Γεννημένη στο Μεταξουργείο στις 17 Μαϊου 1943, έμελλε να εξελιχθεί σε μούσα των μεγάλων Ελλήνων συνθετών της χρυσής περιόδου του ελληνικού τραγουδιού.
Με κύριο χαρακτηριστικό της την προσαρμοστικότητα και το γεμάτο μπάσο, μελωδία και ένταση φωνητικό της ηχόχρωμα, η Βίκυ Μοσχολιού ήταν (και παραμένει) ο ογκόλιθος-κατά τον Μίκη Θεοδωράκη- της ελληνικής λαϊκής μουσικής.
Η μικρή Βασιλική αρχίζει και δημιουργεί αίσθηση με την παρουσία της στα καλλιτεχνικά δρώμενα ης εποχής. Συνεργάζεται με μιά σειρά από τεράστιους συνθέτες και στιχουργούς. Γιώργος Κατσαρός Μίκης Θεοδωράκης, Βασίλης Τσιτσάνης, Δήμος Μούτσης, Σταύρος Κουγιουμτζής, Άκης Πάνου, Γιώργος Ζαμπέτας και πολλοί άλλοι ακόμα, που γράφουν για την πανέμορφα βραχνή, φωνή της.
Ειδικότερα η συνεργασία με τους δύο τελευταίους (που μοιάζανε και στην ιδιοσυγκρασία τους ως άνθρωποι), χαρίζει στην ελληνική μουσική και κατ΄ επέκταση στην τέχνη της χώρα μας, μερικά από τα όμορφότερα λαϊκά τραγούδια. "Αλήτη", "Θα κλείσω τα μάτια", "Ασφαλώς και δεν πρέπει", "Δεν κλαίω για τώρα", "Πήρα απ το χέρι σου νερό", "Τα δειλινά", "Τι να φταίει" και πολλά άλλα που χαρακτηρίστηκαν από την αρτιότητα και το συναίσθημα της ερμηνείας της.
Είναι τέτοια η δύναμη της ερμηνείας της, η θεατρικότητα της, η απαράμμιλη τεχνική της που καθίσταται αυτομάτως η κορυφαία γυναικεία φωνή της εποχής.
Και οι επιτυχίες συνεχίζονται. Στα χρόνια που θα έρθουν η ωραία Βίκυ συνεργάζεται με τους Τάκη Μουσαφίρη, Λάκη Παπαδόπουλο, Λουκιανό Κηλαηδόνη, Γιώργο Χατζηνάσιο, Απόστολο Καλδάρα, Γιάννη Μαρκόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Σταμάτη Κραουνάκη αλλά και με στιχουργούς όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Λίνα Νικολακοπούλου και ο Νίκος Γκάτσος.
Ήταν τέτοια η επιρροή της Μοσχολιού στα πεπραγμένα της εποχής, που δύο νυχτερινά κέντρα πήραν το όνομα τους από τραγούδια της (Δειλινά-Ξημερώματα). Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης την είχε χαρακτηρίσει "Κοτοπούλη του ελληνικού τραγουδιού" και όλοι συνάδελφοί της, στην πλειοψηφία τους, "πατούσαν" πάνω στην τεχνική και στον τρόπο ερμηνείας της. Πολλοί από τους μεγάλους λαϊκούς τραγουδιστές οφείλουν την καριέρα τους στην μεγάλη κυρία του ελληνικού πενταγράμμου.
Η Βίκυ Μοσχολιού στην προσωπική της ζωή, είχε μεγάλη πίστη στον Θεό, λάτρευε τα παιδιά και απέκτησε δύο κόρες από τον γάμο της το 1967 με τον μεγάλο Μίμη Δομάζο, ποδοσφαιρική δόξα τότε του Παναθηναϊκού.
Τα τραγούδια της, η μουσική παρακαταθήκη της, η μοναδικότητα της φωνής της, συνοδεύουν τα γλέντια, τις χαρές και τις λύπες των Ελλήνων και θα συνεχίζουν να το κάνουν αέναα μέσα στον χρόνο.
Η αμεσότητα, η ειλικρίνεια και το μεράκι, ήταν κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά των μεγάλων ερμηνευτών εκείνης της εποχής. Μιάς εποχής που μας λείπει η μουσική της ποιότητα. Μιάς εποχής, που την μέμφονται οι τυποποιημένες επιτυχίες του σήμερα, οι καλλιτέχνες του φαίνεσθαι και η παράλογη λογική του "ότι πουλάει είναι και ποιοτικό". Τα ξαναλέμε.
Ένα οδοιπορικό γεμάτο σεβασμό σε μια καλλιτέχνιδα που σημάδεψε τα δικά μας παιδικά και νεανικά χρόνια Μάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά Δωρική γυναίκα με μια φωνή εξαίρετη, ιδιαίτερη.
Σφράγισε στο πέρασμά της μια ολάκερη εποχή.
Πραγματικά μπράβο για το αφιέρωμά σου από τα σπάνια σε καλλιτέχνες του χώρου.
Καλή συνέχεια φίλε.
Καλησπέρα Γιάννη μου! Η Μοσχολιού, μαζί με άλλες εξαιρετικές φωνές του παρελθόντος, όντως σφράγισε μιά δύσκολη αλλά όμορφη εποχή για την χώρα μας.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ απο καρδιάς για τα λόγια σου φίλε!
Και πώς να ξεχάσω το κλάμα που ρίχνω κάθε φορά που ακούω το τραγούδι "Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα είπες όλα εσύ Μάκη. Τι άλλο να πω εγώ?
Μέσα στα τραγούδια της είναι όλη η Ελλάδα.
Καλή Κυριακή!
Καλησπέρα Μαρία! Όντως τα τραγούδια της Μοσχολιού κρύβουν μέσα τους την Ελλάδα μας!
ΔιαγραφήΉταν νομίζω μιά από τις πιο αντιπροσωπευτικές γυναικείες φωνές αυτής της κατατρεγμένηες χώρας... Σε φιλω!
Εξαιρετικό...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβούλα, σε ευχαριστώ πολύ!
Διαγραφή