταν και ούτε θα είναι η βία.
Ο κόσμος, ολοκληρος ο πλανήτης ασφυκτιά. Συμβαίνουν πράγματα μεσαιωνικά, ζώα βασανίζονται, ζωές χάνονται, άνθρωποι πνίγονται στην θάλασσα και σκοτώνονται για τις θρησκείες, πόλεμοι μεταξύ όμορων χωρών, ακρίβεια, και όλα αυτά στον βωμό της νέας τάξης πραγμάτων. Της αλλαγής. Του εκσυγχρονισμού. Της ηλεκτρονικής ευκολίας και του άκρατου καταναλωτισμού.
Έχουμε κλειστεί στο καβούκι μας και δε νοιαζόμαστε για τον διπλανό μας. Μας απασχολούν, ορθώς, τα δικά μας προβλήματα, αλλά τα προβλήματα των άλλων ούτε που τα σκεφτόμαστε. Δεν υπολογίζουμε ότι αυτό που επηρρεάζει τους πολλούς, άσχεται αν προσωρινά δεν μας ακουμπάει, αύριο μεθαύριο θα έρθει και στη πόρτα μας. Δεν έχουμε ακόμα καταλάβει, πόσο σημαντικό πράγμα είναι η εναυναίσθηση, η αλληλοβοήθεια, η προσφορά και η κατανόηση. Αυτή η δήθεν οικουμενικότητα και η ντεμεκ παγκοσμιοποίηση, καταστρέφουν τις κοινωνίες και τους δεσμούς που υπάρχουν σε αυτές και τις κάνει να φυλλορροούν αργά αλλά βασανιστικά.
Προτάσσουμε θέματα, που όντως ειναι σημαντικά για την σύγχρονη εποχή (σχέσεις ανθρώπων του ίδιου φύλου, αντίστοιχη τεκνοθεσία, ελευθερία έκφρασης και λόγου, ανεξιθρησκεία κλπ), χωρίς όμως να έχουμε λύσει επί της ουσίας ζητήματα αλληλένδετα και προυπάρχοντα.
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και των παιδιών, η εγκληματικότητα των νέων, η ψυχολογική και κοινωνική στήριξη των αδυνάμων, το προσφυγικό, που πλέον απασχολεί παγκόσμια την κοινή γνώμη, η ελεύθερη πρόσβαση όλων των ανθρώπων σε νερό, φαγητό, παιδεία και υγεία, η κλιματική αλλαγή, είναι ζητήματα που κάποια από αυτά είναι και τα γενεσιουργά αίτια των παραπάνω καταστάσεων που μας απασχολούν το τελευταίο διάστημα.
Δυστυχώς πορευόμαστε όπου μας πάει η τάση αυτών που πουλάνε στα ΜΜΕ και στα κοινωνικά δίκτυα. Και αλήθεια, ενώ τα ζητήματα των σχέσεων και της θρησκείας είναι πολύ σοβαρά, παραμένουν άλυτα, γιατί τα φέρνουμε στην επιφάνεια με λάθος τρόπους.
Νομίζω ότι ξεχνάμε τις προτεραιότητες μας. Την ουσία. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την ίδια μας την φύση. Την θέλουμε ανθρώπινή ή απανθρώπως καθοδηγούμενη;
Τα ξαναλέμε.
Δεν χρειάζεται να πω, με την καρδιά μου, ότι συνυπογράφω κάθε λέξη και παράγραφο του παραπάνω κειμένου σου, Μάκη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να τονίσω και εγώ τις προτεραιότητες.
Δεν γίνεται να μην έχεις τα στοιχειώδη και να προτάσσεις τα παρεπόμενα.
Γενοκτονίες γίνονται ολόγυρά μας και εμείς εστιάζουμε σε δεύτερα ζητήματα. Υπαρκτά αλλά δεύτερα.
Κάποιος, στοχεύει να ελέγξει και τις προτεραιότητες.
Καλή χρονιά, φίλε μου.
Ε ναι ρε Γιάννη, βομβαρδιζόμαστε ρε φίλε από παντού για τα πάντα! Χάνουμε τα πραγματικά ουσιαστικά μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου, κυρίως εστιάζω στο ''τα μάτια μας 14'' αλλά όχι μόνο να παρακολουθούμε αλλά να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτά που συμβαινουν στο μέτρο που μπορούμε. Δύσκολες χρονιές πέρασαν και εύχομαι να ναι πιο ανθρώπινη η νέα χρονιά αλλά πορευόμαστε στο Μεσαίωνα ολοταχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά και από εδώ Μάκη
Στον Μεσαίωνα δεν λες τίποτα! Πάντα όμως ακολουθεί η εποχή του φωτός! Πάντα!
ΔιαγραφήΚαι εγώ εύχομαι Άννα μου να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Πρέπει να πάνε!
Καλή χρονιά!
Διακρίνω μια αγανάκτηση μια οργή ένα θυμό στο λόγο σου και πόσο δίκιο έχεις να νιώθεις έτσι! Προβλήματα στον κόσμο υπήρχαν πάντα, αυτό προσωπικά που με τρομάζει περισσότερο είναι η εγκατάλειψη να πω, η αδιαφορία, η αδυναμία αντίδρασης των ανθρώπων να εστιάσουν σ' αυτά και να αντιδράσουν με οργανωμένο τρόπο. Όταν το 80% των ανθρώπων του πλανήτη πάσχουν από ηλιθιότητα, ποιος στο καλό μένει να αντιδράσει έναντι ποιων; Δεν είναι μόνον η Νέα Τάξη πραγμάτων που καταδυναστεύει τους ανθρώπους, είναι και η ηλιθιότητα των περισσότερων συνανθρώπων (συμπέρασμα κοινωνικών ερευνών) που δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση και τους βρίσκεις συνεχώς μπροστά σου να εμποδίζουν με πράξεις ή με παραλείψεις ό,τι ριζοσπαστικό πας να κάνεις. Αυτούς πώς τους "πολεμάς" Μάκη μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμερίζομαι απόλυτα τις ανησυχίες σου και εύχομαι να κάνω λάθος εκτίμηση.
Να είσαι καλά, να μην συμβιβαστείς ποτέ διαμαρτυρόμενος και να αντέχεις.
Σε φιλώ.
Σωστά διακρίνεις Μαρία μου. Κυρίως γιατί δεχόμαστα πατροναρίσματα από παντού. Μαθήματα ηθικής αό ανθρώπους που δεν έχουν καν το δικαίωμα. Βάλλονται οι απόψεις μας χωρίς ουσιαστικό αντίλογο τις περισσότερες φορές. Συζήτηση. Ειλικρινή κουβέντα. Λάθος μπορεί να κάνουμε όλοι μας. Κανείς δεν είνα ο αλάθητος κριτής των πάντων. Αυτό με εξοργίζει!
ΔιαγραφήΥΓ. Αυτούς τους πολεμάς πάντα με λογική, συγκροτημένο λόγο και επιχειρήματα. Η τους περνάς στο περιθώριο. Έχω πάντα μέσα μου την πεποίθηση τα πράγματα παίνρουν τον δρόμο τους αργά η γρήγορα.Κι ας είναι χαμένο το παιχνίδι! Μια στιγμή αρκεί για να γυρίσει! Φιλιά!