Εκείνο που πραγματικά με κάνει να νιώθω έτσι είναι οι γυναίκες... Ναι, ναι πάλι για δαύτες θα γράψω... Πας να αγιάσεις και δε σ’αφήνουνε... Οι τόποι των... εγκλημάτων τους πολλοί... Τώρα τελευταία το κατάστημα κινητής τηλεφωνίας που εργάζομαι... Παράδειγμα πρώτο. Μπαίνει που λέτε συνάμενη-κουνάμενη η μανταμίτσα και σέρνει και το... ζώο της από πίσω... Το σκυλί της ντε... Μισοοο δεν ολοκλήρωσα, αμέσως να πέσετε να με φάτε με την σκέψη σας οι υπέρμαχοι της φιλοζωίας... Πρόβλημα με τα σκυλιά δεν έχω... Ίσα ίσα τα λατρεύω... Αλλά που πας κυρά μου με ολόκληρο Μολοσσό μέσα στο κατάστημα? Έτσι και του τη... βαρέσει δε θα αφήσει bluetooth για bluetooth στη θέση του... Παράδειγμα δεύτερο. Φερέλπιδα νεαρά γυνή... Ενδιαφέρεται να κάνει νέο συμβόλαιο για τον κινητό της και την ενημερώνω για τα δικαιολογητικά... «Ταυτότητα, Αφμ και έναν λογαριασμό Δέκο στο όνομα σας ή στο όνομα κάποιου με συγγένεια πρώτου βαθμού...». Πριν τελειώσω με διακόπτει και μου λέει... «Ο λογαριασμός της ΔΕΗΣ κάνει έτσι δεν είναι? Αν σας φέρω του αγοριού μου κάνει?» Οκ. Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά... Πως είναι δυνατόν να κατάλαβε το Δέκο και στο καπάκι να λέει «της ΔΕΗΣ» και να θεωρεί συγγενή πρώτου βαθμού το... αγόρι της ρε παιδιά? Έλεοοοοος... Παράδειγμα τρίτο. Άλλη νεαρά. Όμορφη, λυγερόκορμη μη σας πω πως την χαρακτηρίζω και απαστράπτουσα... Μπαίνει μέσα την καλησπερίζω και μου λέει... «Μια ματιά στα κινητά θα ρίξω ευχαριστώ...», προχωράει και καθώς γυρίζει την πλάτη της, κοιτάζει κανα πεντάλεπτο τα κινητά και την πλησιάζει ένας κύριος που λογικά μου έκανε για πατέρας της... Θα θελα... Ο καλοντυμένος κύριος με πλησιάζει και μου λέει... «Μάγκα, πως την βλέπεις την μικρή? Με 50 ευρώ μπορεί να καλύψει όλες τις επιθυμίες σου...» Εεεεεεε? Τι είπε ο άνθρωπος... «Ευχαριστώ δεν ενδιαφέρομαι» του είπα ασυναίσθητα και μηχανικά και πριν προλάβω να καταλάβω τι έγινε το... διαφορετικό ζευγαράκι εξαφανίστηκε...
Και ύστερα μου λέτε υπομονή και υπάρχουν διαφορετικές γυναίκες εκεί έξω μπλα μπλα μπλα... Οκ. Συμφωνώ. Και? Πρακτικά τι γίνεται λέω... Παντρευόμαστε επειδή πρέπει και όχι επειδή το θέλουμε. Κάνουμε σχέσεις επειδή πρέπει και όχι επειδή θέλουμε να μας αγαπάνε πραγματικά... Με συγχωρείτε κυρίες-δεσποινίδες μου, αλλά σαν ρυθμιστές των ζωών μας (των αντρών βεβαίως βεβαίως...) θα έπρεπε να είστε αλλιώς... Εγώ πάντως νιώθω σαν... αγελαδοαγόρης και όταν μου τυχαίνουν περιπτώσεις όπως οι παραπάνω μου έρχεται στο μυαλό υπέροχο τραγουδάκι του αγαπημένου μου Λουκιανού... «Όλοι μου οι φίλοιπαντρευτήκανε, γίνανε ρεζίλι γι'αυτό κρυφτήκανε, πιάσαν' μια δουλίτσα κι όλοι τους κρατούν κλειδιά, απόκτησαν κοιλίτσα κι από'να-δυο παιδιά...
Κι όλα τα κορίτσια που'χα γκόμενες, τώρα είν'όλο βίτσια και πίνουν μόνο νες... Κι αν δεν κάνω λάθος έχουν όλες Ι.Χ., θέλουνε και σκάφος και πάνε κι εξοχή... Τώρα σαν τους βλέπω δεν τους χαιρετώ, ούτε και γουστάρω εγώ να παντρευτώ... Κι άμα μου τη δίνει κάτι τέτοια δειλινά, παίρνω τ'άλογό μου και φεύγω στα βουνά...
Πάμε Ντόλλυ...»
καλυτερα λοιπον με την ντολλυ...
ΑπάντησηΔιαγραφήε ναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί καλό μου αγελαδοαγόρι έριξες τις γυναίκες σε ένα τσουβάλι και τις έκανες αχταρμά?? Πάλι καλά που το έσωσες σε κάποια παραγραφο, φυσικά και υπάρχουν διαφορετικές γυναίκες απο αυτό το κιτσαριό που παρατηρείς γύρω σου, όπως υπάρχουν και διαφορετικοί άντρες ( άλλο κεφάλαιο αυτό προς συζήτηση!). Και γιατί να παντρευτεί κάποιος για τα ΠΡΕΠΕΙ? γιατί να κάνει σχέση επειδή έτσι ΠΡΕΠΕΙ? Ελευθεροι άνθρωποι είμαστε, τα ΠΡΕΠΕΙ ανήκουν σε άλλες εποχές. Συμφωνώ οτι είναι δύσκολο να βρεις την αδελφή ψυχή για να κάνεις το επόμενο βήμα, αλλά δεν σηκώνουμε και τα χέρια ψηλά και παραδινόμαστε, δεν θα μας έρθει τπτ. στο πιάτο. Το παλεύουμε και όπου βγει.
ΑπάντησηΔιαγραφήlevinaaaa ποτε δεν τσουβαλιάζω ανθρώπους... Απλά παρατηρώ. Και η παρατήρηση σε αυτό τον δρόμο με οδηγεί. Εννοείται πως υπάρχουν και εξαιρέσεις...Τα πρέπει πάντως ξαναγύρισαν.. Γιατί είναι τέτοια η ανάγκη μας που δημιουργείται απο τις δυσκολίες της σημερινής εποχής...ποθ προτιμάμε να είμαστε...δύο, τρείς, τέσσερις παρά μονάχοι μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλο με τις γυναίκες τα βάζεις αλλά ρώτα και κάποιες από αυτές τι τραβάνε από διάφορα καθόλου συμπαθητικά μοσχάρια του γένους σου... Και επειδή δηλαδή έχω γνωρίσει αρκετά από αυτά τι θα έπρεπε να αρχίσω τα κατεβατά για την αναισθησία των ανδρών, τη φοβία τους με τις δυναμικές γυναίκες, την αέναη αναζήτηση της μαμάς τους σε κάθε σχέση και τη μόνιμη κυριαρχία του κάτω κεφαλιού? Ναι υπάρχουν κι αυτά σε πλειοψηφία ίσως, υπάρχουν και οι λολότες με τον πλούσιο συνοδό, υπάρχουν κι αυτές που με ένα χαμόγελο θα σε κάνουν να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις αλλά μπάστα... Κάτι δεν κάνεις και εσύ καλά για να πέφτεις όλο στις άκυρες δεν μπορεί μαγνήτη έχεις? Τεσπά έλα μια βόλτα στην επαρχία εμείς περνάμε σαφώς καλύτερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάκη μου, λυπάμαι, αλλά θα συμφωνήσω κι εγώ με τις προλαλίσασες. Δεν είναι δυνατόν -επειδή υπάρχουν κι αυτού του είδους οι γυναίκες και οι άντρες να τα ισοπεδώσουμε όλα. Ούτε το πρώτο συνθετικό είναι αρκετό να δικαιολογήσει το δεύτερο. Ποιός σε εξαναγκάσει να κάνεις τα καλύτερα πράγματα χειρότερα μετατρέποντας την Ελευθερία σου σε διεκπεραίωση; Ποιός ακυρώνει την Επιλογή; Γιατί να αδικείς τον εαυτό σου μη βλέποντας και μη επιλέγοντας το κιτσαριό αλλά την Ποιότητα σ όλα τα πράγματα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά είμαι σίγουρη οτι έχεις όλες τις δυνατότητες για να δεις κάπου ψηλότερα και να επιλέγεις κάτι καλύτερο..Είσαι φτιαγμένος γαι κάτι καλύτερο.
Καλό σου βράδυ
emelia... το ξέρω καλή μου ότι υπάρχουν αυτοί οι άντρες... το έχω παραδεχτεί και εδώ σε πολλά κείμενα...επίσης ξέρω πως στην επαρχία είναι αλλιώς (και δεν πιστεύω ότι είναι και πολύ καλύτερα βέβαια...) οι κλειστές κοινωνίες έχουν από παλιά τα δικά τους προβλήματα...όσο για το ότι τα βάζω με τις γυναίκες ένα έχω να σου πω...Τι να κάνω αφού σας λατρεύω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήReggina μου εννοείται πως κανείς δεν ακυρώνει την ΕΠΙΛΟΓΗ όπως λες παρά μόνο μερικές γυναίκες πυο δεν αξίζουν να λέγονται έτσι....το ίδιο ισχύει και για τους άντρες... ευχαριστώ για το πιστεύω σου για κάτι καλύτερο...
Έχω να πω ότι είσαι ένας ευαίσθητος άνθρωπος ( φαίνεται απο τα όμορφα κειμενά σου αυτό) που πληγώνεται εύκολα και η κοινωνία μας σήμερα δεν σηκώνει πολλές ευαισθησίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως μη θυσιάσεις ποτέ την προσωπική σου Ελευθερία στον Βωμό των Πρέπει, ξέχνα την λέξη Πρέπει και με ειλικρίνια και τιμιότητα κάνε αυτά που καθορίζει η καρδιά και το μυαλό σου.
Τα Πρέπει τα βάζουμε στις πράξεις μας για να δικαιολογήσουμε αυτά που κάνουμε ώς εξαναγκασμό απο τρίτους. Είσαι νέος, έξυπνος, μην υποτιμάς τον εαυτό σου.
Αν εμείς δεν αγαπάμε τον εαυτό μας , μη περιμένουμε να μας αγαπήσει και να μας υπολογίσει κανένας.
levina... σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές..αλήθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφή