Και ξαφνικά εκεί που κάθεσαι αρχίζεις και πιστεύεις... Εκεί που ξαφνικά όλα ήταν μαύρα αρχίζουν και γίνονται πολύχρωμα. Εκεί που λες "πάει αυτό ήτανε" κάτι γίνεται και όλα αλλάζουν. Είναι λίγο αντιφατικό αυτό που σου συμβαίνει, που μας συμβαίνει.
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ανήμπορος, αδύναμος, άβουλος και άλλες που νιώθεις πως μπορείς να μετακινήσεις ολόκληρα... βουνά, να αλλάξεις τις ισσοροπίες, να νικήσεις... Εκεί είναι που πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία και να αλλάξουμε την οπτική που βλέπουμε τα πράγματα.
Είναι κυρίως η εσωτερική δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και μας ωθεί να σηκωθούμε από τις λάσπες και τα χώματα για να περπατήσουμε στον δρόμο που θα μας οδηγήσει στον απόλυτο προορισμό ενός ανθρωπου, που είναι η κατανόηση του εαυτού μας μέσα από την οποία έρχεται η απόλυτη ευτυχία!
Θεωρητικά και πολύ περισσότερο στην πράξη τα λόγια μου ίσως φαίνονται ουτοπικά αλλά τελικά μήπως τόσο καιρό.. κυνηγάμε πραγματοποιήσημα όνειρα??? Δεν θα ήτσν προτιμότερο να αφοσιωθούμε στις πραγματικές αξίες που θα μας δώσουν περισσότερες πιθανότητες να πλησιάσουμε το ιδεατό?
Εκεί είναι το κλειδί λοιπόν στο να πιστέψουμε. Όσο πιο σκληρά δουλεύουμε, προσπαθούμε τόσο πιο δύσκολα παραδινόμαστε. Αρκεί αυτή η πίστη να είναι ατόφια και να έχει έντονο το στοιχείο του ρίσκου. Αν δεν ρισκάρουμε δεν αλλάζουν οι καταστάσεις.
Αν εμείς δεν πιστέψουμε πως μπορούμε, δεν θα το κάνει κανείς για εμάς... Ο Έντμοντ Χίλαρι, ένας Νεοζηλανδός εξερευνητής το είπε όταν κατέκτησε την κορυφή του Έβερεστ: "Δε νικήσαμε το βουνό, αλλά τους εαυτούς μας..." Ας προσπαθήσουμε λοιπόν με την πίστη να ξεκινήσουμε τις υπερβάσεις μας. Δύσκολο ναι, ακατόρθωτο όχι. Αρκεί να πιστέψουμε...
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ανήμπορος, αδύναμος, άβουλος και άλλες που νιώθεις πως μπορείς να μετακινήσεις ολόκληρα... βουνά, να αλλάξεις τις ισσοροπίες, να νικήσεις... Εκεί είναι που πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία και να αλλάξουμε την οπτική που βλέπουμε τα πράγματα.
Είναι κυρίως η εσωτερική δύναμη που κρύβουμε μέσα μας και μας ωθεί να σηκωθούμε από τις λάσπες και τα χώματα για να περπατήσουμε στον δρόμο που θα μας οδηγήσει στον απόλυτο προορισμό ενός ανθρωπου, που είναι η κατανόηση του εαυτού μας μέσα από την οποία έρχεται η απόλυτη ευτυχία!
Θεωρητικά και πολύ περισσότερο στην πράξη τα λόγια μου ίσως φαίνονται ουτοπικά αλλά τελικά μήπως τόσο καιρό.. κυνηγάμε πραγματοποιήσημα όνειρα??? Δεν θα ήτσν προτιμότερο να αφοσιωθούμε στις πραγματικές αξίες που θα μας δώσουν περισσότερες πιθανότητες να πλησιάσουμε το ιδεατό?
Εκεί είναι το κλειδί λοιπόν στο να πιστέψουμε. Όσο πιο σκληρά δουλεύουμε, προσπαθούμε τόσο πιο δύσκολα παραδινόμαστε. Αρκεί αυτή η πίστη να είναι ατόφια και να έχει έντονο το στοιχείο του ρίσκου. Αν δεν ρισκάρουμε δεν αλλάζουν οι καταστάσεις.
Αν εμείς δεν πιστέψουμε πως μπορούμε, δεν θα το κάνει κανείς για εμάς... Ο Έντμοντ Χίλαρι, ένας Νεοζηλανδός εξερευνητής το είπε όταν κατέκτησε την κορυφή του Έβερεστ: "Δε νικήσαμε το βουνό, αλλά τους εαυτούς μας..." Ας προσπαθήσουμε λοιπόν με την πίστη να ξεκινήσουμε τις υπερβάσεις μας. Δύσκολο ναι, ακατόρθωτο όχι. Αρκεί να πιστέψουμε...