Ακυβέρνητος... Νοέμβρης

 Νάτος, νάτος πετιέται ο...  τρελιάρης ο Νοέμβρης. Μπαίνει φουριόζος, ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ φθινοπώρου-χειμώνα και ελπίζουμε να μην είναι τόσο ζημιάρης όσο ο... προκάτοχος του Οκτώβριος.
 

 Το ημερολόγιο λέει 1η του μήνα του προδεκεμβριανού, αλλά παρόλο που έρχονται γιορτές, δε μας βλέπω καλά. Σα να ακούω από τα περατα των σκυλάδικών το "Θα κάνω ζημιές, θα κάνω ζημιές και στον λογαριασμό μου ας χρεωθούν κι αυτές..."

 Ο προηγούμενος μήνας είχε από σεισμούς και κλυδωνισμούς στο κυβερνητικό σχήμα (ντάξει ρε παιδιά που λέει ο λόγος), μέχρι κυκλώνες, μαγκιές των Τούρκων (οποία έκπληξις) στο Αιγαίο και προφυλακισμό πρώην Υπουργού, το Mega έκλεισε και εκατοντάδες εργαζόμενοι χάσανε την δουλειά τους, εεε ο τωρινός ας ελπίσουμε ότι θα μας λυπηθεί.
 

Αν συνεχίσει έτσι πάντωςκαι αυτός, ένα λιπαντικούλι, άντε ένα προφυλακτικούλι θα το χρειαστουμε. Ε τι, θα μας φερμάρει που θα μας φερμάρει να μην το ευχαριστηθούμε μετά προφυλάξεως δηλαδη;;;

Τίποτα, εγώ τα λέω σταράτα και ως ξεκάθαρος Σκορπιός που είμαι, παρά την αγάπη που του τρέφω του Νοεμβρίου, οι αλήθειες είναι... αλήθειες. 

Μετρήστε και πείτε μου αν έχω άδικο. 17 Νοέμβρη έχουμε τον εορτασμό του Πολυτεχνείου (ο Θεός να το κάνει που κάθε χρόνο αλωνίζουν τα... ευαίσθητα παιδιά με τις κουκούλες), ο Πανούλης και οι "πλήρως εξαρτημένοι από την καρέκλα τους" Έλληνες αρχίζουν τις τρέλες, οι Τούρκοι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, γνωρίζοντας πως με τον σέξυ Αλέξη που μπλέξαμε, μερικά νησάκια μπορεί και να τα δώσουμε κοψοχρονιά,(με αντάλλαγμα μιά βόλτα με το αυτοκινητάκι  των αποσκευών, στο νέο σούπερ-ντούπερ αερδρομίο της Κωνσταντινούπολης) και όλα πάνε πρίμα.

 Οι Αλβανοί από την άλλη μετά τον φόνο -άλλη μιά μέρα στην δουλειά που λένε και στην πατρίδα τους- του ομογενή που ύψωσε την ελληνική σημαία σε ελληνικό έδαφος (αν και δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη), μας κάνουν κόνξες γιατί σου λέει αυτοί συνεχώς γαβγίζουν (μη σας πω νιαουρίζουν σαν γατόσκυλα) και σπανίως δαγκώνουν. 

Και βέβαια μέσα σε όλα και ο εθνικισμός-φασισμός που ολοένα και ανεβαίνει (φτωχή μου Βραζιλία), οπότε εγώ μπορώ να συνεχίσω, εσεις έχετε τη δύναμη να συνεχίσετε να μετράτε συμφορες;;;

 Οκ τό κόβω εδώ για να μη με πείτε και μουντρούχο. Απλά ρε παιδάκι μου νιώθω λες και είμαστε ακυβέρνητο καράβι. Υπάρχει βέβαια και κάτι θετικό μέσα στον όλο παροξυσμό. Είμαστε έναν μήνα πριν ξαναμπούν στην ζωή μας τα μελομακάρονα. Εεεε κάτι είναι και αυτό αλάνια μου. Ένα μελομακάρονο την ημέρα την Τουρκοτσιπροκαμμενοαλβανο-κατάσταση την κάνει πέρα! Think Positive που έλεγε κάπου, κάπως, κάποτε και η Κάθριν-μου λείπει το... θετικό ιστολόγιο της-Βερίγκα!

 Ουυυυυυφ, τα είπα και ξαλάφρωσα και αμαρτία ουκ έχω (αν και έχω καιρό να κυλιστώ στον βούρκο της ακολασίας και πολύ θα το ήθελα). 

 Αγαπήστε με πάθος τον διπλανό σας και όλα τα άλλα ρίχτε τα στην φωτιά! Σκεφτείτε ότι μπροστά μας ανοίγονται νέοι ορίζοντες γεμάτοι γλυκά και Χριστουγεννιάτικες γουρουνιές. Υπομονή ένας μηνάκος μας έμεινε!

 Σας αφήνω με ένα τραγουδάκι που τριγυρνάει στο μυαλό μου γράφοντας αυτές τις αράδες, και που αποτυπώνει πλήρως το ρεζουμέ των γραφόμενων μου:

" Όλο νόμοι κι αστυνόμοι και σπανίως υπονόμοι 

το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομέυει...

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει,

μας διοικεί μας τυραννά μας γονατίζει μας χαλά

 κι αυτή μας ανασταίνει...

 Πέστε να 'ρθουν σεισμολόγοι είναι σοβαροί οι λόγοι,

 γιατί μπήκες στην καρδιά μου θα συμβεί σεισμός βαθιά μου..."

Στίχοι: Μ. Ρασούλης-Μουσική: Χρ. Νικολόπουλος 

Υ.Γ. Καλό μας μήνα!