Λέο Μπουσκάλια: Το απροσμέτρητο της ζωής...

 

«Τι κρίμα για σένα, αν πιστεύεις ότι υπάρχει μόνο ό,τι μπορεί να μετρηθεί στατιστικά. Πραγματικά σε λυπάμαι αν διευθύνει τη ζωή σου μόνο αυτό που μπορεί να μετρηθεί, γιατί εμένα με κεντρίζει το απροσμέτρητο. Με κεντρίζουν τα όνειρα, όχι μόνο αυτό που είναι μπροστά μου. 

Δε δίνω δεκάρα γι’ αυτό που βρίσκεται μπροστά μου. Αυτό το βλέπω. Αν θες να περάσεις τη ζωή σου μετρώντας το, είναι δικαίωμά σου, εμένα όμως με ενδιαφέρει αυτό που βρίσκεται πιο έξω. 

Υπάρχουν τόσα που δε βλέπουμε, δεν πιάνουμε, δε νιώθουμε, δεν καταλαβαίνουμε. 
Υποθέτουμε πως η πραγματικότητα είναι αυτό το κουτί που μας βάλανε μέσα, κι όμως σας βεβαιώνω πως δεν είναι έτσι. 

Ανοίξτε την πόρτα κάποτε και κοιτάξτε τι υπάρχει έξω. Το όνειρο του σήμερα θα είναι η πραγματικότητα του αύριο. Κι όμως έχουμε ξεχάσει να
ονειρευόμαστε».

Λέο Μπουσκάλια

 

 Τελικά διαπιστώνω ότι υπάρχει ελπίδα. Η συγκινητική στήριξη που έχουν τα δύο μικρά αγγελούδια στα σοβαρά θέματα υγείας που αντιμετωπίζουν αυτές τις μέρες, με κάνει να αισιοδοξώ. Από την άλλη η γύμνια και η απανθρωπιά που χαρακτηρίζει την Πολιτεία, το κράτος που ζούμε, έχουν περάσει πλέον σε άλλο επίπεδο. Ένα κράτος για να έχει Πρόνοια, σεβασμό απέναντι σε κάθε ζωντανό πλάσμα που είναι μέλος του, πρέπει και να το δείχνει. Στην δική μας την περίπτωση τα κόστη για την θεραπεία των μικρών παιδιών καλύπτονται απο εταιρίες, ιδιώτες, απλούς ανθρώπους, που δίνουν από το υστερημά τους. Αυτό είναι τόσο μαγικό και ελπιδοφόρο... 

 Αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά. Γιατί υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις που δεν έχουν βγει στην επιφάνεια. Υπάρχουν και άλλα παιδιά, κι άλλοι άνθρωποι που περιμένουν η χώρα που ζούνε, το κράτος της, να σκύψει και να δείξει το ενδιαφέρον που πρέπει όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Πρέπει να γίνει σαφές σε κάθε μορφή εξουσίας, ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Η ζωή δε μπορεί να μετρηθεί όπως λέει παραπάνω ο υπέροχος Μπουσκάλια. Είναι απροσμέτρητη. Ιερή. Ξεπερνάει κάθε αξία υλικών αγαθών.  

 Και ακόμα και για το 1% πιθανότητα να ζήσει ένας άνθρωπος, να βγει νικητής στον αγώνα με αντίπαλο τον θάνατο, τότε όλα τα εκατομμύρια του κόσμου δε... πιάνουν μία μποστά στην ανθρώπινη ζωή. Ελπίζω όσοι κυβερνούν αυτόν τον τόπο κάποια στιγμή να το καταλάβουν...

"Απ’ το ραδιόφωνο οι εκφωνητές ασκούν υπεροχή

 Ανασταίνουν και θάβουν χωρίς καμιά διακοπή

 Ασταμάτητα κανάλια τρώνε το μυαλό μας 

Έχουμε χάσει τόσα που δεν ξέρουμε τι είναι δικό μας..."

Στέρεο Νόβα