Φλέβα-ρης χρυσού...

 Μην βιάζεστε να κρίνετε από τον τίτλο. Όοοοοχι δεν κέρδισα το Τζοκερ, ούτε καν το Λόττο που λέγαν και οι παλαιοί. Να μωρέ, σιγά σιγά φεύγει ο χειμώνας (ελαφρύς σχετικά προς το παρόν) και η Άνοιξη είναι προ το πυλών.

  Σε έναν μήνα, άντε βία ενάμιση, θα βλέπουμε πεταλουδίτσες, κάμπιες και μπουτάκια, ντροπαλά αρχικά, ξεδιάντροπα με το πέρασαμα του καιρού στη συνέχεια και θα ανοίξει το μάτι μας ρε παιδιά. Δεν είναι λόγος αυτός να νιώθω μια ευεξία;

Ντάξει η αλήθεια είναι πως δεν είναι μόνο αυτό που με έκανε να σκεφτώ τον τίτλο. Είναι και το άλλο το αοζ-ικό θέμα στις θάλασσες μας. Όλα για τον μαύρο... χρυσό το πετρέλαιο γίνονται δικοί μου και δικές μου.

  Ο Ερντογάν σκληραίνει το παιχνίδι και εμείς ως συνήθως θεατές μέχρι να χάσουμε κανα νησάκι ή καμιά Θράκη η τελοσπαντων άντε κανένα Καστελόριζο. Οι σύμμαχοι είναι άμαχοι και... άμοιροι ευθυνών (βρείτε τα μεταξύ σας λέει ο Τραμπ-αρίφας) και εμείς πλευρίζουμε τα Τούρκικα ερευνητικά σαν τυπάς που θέλει να χουφτώσει το γκομενάκι αλλά φοβάται και την...απόρριψη. Γύρω γύρω όλοι στην μέση το Αιγαίο...

 Αλλά με τέτοια κυβέρνηση και αντιπολίτευση δε φοβάμαι τίποτα. Δεν είδατε πως συμφώνησαν οι αρχηγάρες στην επιλογή του προέδρου της Δημοκρατίας;
 
 Υπάρχει μια σύμπλευση ρε παιδί μου, ένα σημείο επαφής. Μόρια, ο ένας, Μόρια ο άλλος. Μη προστασία πρώτης κατοικίας ο Σύριζα, οσονούπω το ίδιο και η Νου Δου. Κλοπές, ληστείες, βιασμοί, δολοφονίες επί πρώτης φοράς Αριστερά ξανάμανα το ίδιο σκηνικό επί της κυβερνήσεως της κανονικότητας... Τελικά Δεξιά η Αριστερά; Βόρεια ή Νότια παίζει κανένα ρόλο; Δεν έχω βγάλει άκρη...

 Ευτυχώς που έχουμε και τα τηλεπαιχνίδια παγκόσμιας εμβέλειας και αμφιβόλου ποιότητας για να μας θυμίζουν πως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαινει, ξανά το Big Brother επαναφέρει...

 Ναι,ναι όπως το διαβάσετε. Έρχεται. Φροντίστε μόνο να μην είναι δουλειά του ποδαριού. Μην κλαίει και οδύρεται... ο Τσάκας με αυτά που θα βλέπει. Θέλουμε ξεκατινιάσματα, μαλλιοτραβήγματα, σεκς κάτω απο τα σεντόνια, αυγά τηγανιτά για πρωινό και αν γίνεται, αν λέω, να μπει και ο Πρόδρομος στο παιχνίδι, τότε η επιτυχία είναι δεδομένη!

 Για να σοβαρέψω λίγο το κείμενο μου, το τελευταίο διάστημα, χάσαμε ανθρώπους των τεχνών και του αθλητισμού, όπως ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος, ο ηθοποιός Γιώργος Κοτανίδης, η ποιήτρια  Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ.

 Ο σχεδιαστής μόδας Γιάννης Τσεκλένης, η χορεύτρια Έρικα Μπρόγερ, ο μύθος του παγκόσμιου μπάσκετ Κόμπι Μπράϊαντ, που η ζωή τους με κάνει και σκέφτομαι πως, είναι καθήκον του καθένα ξεχωριστά από εμάς, να μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που μας έδωσαν και για αυτά που μπορέσαμε και πήραμε τελικά από αυτούς, μιας και μόνο ως εφόδια θα χρησιμεύσουν στην δύσκολη καθημερινότητα μας.

ΥΓ. Καλό μήνα σε όλους και όλες. Τα ξαναλέμε.

ΥΓ2. Πυξ-Λαξάρουμε παρακάτω...