Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Στη λογική του "ένα μπουρδέλο είμαστε"...

 Το παρατηρώ όλο και πιο συχνά τελευταία. Είναι φαινόμενο των ημερών ή ιδίωμα συγκεκριμένων ανθρώπων? 
 Η θρασύτητα (με την κακή έννοια), η αισχρολογία, η ευκολία με την οποία άνθρωποι συμπεριφέροντα άσχημα και υποτιμητικά σε άλλους ανθρώπους στην καταρρέουσα ελληνική κοινωνία, είναι πλέον κάτι που μας αγγίζει όλους ανεξαιρέτως και ταυτόχρονα μας κάνει θύτες και θύματα στο παράλογη λογική του ο καθενας κάνει ότι θέλει, όποτε το θέλει, όπου θέλει...

 Είναι τροματικά επικίνδυνο αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Το.. σύμπαν διαλύεται και επειδή διαλύεται, επειδή οι τράπεζες μας τα παίρνουν, επειδή όλοι είναι κλέφτες και απατεώνες, επειδή δεν υπάρχουν και δεν τηρούνται οι νόμοι, επειδή οι πολιτικοί μας κοροιδεύουν, επειδή δεν έχουμε λεφτά, μας φταίει ο... διπλανός μας. 
 Όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου, θα δεις ανθρώπους να τσακώνονται. Στην δουλειά σου, στην ουρά των τραπεζών και των δημοσίων υπηρεσιών, στα περίπτερα, στα φαρμακεία, στου δρόμούς καθως οδηγάνε και πάει λέγοντας. 
 Αυτό που πραγματικά μου κάνει αλγεινη εντύπωση είναι πως έχει χαθεί το μέτρο και ο σεβασμός. Ο κάθε ένας σου απευθύνεται λες και μιλάει στον κολλητό του, τον γιό του ή την κόρη του... Ο πληθυντικός έχει χαθεί κάπου στον δρόμο, η καλημέρα με δυσκολία βγαίνει από το στόμα μας, ενώ εκεί που γίνεται της κακομοίρας είναι εάν τολμήσεις και έχεις διαφορετική άποψη η γνώμη από τον συνομιλητή σου... Άλλα τους λες άλλα καταλαβαίνουν. Ουσιαστικά δε σε ακούνε και με το που τελειώσεις (σιγά μην σ΄αφήσουν), διαφωνούν αμέσως με ανεπίτρεπτο τρόπο.
 Τα μέσα μαζικής μεταφοράς (με τα οποία κινούμαι), είναι πηγή συνεχών τσακωμών και ορμητήριο κάφρων. Σε σπρώχνουν, σου μιλάνε άσχημα, βρίζουν και ωρύωνται στα τηλέφωνα καθώς μιλάνε με την γκόμενα η τον γκόμενο στις 9 το πρωί λες και είναι μόνοι στο σπίτι τους και με αυτό τον τρόπο η μέρα σου ξεκινάει...όμορφα! 
 
  Σήμερα το πρωί ήμουν μάρτυρας ενός απαράδεκτους γεγονότος. Λόγω μιάς απόπειρας αυτοκτονίας (άλλο σημείο των καιρών αυτό...) που έγινε σε ένα κοντινο σταθμό, ο κόσμος ήταν υπερβολικά πολύς. 
 Μπαίνει λοιπόν ένας τύπος και σπρωχνει μια κοπέλα λέγοντας της το εξής. "Άντε μάζεψε την τσάντα σου ρε πρωί πρωί". Η ίδια ατάραχη και με χαμηλωμένη την φωνή του απαντάει, "μα δεν μπορώ να την μετακινήσω αλλιώς" και ο τσάμπα μάγκας συνεχίζει λέγοντας "έλα τελείωνε"... Η κοπέλα απαντάει με ένα "καλά" και ο τύπος δείχνοντας την ανατροφή του, της κόβει τον αέρα λέγοντας "καλάμιααα". Εκεί, όσοι είμασταν κοντά, του... βάλαμε χέρι και άρχισε να τα μαζεύει. Η κοπέλα αποκαμωμένη και χωρίς διάθεση να ασχοληθεί με τον κάφρο είπε απλά μια λέξη που περικλείει όλο το ρεζουμέ της κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία... "Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει κύριε μου...".

 Αυτό ακριβώς. Δεν υπάρχει σεβασμός στις μέρες μας. Είμαστε όλοι συνένοχοι για αυτό. Για τον ωχαδερφισμό μας, για την απάθεια μας σε καθημερινά παρόμοια γεγονότα που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας, για την χαλαρή διάθεση που έχουμε  απέναντι σε αυτούς που χαλάνε την μέρα μας επειδή έτσι... ξύπνησαν. 
 Τα φαινόμενα αυτά θα πολλαπλασιαστούν, εάν δεν τα αντιμετωπίσουμε όπως τους αρμόζει. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει, να επικρίνει, να καφρίζει, να βωμολοχεί, όσο αγανακτισμένος και έξω από τα ρούχα του και να είναι. Αν όλοι λειτουργούμε με αυτή την λογική, τότε θα γίνουμε μια κοινωνία λιονταριών που στο τέλος θα κατασπαράζει ο ένας τον άλλο...

Υ.Γ. Καλό μας μήνα...

12 σχόλια:

  1. Έτσι ακριβώς Μάκη μου. Τα βλέπουμε καθημερινά.
    Ελπίζω ακόμα στο μικρό -έστω- ποσοστό που μπορεί να κάνει την διαφορά και να μην πέσει στην ευκολία της εποχής.
    Μου έχει τύχει να μου φερθούν και ευγενικά, με καλοσύνη ακόμα και να κάνω πολύ ποιοτικές κουβέντες σε στάση λεωφορείου.
    Χθες ήμασταν σε ένα εμπορικό κέντρο και πήγαμε σε ένα ζαχαροπλαστείο που είχε πολύ κόσμο να πάρουμε καφέ στο χέρι. Η ουρά ήταν μεγάλη και εκεί φαινόντουσαν οι χαρακτήρες.. Κάποια γυναίκα που είχε μωρό στο καρότσι μου είπε με θλιμμένο ύφος "σας ευχαριστώ, είστε πολύ ευγενική.." κι όταν της είπα πως δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο.. μου είπε " μη το λέτε.. βλέπετε άλλες συμπεριφορές!" Ας κάνουμε λοιπόν το απλό, το αυτονόητο γιατί ακόμα και αυτό λείπει. Και ας μη ξεσπάμε τα νεύρα μας σε άσχετους.. Γιατί όλοι κουβαλάμε βάσανα και σκοτούρες. Καταπληκτική ανάρτηση όπως πάντα!
    Σε φιλώ καλό μήνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ Κατερίνα μου. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάμε πρέπει να δείχνουμε τον χαρακτήρα μας. Εκεί βγαίνει ο πραγματικος μας εαυτος, σε συνθήκες πίεσης και δυσκολίας... Στο κάτω κάτω πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι και κανένας δε μπορεί να ζυγίσει τα προβλήματα τα δικά του σε σχέση με αυτά του διπλανού του. Και αν το κάνει θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να διακρίνει ξεκάθαρα και να παραδέχεται λάθη και παραλείψεις... Οι εξυπνάδες, η δήθεν μαγκιά είναι κάτι που με τρελαίνει... Ώρες ώρες είμαστε τελείως άξεστοι. Απαράδεκτοι... Το παράδειγμα σου είναι το πιο χαρακτηριστικό που μπορεί να συμβαίνει καθημερινά σε όλους μας... Και ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα και άνθρωποι που μας καταλαβαίνουν και τους καταλαβαίνουμε.

      Υ.Γ. Και ναι υπάρχουν και εξαιρέσεις μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό. Ευχαριστώ για το σχόλιο παιδί μου! Καλό μήνα, φιλιά!

      Διαγραφή
  2. Ισχύει!!! Εχουν πάθει όλοι μια παράκρουση και εχουν ξεχάσει βασικές έννοιες όπως ο σεβασμός και η ευγένεια, για να μην μιλήσω για σημαντικότερες αξίες. Στην πραγματικότητα δεν περνάμε μόνο πολιτικο οικονομική κρίση, αλλα και κοινωνική. Και αυτή ειναι δυστυχώς η χειρότερη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε ναι βρε Μαρία! Ελεος δηλαδή! Ξεφύγαμε τελείως! Και να σου πω κάτι, η συμπεριφορά αυτή δείχνει πολύ πιο βαθιά πράγματα για τον χαρακτήρα μας... Γιατί όταν αλλάζεις προσωπεία ανάλογα με τα κέφια σου και με το αν περνάς καλά η όχι, αν σαρέσει η φάτσα του άλλου η την σιχαίνεσαι, τότε σημαίνει πως δεν έχεις ψυχική ισορροπία. Με οτι αυτό συνεπάγεται...

      Διαγραφή
    2. απο ανισόρροπους καλα ειμαστε!γεμισαμε!!!!

      Διαγραφή
  3. "Ο πληθυντικός έχει χαθεί κάπου στον δρόμο" ε, ναι! Συγγνώμη αλλά για πολλούς (τουλάχιστον για δικούς μου 3 λόγους) είμαι υπερι του πληθυντικού. Και αν τους μιλήσεις έτσι νομίζουν πως τους κοροιδεύεις! όχι ρε Φίλε δεν σε κοροιδεύω. Δυστυχ΄ςω οι συμπεριφορές των ανθρώπων έχουν χειροτερέψει. Με το παραμικρό και χωρίς κανέναν σοβαρό λόγο αρπάζονται, έτοιμοι να τσακωθούν, να σου ρίξουν κανένεα μπινελίκι/γαλλικό πες το όπως αλλιώς θέλεις....
    θα σου πω στα γρήγορα πριν δυο μέρες στην τράπεζα. ήμουν στην σειρά στην πόρτα για να μπω, πετάγεται ένας γέρος (για να μην τον πω αλλιώς) και με σπρώχνει (μόνο που δεν έπεσα) και μπαίνει αυτός... και του λέω "Καλά μην χάσεται". Καλά αυτό δεν είναι τίποτα! Αν καθίσω και γράψω μερικά περιστατικά, θα γελάμε και θα κλαίμε ταυτόχρονα! Κια μετά για όλα φταίνε η πολιτικοί. Εμείς; δε φταίεμ πουθενά και ποτέ; Αν εμείς έχουμε τέτοια απάνθρωπη θα την χαρακτηρίσω συμπεριφορά, νομ΄ζιουεμ ή περιμένουμε να δούεμ καλό σε αυτή την διαλυμμένη χώρα; Λυπάμαι αλλά ας ανοίηουμε τα σταβάδια μας... Πάντως στην απάντηση σου πιο πάνω στο Μαράκι, θα πω σέβεσαι ή δεν σέβεσαι, είναι αυτός ο χαρακτήρας σου ή δεν είναι αυτός, τα μία έτσι τα μια αλλιώς κι Εγώ τα βρίσκω κάπου δεν έχεις ψυχική ισορροπία. Ο Θεός μαζί μας δηλαδή!
    Άντε και ΚΑΛΟ μας ΜΗΝΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ουπς, συγγνώμη για το σχόλιο σεντόνι! Έχασα (πάλι!) το μέτρο στο γράψιμο! Μην με βρίσεις! Χαχαχα!

      Διαγραφή
    2. χαχαχα οχι παιδί μου γιατι να σε βρισω! Έδωσες πόνο για άλλη μια φορα! Συμφωνώ σε ολα μαζί σου Μαρια! Δεν προκειται να καλυτερέψει ο κόσμος μας, η κοινωνία μας αν συνεχίσουμε να έχουμε λυμένο το ζωνάρι για καυγά ή για να μειώσουμε τον άλλο, η για να ξεσπάσουμε πάνω του. Οπως το λες δε σέβονται, σπρώχνουν για να προλάβουν τι άραγε? Μια θέση παραπάνω στην ουρά? Και το χειρότερο με αυτους τους ανθρώπους είναι πως απαιτούν τον σεβασμό σε άλλες περιπτώσεις όταν αυτοί δεν έχουν ιδέα απο δαύτον! Φιλιά, καλό μήνα.

      Υ.Γ. Λατρεύω τα σεντονάτα σχόλια!

      Διαγραφή
  4. Η αλήθεια είναι πως η παραφροσύνη μας χτυπάει τη πόρτα.
    Εκει που πρεπει να ειμαστε ψυχραιμοι και ενωμενοι, γινομαστε ακριβως το αντιθετο.
    Η παρακρουση των ανθρωπων ψυχανεμιζεται.
    Για να δουμε τι θα δουμε αφου η "καταιγιδα" έρχεται.

    Καλημέρα Μάκη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτο σκεφτομαι και γω παιδι μου, ότι η καταιγίδα ακόμα δεν έχει έρθει.... Και εκεί να δουμε τι θα γίνει. Τα σημάδια ειναι άσχημα πάντως...

      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  5. Ο σεβασμός όπως είπε η κοπέλα πολύ σωστά,έχει χαθεί.Δυστυχώς.
    Ή δεν είναι πως έχει χαθεί τόσο,αλλά είμαστε όλοι τόσο απορροφημένοι στα προβλήματα μας που ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι.
    Σημεία των καιρών λένε καποιοι,εξαιρετικά λυπηρό όμως.
    Έχουμε ξεχάσει τι θα πει άνθρωπια,και όλοι καταντήσαμε να περιμένουμε κάποια γιορτή για να δείξουμε τον καλό μας εαυτό.Αν ωστόσο αναλογιστούμε τι γίνεται γύρω μας,ότι και οι υπόλοιποι έχουν τα ίδια προβλήματα,θα δούμε πως δεν είμαστε μόνοι.Και πως ένα καλημέρα,ένα μικρό χαμόγελο,θα κάνει και εμάς τους ίδιους ουσιαστικα καλύτερα και καλύτερους.
    Ελπίζω αργά ή γρήγορα να συνειδητοποιήσουν όλοι το λάθος αυτό και να χαρίσουμε στον εαυτό μας και κατ'επέκταση στους γύρω μας λίγο φως.
    Γιατί το να είσαι πολιτισμένος και να σέβεσαι τον δίπλα σου,μόνο με φως μπορώ να το παρομοιάσω.
    καλημέρα Μάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Νικολέτα! Μάρεσε πολύ η τελευταία σου προτάση! Συμφωνώ με κάθε σου λέξη! Απλά δε νομίζω πως το ξεχνάμε....Ίσως τελικά να μην είμαστε άνθρωποι όπως πρέπει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωή μας! Και ναι είναι όντως λυπηρό και δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει! Μακάρι το φως που λες να έρθει για τα καλά στις ζωές μας! Φιλια!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation