Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Η αμφιβολία καταλήγει στην απογοήτευση...

Έτσι πάει πάντα. Δε νομίζω πως είναι θέμα  χαρακτήρα πάντοτε. Να νιώθεις απογοητευμένος εννοώ... Εννοείται πως πρωτεύοντα ρόλο παίζει ο χαρακτήρας, τα βιώματα και η ψυχοσύνθεση σου... Με μένα όμως δε ξέρω...
Όταν αλλάζει ο τρόπος, η συμπεριφορά ανθρώπων  που γνωρίζω, συναναστρέφομαι, τότε αυτά που θεωρώ δεδομένα αρχίζουν και καταρρέουν παίρνοντας την μορφή χιονοστιβάδας. Και όταν γίνεται αυτό, ξενερώνω. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η αμφιβολία.  Αυτή είναι που με «σκοτώνει», αυτή που είναι ικανή να με κάνει να σκέφτομαι για ώρες πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις. Να προσπαθώ να δω αν αυτό που πιστεύω είναι σωστό η λάθος. Αυτή η διαδρομή σε γεγονότα και σκέψεις λειτουργεί αρνητικά μέσα μου με αποτέλεσμα να κλείνομαι ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου. Υπάρχουν φορές που κατανοώ πως το λάθος το έχω εγώ. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το λάθος είναι στην άλλη πλευρά. Δε με πειράζει αυτό.   Αυτό συγχωρείται. Άλλωστε δεν είμαστε θεοί για να είμαστε αλάθητοι. Άνθρωποι είμαστε... Αυτό που με πειράζει είναι η κατάληξη. Που είναι πάντα η ίδια για μένα... Απογοήτευση. Μοιράζεται αφειδώς και πολλαπλασιάζεται ενίοτε.
Και μη νομίζετε. Σκέφτομαι μήπως είμαι μεμψίμοιρος, αλλά δε νομίζω... Προσπαθώ να βρω ένα σημείο να πιαστώ για να βρω την άκρη αλλά δεν γίνεται... Ίσως η αρνητική σκέψη να λειτουργεί ανασταλτικά σε αυτό.
Δε θέλω να τα παρατήσω όμως σε ορισμένες περιπτώσεις. Είτε γιατί αυτό που είναι στο μυαλό μου αξίζει, είτε γιατί θέλω να δώσω άλλη μια ευκαιρία στον εαυτό μου... Δε μπορώ να τα διαχωρίσω αυτά τα δύο κάποιες φορές. Και οκ ξέρω τι είμαι στην τελική. Δύσκολος, περίεργος αλλά αληθινός άνθρωπος. Πως λοιπόν να μην θέλω να δώσω ευκαιρία σε αυτό το... κάτι που κάνει βίωμα, κτήμα του τα παραπάνω χαρακτηριστικά μου...?
Στο τέλος κάθε μέρας λοιπόν κάνω τον απολογισμό μου. Το πρόσημο άλλες φορές είναι θετικό άλλες αρνητικό.  Αναθεματίζω τον εαυτό μου για αυτή την «περίεργη» κατάσταση, αλλά όπως και να έχει είμαι σίγουρος πως η αμφιβολία είναι μονόδρομος που οδηγεί στην απογοήτευση...

8 σχόλια:

  1. Μάκη...καλησπέρα...Μάλλον πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις αυτό...και στο λέω γιατί τόχω...είναι ο χαρακτήρας...σε τρώει...σε χαλάει...σταμάτα να ανησυχεις τόσο για το αν κάνεις κάτι σωστό....(το κάνω)τίποτα δεν ευχαριστιέμαι...
    Δεν είναι δυνατόν να περνάμε τα πάντα από ψιλό κόσκινο....χαλάρωσε σε όποιον αρέσεις...μα πάνω από όλα πρέπει να αρέσεις στον εαυτό σου ..

    ΥΓ..Είσαι νέος προλαβαίνεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. mia...to kserw...exw tin aisthisi tou ti kanw na ksereis...tis kotrolarw tis skepseis mou..kapoies fores..kapoies alles oxi..to prospathw polu...logika gia na to xeis...ksereis..euxaristw gia tin symvouli...pou tha paei...tha vgw apo to tounel...euxaristw...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Maki, na thimasai oti i zoi einai para poli mikri gia na afinoume ton eafto mas na niothei etsi.. an analogisteis poso asimantoi eimaste se afton ton kosmo kai oti avrio mporei na min iparxoume nomizo oti katalavaineis poso anofelo einai afto..

    fisika megalo rolo paizei to pos antilamvanesai ta pragmata.. px mporei enas anthropos na einai arrostos apo mia aniati asthenia k na zei tin zoi pou exei os tin teleftaia stagona xaroumenos.. apla k mono giati iparxei. k allos na exei ygeia, lefta, kariera ktl kai na einai distixis giati panta kati tou leipei.. ta panta einai mes to mialo.

    k ti menei? tpt, mono afto pou afinoume ston kosmo.. oi prakseis mas k afto pou dinoume se osous agapame.. k mas agapane..

    otan ksipnao to proi prospatho na skeftomai "an simera itan i teleftaia mou mera, tha to ekana afto pou etoimazomai na kano?" mporei na fainetai xazo alla me glitonei apo poli kopo polles fores!

    k na thimasai.. se osous aresoume, gia tous allous den tha mporesoume. arkei na exoume tin sinidisi mas isixi...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. an kai den kserw poios/poia eisai...euxaristw polu...eilikrina...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μακούλη μου,οι άνθρωποι δεν αλλάζουν...ο εαυτός μας αλλάζει μέσα στη πορεία...
    αν σκέφτεσαι και αναλύεις τόσο πολύ το καθε τι,χάνεις τη στιγμή,την ουσία,την ευχαρίστηση...
    ζήσε για σένα,όχι για τον άλλο,μέχρι τη στιγμή που θα ζήσεις μαζί με τον άλλο αυτό που ονειρευτήκατε μαζί...
    η ζωή κυλάει και χάνεται αν δεν κρατήσουμε όσα μας έδωσε και αν δεν μάθουμε από όσα μας δίδαξε...
    χαμογέλα...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. vivoula..to kserw...exeis dikio..etsi xaneis tin euxaristisi..omws ksereis kala fantazomai pws i kathimerinotita de sou afinei polles fores ta perithwria na eisai xalaros kai light...exeis dikio pantws...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μάκη όντως η αμφιβολία οδηγεί στην απογοήτευση και ειδικά για ανθρώπους που φάγαμε ψωμί και αλάτι μαζί!άσχημο πράγμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ekei einai to xeirotero pou mporei na sumvei se tetoia periptwsi anwnyme-anwnymi...na apogoiteuteis apo anthrwpous dikous sou...gnwstous...filous...syggeneis...euxaristw gia to sxolio...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Page translation