Βλέπω ανθρώπους να έχουν μίσος μέσα τους για άλλους ανθρώπους. Βλέπω ανθρώπους να έχουν μισός προς τον ίδιο τους τον εαυτό. Ανθρώπους έξυπνους μα μπερδεμένους. Ανθρώπους κοινωνικούς αλλά μόνους.
Πράγματα περίεργα. Κάποιους να κλαίνε αλλά να μην το εννοούν. Κάποιους να γελάνε αλλα να είναι ψέμα. Βλέπω στους δρόμους ανθρώπους σκυθρωπούς και δυστυχισμένους, να περπατάνε πηγαίνοντας κάπου, αλλά στην ουσία να μένουν στάσιμοι στο ίδιο σημείο.
Βλέπω το αδιέξοδο τους. Τον λαβύρινθο που τριγυρνάνε χαμένοι. Βλέπω αδέρφια να τσακώνονται και γονείς να αδιαφορούν για τα παιδιά τους. Μα βλέπω και παιδιά να ξεχνάνε τους γονείς τους... Βλέπω βία, αίμα και πόλεμο. Παντού. Στα κανάλια, στον δρόμο, μερικές φορές και στα όνειρα μου. Και όταν τα βλέπω τρομάζω και ιδρώνω. Μα συνεχίζω την ζωή μου αλλάζοντας κανάλι η πεζοδρόμιο. Κλείνοντας αυτιά και μάτια σα να μη συμβαίνει τίποτα. Λες και είναι φυσικό αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Πολύ περισσότερο χαίρομαι γιατί κάπου κάπου, έστω και δειλά πολλές φορές, κάνει την εμφανισή της και μας υπενθυμίζει ότι είναι εδώ παρούσα, μια λέξη που αδυνατούμε, δεν θέλουμε ή δεν μας αφήνουν να δούμε. Ανθρωπιά. Όσο θα υπάρχει τούτη η λέξη στο λεξικό των ανθρώπων, τότε τίποτα δεν έχει τελειώσει...
Υ.Γ. Καλό μήνα σε όλους και όλες...
Στίχοι-Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Αχ βρε ΄Μάκη μμου....άλλη μια ανάρτησή σου που με αντιπροσωπεύει τόσο πολύ1!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή τα εχει ολα!!!και χαρα και λύπη και αγάπη και μίσος. Για έναν περίεργο λόγο όμς τα τελευταία χρόνια επικρατεί ή αρνητική πλευρά της. και δε καταλαβαίνω γιατι ... εύχομαι μόνο κι ελπίζω ότι αυτός ο κυκλος θα κλείσει πια..και η όμορφη πλευρά τη ζωής θα ανθίσει και θα ξεπροβάλλει περισσότερο ..... πιο τολμηρά... πιο έντονα!!!
Σε φιλω!
Μακάρι κάποια στιγμή να γίνουν όλα αυτά που αναφέρεις Μαρία μου. Πρέπει να κάνουμε μιά στροφή επιτέλους ως άνθρωποι. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
ΔιαγραφήΔε μπορεί να έχει μείνει μοσο το μίσος και η κακία μέσα μας...
Πολλά φιλιά!
Ρισπέκτ! Πολύ δυνατό κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε σ' ένα μπερδεμένο κόσμο, που έχει αποδεχτεί μια ταυτότητα που δε του ταιριάζει και ζει βάσει μιας λογικής που είναι παράλογη.
Κάθε τι όμορφο, καλό, φωτεινό, αποτελεί εξαίρεση σε ένα μίζερο κανόνα.
Κι αυτό όμως, μια ελπίδα τη προσφέρει, μια ελπίδα που στη περίοδο του Πάσχα, ταιριάζει πολύ. Και την έχουμε ανάγκη όλοι.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα Μάκη :)
Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου Μαρίνα!
ΔιαγραφήΕλπίζω αυτή η ταυτότητα όντως να μην μας ταιριάζει γιατί αν επιδιώκουμε να είμαστε κακοί, ζηλόφθονες, σκληροί και άδικοι προς τους συνανθρώπους μας, τότε τα πράγματα θα δυσκολεύουν συνέχεια.
Επίσης Μαρίνα, καλή μεγάλη εβδομάδα να έχουμε!
Ίσως το πρώτο βήμα να έγινε με τον τίτλο ("Βλέπω...")Γιατί υπάρχουν και πολλοί που βλέποντας δε βλέπουν. Σίγουρα έγιναν, γίνονται κι άλλα - όπως ένα βήμα είναι κι αυτό εδώ το κείμενο-μικρή αγγελία: "Ζητείται Ανθρωπιά". Από κει και πέρα, ας επιλέγουμε προσωπικούς και κοινωνικούς αγώνες, επιδιώκοντας στοιχεία του Ανθρώπου να λάμψουν - όσο γίνεται, τουλάχιστον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα - όπως λέει και η Μαρίνα, βδομάδα που συνάδει με την ελπίδα..
Μ'άρεσε πολύ αυτό που είπες Διονύση! Πολλοί όντως βλέποντας δεν βλέπουν. Και θέλουν να κάνουν και άλλους να μην βλέπουν... ή τελοσπάντων να βλέπουν επιλεκτικά.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ και γω. Μέσω των προσωπικών αγώνων μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Από εκεί ξεκινάμε για να περάσουμε στις μαζικές προσπάθειες.
Επίσης, καλή μεγάλη εβδομάδα Διονύση και σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!
"Βλέπω" ότι η νηστεία δεν αφαιρεί τίποτα από την οξυδέρκειά σου, αντίθετα, την ενισχύει. Πάντως, ναι, νομίζω ότι η ανθρωπιά δεν θα εκλείψει ποτέ. Είναι και το μόνο παρήγορο, σε ένα πλανήτη που πάει από το κακό στο χειρότερο... :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ Ως blogger (με...ανθρωπιά πάντα! ☺ ) θα ήθελα να πω ένα παράπονο μόνο, ας στηρίζουμε με τα σχόλιά μας ΕΝΤΟΣ blog, ο ένας blogger τον άλλον, κι ας μην αφήσουμε το φέις να μας αφανίσει... Καλό Πάσχα με υγεία, συνάδελφε! ;)
Καλησπέρα Πέτρα! Μακάρι να μην εκλείψει ποτέ η ανθρωπιά...
ΔιαγραφήΥΓ Ως... συνάδελφος με ανθρωπιά πάντα (χαχα), υποστηρίζω απόλυτα την αλληλεγγύη που πρέπει να έχουμε μεταξύ μας! Θα προσθέσω πως θα πρέπει επίσης να μην δημιουργούμε αντιμαχόμενες πλευρές! Το blogging είναι (και αυτό) το "σπίτι" μας!
Ας σεβαστούμε τις επιλογές του καθένα και ας του δώσουμε την ώθηση που του αξίζει, για να ξαναγίνει αυτό που ήταν μερικά χρόνια πριν! Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα Πέτρα μου, με Υγεία!
Πραγματικά δεν ξέρω Μάκη μου με ποιον τρόπο ακριβώς δημιουργούνται οι αντιμαχόμενες πλευρές. Εγώ εξέφρασα την άποψή μου, έτσι απλά. Προφανώς ο καθένας από εμάς έχει δικαίωμα να κάνει ο,τι θέλει και να ελίσσεται μέσω όποιου διαδικτυακού μέσου, θέλει. Είναι αυτονόητο. Καλό βράδυ και να περάσεις καλά :)
ΔιαγραφήΑυτές οι στιγμές που βλέπουμε όμορφα πράγματα, είναι μικρά φαναράκια, που μας κάνουν να συνεχίζουμε μες στη μαυρίλα, Μάκη μου. Η ομορφιά πυροδοτεί την ομορφιά, όπως κι η ασχήμια πυροδοτεί την ασχήμια με τη καχυποψία, την αγένεια και πόσα άλλα ακόμη. Φαντάζει πρόκληση το να μπορείς να διαφυλάξεις και να βγάζεις/δίνεις τη καλή σου πλευρά, αλλά, προσωπικά, θα επιμένω (όσο μπορώ) σ' αυτό, καθώς το αντίθετο θα ήταν μεγάλη ήττα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ! :)
Μαρέσει που είσαι επίμονη λοιπόν Αναστασία μου! Μακάρι αυτά τα μικρά φαναράκια να γίνουν τεράστιες αχτίδες φωτός που θα μας δείξουν τον δρόμο!
ΔιαγραφήΣε φιλώ!
Απόλαυσα το δυνατό κι αληθινό κείμενό σου. Καλώς σε βρήκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό μια μίνι έρευνα που έκανα στην blogoσφαιρά, είσαι η Κατερίνα ναι;;;
ΔιαγραφήΚαταρχήν να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι που σε άγγιξε το κείμενο μου. Κατα δεύτερον καλώς σε βρήκα και γω Κατερίνα!