"Μπαίνουμε στόν Υδροχόο
και θ΄ ανάψουνε φωτιές
οι καιροί νερό θα φέρουν
έτσι λεν αυτοί που ξέρουν
κι όμως θα καούν καρδιές
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν
Μπαίνουμε στον Υδροχόο
και θα φύγουν οι Ιχθείς
Έτσι ήτανε γραμμένα
Μέσα στ΄ άστρα τα σβησμένα
Που `χα δει στα μάτια της
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
κι όλα τα ίδια μένουν
και μένα τα χεράκια της
με λύνουν και με δένουν..."
* Οι μυημένοι και οι εσωτεριστές, λένε πως όταν μπούμε στην εποχή του Υδροχόου, θα συμβούν κοσμογονικές αλλαγές, θα είναι εφικτά τα διαστρικά ταξίδια και ο κόσμος μας δεν θα είναι ποτε πιά ο ίδιος.
Εγώ λέω πως όλα τα παραπάνω συμβαίνουν κάθε φορά που ερωτευόμαστε, που ερχόμαστε κοντά με έναν άνθρωπο, όταν αγαπάμε και μας αγαπούν, όταν ζούμε παθιασμένα και αληθινά.
Δεν ξέρω αν ο Ρασούλης είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του όταν έγραφε αυτό το θεσπέσιο άσμα, ξέρω όμως ότι ο Παπάζογλου το τραγούδησε σα να πίστευε όλα τα παραπάνω...
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης-Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
Όλα τριγύρω αλλάζουνε
ΑπάντησηΔιαγραφήκι όλα τα ίδια μένουν.....
(αυτός ο στίχος!
πόση μέσα σε έναν στίχο, αλήθεια!)
Χάι Μάκης! ☺
Ο στίχος αυτός περικλείει τα πάντα όντως!
ΔιαγραφήΧελοοοοου Αριστεάκι!
Υπέροχο τραγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυνατή εκτέλεση!
Όσο για τον έρωτα αυτό που έχω να προσθέσω σ' αυτά που γράφεις και συμφωνώ απόλυτα, είναι αυτό που είπε ο Χριστιανόπουλος: O έρωτας είναι σαν τη θάλασσα! Χίλιοι την χαίρονται, ένας την πληρώνει."
Καλημέρα !!
Xα, τι εύστοχα που το είπε ο μέγιστος Χριστιανόπουλος ε;
ΔιαγραφήΕίναι ένα υπέροχο τραγούδι, συμφωνώ. Ο συνδυασμος άλλωστε των συντελεστών, δε μπορούσε να μην το κάνει τέτοιο...
Σε ευχαριστώ που πέρασες Μαρία μου!
Από τα παλιά εκείνα εμβληματικά τραγούδια μιας ολάκερης εποχής Μάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου ανεξίτηλο μας συνοδεύει πάντα.
Καλησπέρα αγαπητέ φίλε. Να είσαι καλά.
Ε ναι ρε φιλε, είναι ενα εμβληματικό τραγούδι που ουσιαστικά άγγιξε πολλές γενεές. Δυνατό και αισθαντικό, όπώς συνηθώς ήταν τα τραγούδια που τραγουδούσε ο Παπάζογλου.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύρια Γιάννη μου!