Ήρθες,
Ήρθες άξαφνα σαν τα πρωτοβρόχια του Σεπτέμβρη
Σαν την δροσοσταλίδα που πέφτει στο μέτωπο
από το θρόισμα των φύλλων
Σαν το γλυκό φως της αυγής
τις μέρες του καλοκαιριού
Ήρθες,
Ήρθες σαν το χρυσό μανδύα
που ντύνει το λιόγερμα
Σαν τις φωνές των παιδιών
που αντηχούν στις γειτονιές τα απογεύματα
Σαν το κλάμα του μωρού
που πρωτοαντίκρυσε τον κόσμο
Ήρθες,
Και όπως άξαφνα ήρθες, έτσι και έφυγες
Σαν τα καλοκαίρια που δεν θέλαμε να τελειώσουν
Σαν την σχολική εκδρομή που έληγε
με τον πνιχτό ήχο της σφυρίχτρας
Σαν το κορίτσι στο απέναντι μπαλκόνι
που μετακόμισε ένα βροχερό πρωινό
Μακάρι να ερχόσουν ξανά,
έστω για λίγο
κι ας έφευγες πάλι....
Υπέροχοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου! Καλό και ανθρώπινο μήνα να έχουμε!
ΔιαγραφήΉρθες τώρα και μας συγκίνησες, μέρες που είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι αυτός ο μήνας να σου φέρει όλα όσα περιμένεις!
Μαρία με τιμούν τα λόγια σου. Αλήθεια. Αντεύχομαι, για έναν όμορφ μήνα!
ΔιαγραφήΞέρεις ότι αγαπώ τους στίχους σου. Ότι μου αρέσουν. Στο έχω πει πολλές φορές. Τους έχουμε απολαύσει πολλές φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πολύ όμορφο το "ήρθες". Έρχεται όπως το Φθινόπωρο, σαν τις πρώτες στάλες της βροχής.
Πολλά τα συναισθήματα, δυνατές οι εικόνες, έντονη μελαγχολία, αναπόληση και έρωτας.
Υπέροχος έρωτας παντού να διαχέεται.
Καλησπέρα Μάκη μου.
Καλησπέρα Γιάννη! Όντως πολλά τα συναισθήματα και οι σκέψεις αλλά και αυτή η μαγική νοσταλγία του φθινοπώρου...
ΔιαγραφήΚαλό μήνα φίλε!
Πολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Άλκηστη! Καλώς ήρθες!
Διαγραφή