Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Μασκαρεμένες συγνώμες...

 Καλησπέρα, καλησπέρα. Ο Όρσον Γουέλς, αυτός ο μεγάλος Βρετανός σκηνοθέτης, είχε πει κάποια στιγμή πως η υποκρισία είναι τόσο παλιά όσο το δέντρο της Εδέμ. Ποιος αλήθεια μπορεί να διαφωνήσει με τα λεγόμενα του?
 Οι συγνώμες, έτσι όπως χρησιμοποιούνται από μας τους ανθρώπους, έρχονται σχεδόν πάντα σε πλήρη αντιδιαστολή με την ουσιαστική έννοιά τους...
 Όταν βλέπετε ανθρώπους να χρησιμοποιούν την συγκεκριμένη λέξη συχνά να σας μπαίνουν ιδεές.
 Ξέρετε από την μιά είναι καλό να λέμε συγνώμη αλλά από την άλλη όταν την έχουμε κάνει... καραμέλα τότε όχι απλά χάνεται η αξία της αλλά είναι τουλάχιστον πονηρό και περίεργο...
 Ο ανθρώπινος εγωισμός συνήθως επιτάσσει λύσεις και εφευρίσκει τρόπους που δεν συνάδουν με τα χαρακτηριστικά της αξιοπρέπειας, της ανθρωπιάς, της συμπόνοιας... Ποδοπάτάει συναίσθήματα, σχέσεις, παρασέρνει ακόμα και ανθρώπους στο διάβα του για να μπορέσει να επικρατήσει.
 Ρουφάει στην κυριολεξία οτιδήποτε του σταθεί εμπόδιο στο δρόμο, αλλά το χειρότερο απ' όλα είναι οτι πλέον έχει γίνει εργαλείο στα χέρια αδίστακτών συναισθηματικά ανθρώπων που χρησιμοποιούν θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να πετύχουν τον σκοπό τους.
  Και εμείς όμως? Τι κάνουμε? Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τις μασκαρεμένες συγνώμες? Ίσως να μπορούμε. Και? Δυστυχώς η ευτυχώς έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε. Έχουμε ανάγκη να συγχωρήσουμε κάποιον ή κάποια που πιστεύουμε ότι δεν μας συμπεριφέρθηκε σωστά ή  έκανε κάποιο λάθος.
 Έχουμε ανάγκη να ακούσουμε μια συγνώμη δρώντας και εκεί εγωιστικά... Είναι όμως τραγικό πόσο εύκολα προσποιούμαστε. Επιστρατεύουμε ότι μπορόύμε από την ανθρώπινη υπόσταση μας για ψελλίσουμε ένα συγνώμη που ξέρουμε πόσο μετράει για τον απέναντι μας.
 Κροκοδείλια δάκρυα, ένταση στην φωνή, νευρικές κινήσεις  χρησιμοποιούνται για τον σκοπό μας που όπως φαίνεται αγιάζει όλα τα μέσα... Όλα στον βωμό για την δική μας ικανοποίηση, την δική μας ευχαρίστηση. Λες και οι άλλοι δεν υπάρχουν. Δεν υφίστανται. Λες και στο τέλος δεν θα μας καταλάβουν. Όταν η συγνώμη βγαίνει εύκολα δεν είναι αληθινή. Οι πραγματικές συγνώμες έχουν εξήγηση ηθική, αισθαντικότητα, παραδοχή, κατανόηση και μετριοφροσύνη...
  Η αυτογνωσία σε αυτές τις περιπτώσεις κάνει την εμφανίσή της και μόνο τότε ο συνομιλητής μας πορεί να είναι σίγουρος ότι την συγνώμη που λέμε την εννοούμε..
  Αν πραγματικά θέλουμε να βρούμε τι κρύβεται πίσω από τις μασκαρεμένες συγνώμες τότε αυτό περικλείεται στα λόγια του Γάλλου συγγραφέα Εμιλ Ζολά. Η συγνώμη είχε πει, έρχεται μετά την αδιαφορία. Πόσο δίκιο είχε και πόσο θα θέλαμε να έχει άδικο. Έστω να το πιστεύαμε και ας μην ίσχυε. Όπως τις εύκολες και ψεύτικες συγνώμες...

10 σχόλια:

  1. Μάκηηηηη!!!!! Ελπίζω να είσαι καλά. Εγώ την "παλεύω" προς το παρόν!!! :) Αχ αυτή η ανάρτηση με τη συγνώμη.. Μα δε λένε πως από τότε που βγήκε η συγνώμη χάθηκε το φιλότιμο? Μέγα δίκιο. Εγώ ξέρω πως η συγνώμη βγαίνει μέσα από την καρδιά και μέσα από σκληρή αυτοκριτική και νομίζω κι εσύ συμφωνείς!! Καλά να είσαι, τα λέμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εύηηηηηηη που είσαι εσυ παιδί μου???Χαίρομαι που την παλεύεις. Ναι έτσι είναι η συγνώμη βγαίνει μέσα από την καρδιά και όχι μέσα απο...πρόβες λες και πρόκειται για ρόλο που οδηγεί στο Οσκαρ... Και συ να εισαι καλά γλύκια μου, μιλάμε!

      Διαγραφή
    2. δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά, κάθε μέρα, πρωί - βράδυ και ΣΚ.. ε, με νιώθεις!!!! σ'ευχαριστώ Μάκη!!!! :)

      Διαγραφή
    3. δουλεια, δουλειά και δουλειααααα. Άντε να δούμε θα κανουμε προκοπη στο τέλος??? Φιλιά Εύη μου!

      Διαγραφή
  2. Υπάρχουν και οι συγγνώμες που αυτός που τις ξεστομίζει νομίζει εκείνη τη στιγμή ότι τις εννοεί. Κι ύστερα αποδεικνύεται από τις πράξεις του ότι δεν είχε κάνει την αυτοκριτική που χρειαζόταν πραγματικά για να αλλάξει. Νομίζω αυτή είναι η πιο συνηθισμένη και η πιο ανθρώπινη μορφή συγγνώμης. Λίγοι είναι τόσο θαραλλέοι για να μπορέσουν να αλλάξουν ουσιαστικά το χαρακτήρα τους και λίγοι τόσο υποκριτές για να γελούν από μέσα τους την ώρα της μετάνοιας. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε απλά κάπου στο ενδιάμεσο. Θέλουμε να ξεπεράσουμε τα ελαττώματά μας, νομίζουμε ότι μετανοούμε αλλά κάπου στην πορεία τα χαλάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Αλεξιάννα. Έχει ενδιαφέρον που προσπαθείας να...μακιγιάρεις με την καλή έννοια ένα πραγματικό...άντρο εγωισμού του ανθρώπινου είδους. Ισχύει σε αρκετές περιπτώσεις αυτό που λες, αλλά και έτσι να είναι το ότι άμεσα και ασυνείδητα μας έρχεται η επιλογη να δικαιολογήσουμς την όποια αδυναμία ή το όποιο λάθος μας λέγοντας ένα συγνώμη απλά για να το πούμε, είναι κάτι πραγματικά τραγικό για μένα. Γιατί τα λάθη να τα συγχωρούμε αλλά να προσπαθούμε να τα διορθώσουμε κάνοντας έναν άλλο λάθος, είναι νομίζω χειρότερο! Ευχαριστώ που πέρασες!

      Διαγραφή
  3. Μάκη μου καλό μήνα! Με υγεία, υγεία και υγεία! :)
    Συμπίπτουν και πάλι οι απόψεις μας. Μμ θα σου ξαναπώ πως προτιμώ τις πράξεις από τα λόγια. Χίλιες φορές να μην ειπωθεί η συγνώμη αλλά να δω σύντομα ότι πραγματικά μετάνιωσε και θέλει να επανορθώσει. Με μια συγνώμη δεν γίνονται και θαύματα που λέει και ένα τραγούδι, δε ξέρω πως μου ήρθε δεν είναι καν στα μουσικά μου ακούσματα.. (Οκ μη δίνεις σημασία!)
    Άσχετο:Τι θα έλεγες να σε φιλοξενήσω κάποια στιγμή στην στήλη μου..Φιλοξενία; Με ένα άρθρο σαν και αυτό ή αυτό το συγκεκριμένο αν θέλεις! Μέχρι στιγμής έχουν φιλοξενηθεί αναγνώστες ή bloggers που έχουμε μια κοινή νοοτροπία και θέλουν να εκφραστούν και σε άλλους χώρους! Θα έχεις δει πως δεν έχω διαφημίσεις και τέτοια στο blog μου, οπότε δεν εκμεταλλεύομαι το έργο κανενός! Τα λέω γιατί μου αρέσουν τα ξεκάθαρα πράγματα, χιχι! Αν θέλεις στείλε μου προσωπικό μήνυμα να μου πεις την γνώμη σου φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κατερίνα μου! Καλό μήνα με Υγεία! Μερικές φορές...ερήμην μας(στην περιπτωσή σου όμως όχι και τόσο) λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες! Αρα για να ήρθε στο μυαλό σου το τραγούδι της Άννας Βίσση σε στίχους κα μουσική της Σόφης Παππά που πρωτακούστηκε το 2004 (μη δίνεις σημασία στις λεπτομέριες και τα ακούσματα τα δικά μου δεν είναι αυτα!!!χαχαχαχαχχα) σημαίνει οτι προτιμάς τις πράξεις από τα λόγια! Και έτσι πρέπει να είναι ειδικά με τις συγνώμες... Όσο για το άλλο με την Φιλοξενία σου θα σου στείλω και προσωπικά αλλά έτσι και αλλιώς θα ήταν μεγάλη μου χαρά και τιμή! Φιλια!

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχα ξέρεις τι μου θύμησε αυτό ε; "Δεν συνέβη σε μενα, σε κάποιον φίλο μου! Έτσι ρωτάω.." :) Λοιπόν μέχρι την πρώτη λυκείου άκουγα τέτοια.. λες να μου έμεινε 12 χρόνια μετά;; Δεν τα σνομπάρω πάντως, απλώς δεν τα ακούω! Πλάκα πλάκα όμως σχετικά με άλλα της Βίσση αυτό ήταν καλούτσικο! Χμ στο θέμα μας.. σου απάντησα και προσωπικά ευχαριστώ πολύ και δεν είναι τιμή σου γιατί μακάρι να έγραφα όπως εσύ!! Φιλιά!!

      Διαγραφή
    3. Δεν σου ειπα εγώ...Εισαι καθαρά ...Βισσηκια!χαχαχα... Να εισαι καλά Κατερίνα μου και πάλι να σου πω πως η χαρά είναι δική μου!Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation