Συνείδηση σε κρίση...

 Είναι κάποιες στιγμές που αυτό που ονομάζουμε συνείδηση παίρνει αποφάσεις αντίθετες με το συναίσθημα μας. Δε το λέω λογική γιατί ούτως ή άλλως υπάρχουν και περιπτώσεις που αυτό που θέλεις είναι λογικό, αλλά ίσως όχι πραγματοποιήσιμο. Άρα δεν έχει να κάνει με την λογική αυτή καθαυτή αλλά με αυτό που εμείς θεωρούμε κοινά αποδεκτό.
 Το θέμα είναι ότι κάπου εκεί, ανάμεσα στα πρέπει, στα γιατί, στη σκέψη και στους δαιδαλώδες διαδρόμους του μυαλού, ακόμη και η συνείδηση θα ήθελε να λειτουργήσει διαφορετικά. Τι κάνεις όταν κάτι είναι πάνω από τις δυνάμεις σου? Τι κάνεις όταν, ενώ την πρώτη φορά λειτούργησες  συνειδησιακά, αργότερα σκέφτεσαι πως αυτή σου η απόφαση ήταν λάθος ή έστω θα μπορούσε εν μέρει να είναι αλλιώς? Είναι αντιφατική ορισμένες φορές η συνείδηση.
 Κατά το λεξικό η συνείδηση είναι η νοητική δυνατότητα ενός οργανισμού η οποία του επιτρέπει, σε προέκταση των αισθήσεών του, να γνωρίζει και να κατανοεί τον εαυτό του, το περιβάλλον του, τα συμβαίνοντα γύρω του και μέσα του και να έχει το δυνατόν την αίσθηση της «θέσης» και της σημασίας του στον κόσμο, καθώς και του αντίκτυπου των πράξεών του. 
 Η έννοια, η δομή της ουσίας της συνείδησης είναι σωστή αλλά όταν ο παράγοντας άνθρωπος εισβάλει σε οποιαδήποτε κατάσταση τότε τα πράγματα διαφέρουν.
 Είμαι σίγουρος πως σε όλους σας θα έχουν τύχει περιπτώσεις που ενώ θεωρητικά πήραμε την σωστή απόφαση, το μέσα σας διαφωνούσε. Και όταν αυτό συμβαίνει τότε τα πράγματα είναι δύσκολα και ο συναισθηματικός μας κόσμος μπερδεμένος. Γιατί όμως υπάρχει αυτή η αντίφαση?
 Θεωρητικά όταν κάποιος κάνει το σωστό πρέπει να νιώθει καλά. Πρακτικά όμως η ανθρώπινη επαφή τα αλλάζει όλα. Σα να δημιουργείται μια αόρατη κλωστή που δένει τους ανθρώπους.   Ειδικότερα δε, στις περιπτώσεις που  εμπλέκεται και το ερωτικό στοιχείο, τότε υπάρχει και αυτό που λέμε το «αίσθημα του ανεκπλήρωτου». Και αυτό γιατί συνήθως οι αποφάσεις που παίρνονται και είναι συνειδησιακές, αφήνουν απέξω το συναίσθημα και τα παρελκόμενα του.
 Ο ανθρώπινος νους έχει τη δυνατότητα να ξεχωρίζει στο σωστό από το λάθος. Όταν όμως ο ρυθμιστής αυτής της λειτουργίας που είναι η καρδιά (όχι με την πρακτική αλλά με την θεωρητική έννοια) αμφιταλαντεύεται, η αντίφαση κάνει την εμφάνιση της.
 Μακάρι να ήταν όλα πιο απλά ούτως ώστε να μην πληγωνόμασταν, να μην μπερδευόμασταν, να μην νιώθαμε ανικανοποίητοι και έρμαια των καταστάσεων. Η λύση σε αυτό βρίσκεται μέσα στον καθένα από εμάς. Ψάξτε την...