Τουρλουμπούκι με ολίγον από μαντάρα...

 Η οργανωτικότητα ήταν πάντα ένα χαρακτηριστικό του εαυτού μου. Όχι πάντα, αλλά κυρίως στην εργασία μου, σε κάποιες προσωπικές μου στιγμές και εν γένει στη ζωή μου είχε και έχει σημαντικό ρόλο.  
 Τι γίνεται όμως όταν στη σημερινή εποχή του ότι να΄ναι είμαστε και μεις χύμα, ανοργάνωτοι και φλου???

 Ο Ζαν Πωλ Σατρ είχε πει κάτι που όταν το σκέφτομαι πάντα με βάζει σε σκέψεις. "Ο άνθρωπος είναο απόλυτα ελεύθερος και γιάυτό είναι απόλυτα υπεύθυνος."  Ακόμα και οι απερίσκεπτοι άνθρωποι φαντάζομαι ότι συμφωνούν με το παραπάνω γνωμικό. Το ρίσκο, το ξαφνικό, το χωρίς πολλές σκέψεις, είναι αυτό που όντως αλλάζει τα δεδομένα. Η οργάνωση, η προετοιμασία, η  προνοητικότητα σε συνδυασμό πάντα με την γνώση όμως, είναι η βάση για να έχουμε επιτυχία σε ότι κάνουμε. Το κυριότερο? 
 Οι άνθρωποι που λειτουργούν πάντα χωρίς σχέδιο, χωρίς να σταθμίζουν τις καταστάσεις στις περισσότερες των περιπτώσεων "καπελώνονται"  αργότερα από αυτές. Φανταστείτε δε, ότι άνθρωποι που δεν έχουμ μέσα τους την αίσθηση της οργάνωσης λειτουργούν ως δυνάστες έναντι των άλλων ανθρώπων που λειτουργουν διαφορετικά

  Για να σας δώσω πληρως να καταλάβετε τι λέω, εννοείται πως δεν είμαι ούτε με την πλευρά εκείνων που έχουν βασίσει στην ζωή τους στην απόλυτη λεπτομέρεια. Ούτε αυτό είναι φυσιολογικό. Αυτό μάλιστα είναι τουλάχιστον αστείο αν σκεφτούμε πως υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες που επηρρεάζουν τις ζωές μας.

 Σκεφτείτε όμως πόσες εύκαιρίες μπορούμε να εκμεταλευτούμε αν είμαστε οργανωτικοί και προνοητικοί στη σημερινή εποχή. Πολύς κόσμος, υιοθετώντας την λογική της μάζας, έχει χαλαρώσει, αφήνει για αύριο ότι μπορεί να κάνει σήμερα, φρενάρει καταστάσεις, χωρίς να σκεφτεί ότι αν λειτουργήσει διαφορετικά θα βελτιωσει την εικόνα του στους κύκλους που συναναστρέφεται, θα έχει περισσότερες πιθναότητες να του δοθεί μια ευκαιρία για δουλειά,προτεραιότητα για μια σχέση συναισθηματική , φιλική, ερωτική και πάει λέγοντας.

 Ολοκληρώνοντας πιστεύω πως στη σημερινη εποχή του ότι ναναι αν είμαστε και εμείς έτσι αφαιρούμε από τον εαυτό μας την δυνατότητα να αρπάξουμε ευκαιρίες, να αλλάξουμε καταστάσεις και ουσιαστικά να δημιουργήσουμε την ζωή που θέλουμε και μας αξίζει...
 Ναι, το ρίσκο και οι ξαφνικές αποφάσεις βοηθάνε. Το καλώς εννοούμενο θράσος και θάρρος άλωστε πάντα είχε τα χαρακτηριστικά πυο οδηγούσαν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Αλλά μια εικόνα ενός ανθρώπου στιβαρού, σκεπτόμενου και προνοητικού ανοίγει πιο εύκολα τους δρόμους που οδηγούν στην  λεοφώρο της προσωπικής ευτυχίας. Αφήστε που υπερκαλύπτει τις όποιες αδυναμίες μας...