Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

Ενός λεπτού σιγή...



Εσείς που βρήκατε τον άνθρωπό σας

κι έχετε ένα χέρι να σας σφίγγει τρυφερά,

έναν ώμο ν’ ακουμπάτε την πίκρα σας,

ένα κορμί να υπερασπίζει την έξαψή σας,

κοκκινίσατε άραγε για την τόση ευτυχία σας,

έστω και μια φορά;

Είπατε να κρατήσετε ενός λεπτού σιγή

για τους απεγνωσμένους;


 Ντίνος Χριστιανόπουλος

5 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικός λόγος. Λόγος σεμνής γραφής και απότισης τιμής στην ίδια τη ζωή.
    Μακη φίλε μου και συνοδοιπόρε, την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη! Και γώ έτσι το αντιλαμβάνομαι! Εξαιρετικός λόγος! Καλησπέρα και χρόνια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Τον αγαπώ και τον θαυμάζω πάρα πολύ! Ένας από τους τελευταίους θαρραλέους επιζώντες σε μια χώρα ανόητων.
    Χρόνια Πολλά Μάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ'άρέσει όπως το θέτεις Μαρία! Είναι ένας από τους λίγους ,ειδικά στον χώρο του, που τολμάνε! Πολύχρονη, με υγεία και ευτυχία σου εύχομαι!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation