Ατελείωτες ποδάρες vs λογικής... 3-0

 Και εκεί που νομίζεις ότι τα έχει δει όλα, ξαφνικά, τσουπ, πετιέται μπροστά σου ακόμα μια απαστράπτουσα νεαρά με...έντονη την επίδραση του ήλιου (ή του σολάριουμ) επάνω της σε σημείο που την περνάς για την... ξεχασμένη αδερφη της από την Γκάνα.
 Και να τα μόνο αυτό? Κοντό σορτσάκι, μακριά μαυρισμένα πόδια απίστευτης αισθητικής που σου θυμίζουν έντονα πίνακα ζωγραφικής, χαμόγελο Crest, μαλλί μακρύ μαύρο που πέφτει πάνω στους βελούδινους ώμους της, μέση περιδέραιο και άντε μετά εσύ ο έρημος που πήγες για μια απλή μπύρα στην καφετέρια (που τα καλοκαίρια οι περισσότερες θυμίζουν catwalk...) να κοιμηθείς το βράδυ...
 Για να μην πολυλογώ και σας κουράζω αν και νομίζω πως η εισαγωγή και ο τίτλος του κειμένου σας έδωσαν ιδεά περί τίνος πρόκειται το σημερινό, αποφάσισα να ασχοληθώ με τις γυναίκες και τα γυναικεία πόδια. Είναι και λίγο φετίχ το θέμα για μένα και είπα να γράψω γιατί όσο προχωράμε στα... βάθη του καλοκαιριού τόσο η σκέψη μου αρχίζει και χάνεται...ταξιδεύει... σε ένα κόσμο που τα γυναικεία πόδια θα είχαν την θέση που τους άρμοζε.
 Παράδειγμα πρώτο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ή έχουμε να κάνουμε με μια πολύ καλή φουρνιά γυναικών τα τελευταία χρόνια ή μαρέσουν πολύ οι γυναίκες. Βασικά το ίδιο κάνει αλλά έχω την εντύπωση ότι ο πήχης έχει ανέβει πολυ. Γιατί οκ, τον χειμώνα τα τζιν, τα καλσόν, τα παντελόνια κάνουν την δουλειά για την οποία έχουν εφευρεθεί, αλλά το καλοκαίρι, ελέω παραλίας και άλλων ρούχων (σορτσάκια, φορέματα, κοντά μπλουζάκια κλπ κλπ), τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Τουλάχιστον σχεδόν τίποτα...

  Και πάμε εμείς οι αντρουά τύποι στα καφέ, στις παραλίες έτοιμοι για όλα...Αμ δε αγαπημένοι μου Καζανόβες. Τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν τόσο έτοιμο όσο μια γυναίκα. "Σκάνε" μπροστά σου με σορτσάκι τόσο κοντό, με φόρεμα τόσο ανάλαφρο που νομίζεις ότι τα πόδια τους είναι το...πέρασμα στην αιωνιότητα!
 Αφού μερικές φορές όταν πηγαίνω σε μαγαζιά με...κοντές καρέκλες νομίζω πως είμαι εγώ και πως τα γυναικεία πόδια οι υπόλοιποι θαμώνες, που παρεπιπτόντως, λες και με φωνάζουνε να...πιάσω συζήτηση μαζί τους. Ανοιχτά, κλειστά, με τάση για άνοιγμα, λεπτά, κοντά, μακριά, μαυρισμένα η μή, μπαμπάτσικα, γυμνασμένα ή καλλίγραμα, τα γυναικεία πόδια είναι το must κάθε άντρα που σέβεται τα παντελόνια του!
 Γιατί το άλλο? Πέρα από το κυρίως πιάτο, έντονο ένδιαφέρον παρουσιάζει και το κάτω σημείο του ποδιού μιας γυναίκας. Δηλαδή για να μην τρελαθούμε κιόλας, πείτε μου σε ποιον άντρα δεν αρέσει ένα καλοσχηματισμένο πέλμα με νύχια βαμμένα σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, σε μαύρο, σε ροζ, σε μπλε, σε μπλε ελεκτρίκ, σε πράσινο, σε βαθύ κόκκινο, σε θαλασσί, σε κίτρινο, σε μωβ, σε πορτοκαλί, σε λευκό, σε καφέ ή με σχηματισμούς απίθανους, με λουλουδάκια, καρδιές, τελίτσες, γράμματα, αρχικά λέξεων και δε συμμαζέυεται?

 Και οταν πιά καθίσουν σταυροπόδι τότε καταλαβαίνεις πως η αντίσταση έλαβε τέλος αγαπητέ Έλληνα εραστή.  Και εκεί που προσπαθούσες να σκεφτείς λογικά, ξαφνικά νιώθεις το μυαλό σου άδειο, αδύναμο μπροστά σε αυτό το θαύμα της φύσης. 
 Τι κι αν επαιζές επίθεση, τι κι αν νόμιζες πως εσύ είχες το πάνω χέρι.  Με μια κίνηση σηκώνεις το κεφάλι και αυτό που βλέπεις στο μάτριξ του...σταδίου σε αφήνει εμβρόντητο. Τελικό σκορ 3-0. Υπέρ των ατελείωτων γυναικείων ποδιών. Και η λογική σου? Περίπατο. Τα μπούτια σου Μαρία που λέει και ο Πανούσης...