Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Βουτιά στο παρελθόν...




Σας έχει τύχει να μην έχετε ζήσει κάτι αλλά να το... έχετε ζήσει? Είχατε ποτέ την αίσθηση της γλυκιάς νοσταλγίας? Ξαφνικά τις προάλλες έξω από εκεί που δουλεύω ξεπρόβαλλε μια λατέρνα... 

Ναι, ναι λατέρνα. Σαν και αυτές που σπάνια συναντάμε πλέον  κυρίως στο κέντρο, στην περιοχή του Θησείου ή στο Μοναστηράκι... Μπροστά ο γκριζομάλλης λατερνατζής με την υπέροχη φωνή και πίσω του μιά κυρία με ντέφι ανάποδα γυρισμένο για μερικά ψιλά... Ο υπέροχος ήχος της λατέρνας πλημμύρισε την γειτονιά και ξαφνικά ήταν σα να βρέθηκα πίσω στην παλιά Αθήνα.



 Τόσο έντονη η αίσθηση λες και είχα ζήσει την εποχή εκείνη...  Στα σοκάκια της πόλης, στις αλάνες της... Στα πεζοδρόμια ο καστανάς με την φουφού του και ο λούστρος που γυάλιζε τα παπούτσια των περαστικών, που βιαστικά-βιαστικά έριχναν ένα πενηνταράκι και συνέχιζαν τον δρόμο τους. Οι κυρίες με τα ταγιέρ τους και τα μεγάλα φανταχτερά καπέλα τους έκαναν το καθημερινό κους κους τους και οι άντρες στα καφενεία διαβάζαν τα νέα στις εφημερίδες... 

Και εγώ εκεί. Έτρεχα ξυπόλητος πάιζοντας μπάλα και κρυφτό. Γέλουσα δυνατά και έπαιζα με τα παιδιά της μικρής μας γειτονιάς.  Προσεκτικά όμως, γιατί που και που περνούσε και το τραμ από εκεί. Και έπειτα, το βράδυ γύριζα σπίτι γεμάτος χώματα και με λερωμένα ρούχα. Κουρασμένος, αλλά ευτυχισμένος. Σαν ένα όνειρο όλα αυτά. Ένα όνειρο, από την οδό ονείρων του Μάνου Χατζιδάκι...



Κάθε κήπος έχει
μια φωλιά για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά.

Μα κυρά μου εσύ,
σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ’ αστέρια
που όλο πέφτουν σαν βροχή.

Δώσ’ μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω προσευχή,
για να ξαναρχίσω
το τραγούδι απ’ την αρχή.

Κάθε σπίτι κρύβει
λίγη αγάπη στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι έχει
την αγάπη για ντροπή...


12 σχόλια:

  1. Μάλλον έχουν βάλει και οι ελληνικές ταινίες το χεράκι τους στις αναμνήσεις μιας λατέρνας κι όχι μόνο...κυρίως όμως είναι η επιθυμία μας για την γνησιότητα που χάσαμε, εκείνη που μας κάνει νοσταλγούς σε αναμνήσεις που ποτέ(;) δεν ζήσαμε... Φιλιά!

    Υ.Γ Αυτό το τραγούδι σφράγισε την εποχή των μπουάτ, όχι, δεν την έζησα, αλλά είναι σα να την έζησα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ Πέτρα! Και οι ελληνικές ταινίες αλλά κυρίως αυτό που είπες για την γνησιότητα και την αθωότητα που χάσαμε μας κάνουν και νιώθουμε έτσι. Το τραγούδι είναι απλά ονειρεμένο. Είναι παράξενο πάντως αυτό το ταξίδι στο παρελθόν. Και όμορφο...Σε φιλω!

      Διαγραφή
    2. Αυτό ακριβώς θα σου έλεγα και γω Μάκη...πως οι ελληνικές ταινίες είναι ριζωμένες μέσα μας θέλοντας και μη.. η βουτιά σου στο παρελθόν, πόσο θά θελα η σημερινή εποχή να είναι έτσι! Ο κόσμος μας, ο σημερινός δε μας εκφράζει πιστεύω...

      Διαγραφή
    3. Και γω θα το ηθελα....Η κάθε εποχη έχει την γλυκα της τα καλά και τα άσχημα της...Αλλά ειλικρινα θεωρώ πως τα πραγματα τοτε πρεπει να ηταν έστω και λιγο πιο ανθρώπινα... Και μένα το σήμερα έτσι οπως ειναι δεν με εκφράζει... Σε φιλώ Εύη μου!

      Διαγραφή
  2. Πόσο υπέροχες συγκινητικές σκέψεις..
    Ναι το έχω αισθανθεί πολλές φορές αυτό και δυσκολεύομαι να το εξηγήσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελα μου ντε? Δεν ειναι ανεξήγητο αυτό το τόσο οικείο συναίσθημα? Ευχαριστώ Κατερίνα...

      Διαγραφή
  3. Λατέρνα άκουσα και ήρθα τρέχοντας. Ίσως γιατί την έχω συνδέσει στη μνήμη και την καρδιά μου με την πιο αγαπημένη ταινία του Σακελλάριου. Η σκηνή που περιγράφεις, έχει το άρωμα απ' τις παλιές γειτονιές που κάποιοι τυχεροί προλάβαμε να ζήσουμε. Και είναι απ' τα πιο ωραία κεφάλαια των αναμνήσεων μας.
    Καλώς σε βρίσκω Μάκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Μαρία! Καλώς ήρθες, καλώς βρεθήκαμε! Συμφωνώ, τυχεροί όσοι τα ζήσανε.. Αλλά νιώθω και γω έτσι και ας μην τα έχω ζήσει όπως τα περιγράφω από πάνω. Τα έχω ζήσει όμως σε μια άλλη μορφή γιατί είμαι στην γενιά των τελευταίων παιδιών της αλάνας... Όντως ωραίο κεφάλαιο αυτό της νοσταλγίας και της αθωότητας... Σε ευχαριστώ που πέρασες.

      Διαγραφή
  4. Κέθε βουτιά στο παρελθόν κρύβει μα και φανερώνει πολύτιμα και διαχρονικά πράγματα.
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα πολύτιμα και διαχρονικά Κική μου! Βασικά φανερώνει τις αξίες του ανθρώπου. Αυτο πιστεύω! Καλή εβδομάδα και σε σένα, φιλια!

      Διαγραφή
  5. πόσες εικόνες ζωντάνεψες!!
    πολύ όμορφη ανάρτηση Μάκη!
    καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Page translation