Πείτε μου ότι σας έλειψα... Εμένα πάντως μου λείψατε και επειδή είστε το αγχολυτικό μου, είμαι και πάλι εδώ! 21 Ιουνιίου έλεγε χτες το ημερολόγιο. Θερινό ηλιοστάσιο, μεγαλύτερη μέρα, έκανε και όσο να΄ναι αρκετή ζέστη, ε μπορούμε πλέον μετα βεβαιότητας (το χέρι μου στην φωτιά δεν το βάζω βέβαια), πως ήρθε επιτέλους η αγαπημένη εποχή των περισσότερων Ελλήνων.
Γκομενάκια στην παραλία, κοντά σορτς, φορεματάκια ασύμμετρα και μη, αίμα, δάκρυα και πολύ ιδρώτας στα ΜΜΜ, καρπούζια, διακοπές (ντάξει λέω και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα), φόροι (παντός καιρού είναι αυτοί) και πάει λέγοντας. Και τώρα που το σκέφτομαι λέω να μην γράψω πολλά. Οι εικόνες για άλλη μιά φορά θα... μιλήσουν. Βοήθεια μας και καλές βουτιές...
Γκομενάκια στην παραλία, κοντά σορτς, φορεματάκια ασύμμετρα και μη, αίμα, δάκρυα και πολύ ιδρώτας στα ΜΜΜ, καρπούζια, διακοπές (ντάξει λέω και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα), φόροι (παντός καιρού είναι αυτοί) και πάει λέγοντας. Και τώρα που το σκέφτομαι λέω να μην γράψω πολλά. Οι εικόνες για άλλη μιά φορά θα... μιλήσουν. Βοήθεια μας και καλές βουτιές...