Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

"Τι κάνει το σχολείο; Ψαλιδίζει! Μας κόβει τα φτερά..."

 Ημέρα του Παιδιού σήμερα. Ο τίτλος του κειμένου μου, είναι από μιά ομιλία που σας παραθέτω παρακάτω και την βρήκα στο Youtube.

 Μια ομιλία, ενός δασκάλου, του Σπύρου Κασιμάτη, που πραγματικά με έκανε να αναλογιστώ, πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας, πόσο πιό ολοκληρωμένα, ως χαρακτήρες, θα ήταν τα παιδιά μας, αν η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, σκέφτονταν όπως ο συγκεκριμένος, αλλιώτικος στην σκέψη, εκπαιδευτικός. Προτού κλείσω και σας αφήσω να δείτε ολόκληρο το βίντεο, που είναι διάρκειας ενός τετάρτου της ώρας (ειλικρινά αφιερώστε χρόνο και δείτε το όλο και θα με θυμηθείτε), ιδού μερικά από αυτά που είπε ο κ. Κασιμάτης και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον:

"Το πρώτο πράγμα που κάνει το σχολείο, είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, είναι να περιορίζει."

"Το σχολείο περιορίζει και προσπαθεί να καθορίσει ... με το γνωστό εργαλείο που λέγεται βαθμολογία."


"Σήμερα ξέρουμε ότι ο άνθρωπος είναι πολύ πιο σύνθετο πλάσμα. Έχει ικανότητες μουσικές, έχει ικανότητες κίνησης, έχει ικανότητες οπτικές μέσα στον χώρο, έχει ικανότητες διαπροσωπικών σχέσεων, έχει ικανότητες ενδοπροσωπικής αυτογνωσίας, έχει ικανότητες να προβληματίζεται υπαρξιακά, άλλοι το λένε, η θρησκευτική μας διάσταση. Το σχολείο δεν ασχολείται μ' αυτά."


"Τι κάνει το σχολείο; Ψαλιδίζει! Μας κόβει τα φτερά!"

"Στο σχολείο μαθαίνουμε ότι για να πετύχουμε χρειάζεται σκληρή δουλειά. Ναι! Χρειάζεται σκληρή δουλειά όταν δεν υπάρχει όνειρο! Όταν υπάρχει όνειρο η δουλειά δεν είναι ποτέ σκληρή. Είναι χορταστική!"

"Για να το κάνουμε χρήσιμο. Το πρώτο είναι ότι τα όνειρα είναι γήινα. Δηλαδή είναι εφικτά. Είναι φτιαγμένα απο χώμα. Γίνονται, τα φτιάχνουμε, τα πραγματοποιούμε!"

"Το δεύτερο πράγμα είναι ότι τα όνειρα είναι φτιαγμένα απο σκέψη. Και μέσα στην σκέψη υπάρχει η φαντασία!"

"Τα όνειρα είμαστε εμείς!"

Αυτά είναι μερικά, από τα πραγματικά υπέροχα, που υπάρχουν στη συγκεκριμένη ομιλία. Μέρα που είναι, ας σκεφτούμε λίγο εναλλακτικά. Βοηθάει.Τα ξαναλέμε....



* O Σπύρος Κασιμάτης εχει σπουδάσει Γλωσσολογία στη Θεσσαλονίκη και έχει ένα μεταπτυχιακό στην Ιστορία από το University College London (SSEES) και ένα μεταπτυχιακό στη Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας από το University of Strathclyde. Έχει επίσης μεταπτυχιακές εξειδικεύσεις στη συνοδία παιδιών που πενθούν, στην εκπαίδευση δεξιοτήτων επικοινωνίας για γονείς και εκπαιδευτικούς και στη θεραπεία ζεύγους.
Δουλεύει ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση από το 1982, ως εκπαιδευτικός/σύμβουλος πένθους για παιδιά από το 1996 και ως σύμβουλος ψυχικής υγείας από το 2009.
Σήμερα εστιάζει στην επιμόρφωση γονέων και εκπαιδευτικών και στη συμβουλευτική για εφήβους.

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2018

Ακυβέρνητος... Νοέμβρης

 Νάτος, νάτος πετιέται ο...  τρελιάρης ο Νοέμβρης. Μπαίνει φουριόζος, ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ φθινοπώρου-χειμώνα και ελπίζουμε να μην είναι τόσο ζημιάρης όσο ο... προκάτοχος του Οκτώβριος.
 
 Το ημερολόγιο λέει 1η του μήνα του προδεκεμβριανού, αλλά παρόλο που έρχονται γιορτές, δε μας βλέπω καλά. Σα να ακούω από τα περατα των σκυλάδικών το "Θα κάνω ζημιές, θα κάνω ζημιές και στον λογαριασμό μου ας χρεωθούν κι αυτές..."

 Ο προηγούμενος μήνας είχε από σεισμούς και κλυδωνισμούς στο κυβερνητικό σχήμα (ντάξει ρε παιδιά που λέει ο λόγος), μέχρι κυκλώνες, μαγκιές των Τούρκων (οποία έκπληξις) στο Αιγαίο και προφυλακισμό πρώην Υπουργού, το Mega έκλεισε και εκατοντάδες εργαζόμενοι χάσανε την δουλειά τους, εεε ο τωρινός ας ελπίσουμε ότι θα μας λυπηθεί.

 
Αν συνεχίσει έτσι πάντωςκαι αυτός, ένα λιπαντικούλι, άντε ένα προφυλακτικούλι θα το χρειαστουμε. Ε τι, θα μας φερμάρει που θα μας φερμάρει να μην το ευχαριστηθούμε μετά προφυλάξεως δηλαδη;;;

Τίποτα, εγώ τα λέω σταράτα και ως ξεκάθαρος Σκορπιός που είμαι, παρά την αγάπη που του τρέφω του Νοεμβρίου, οι αλήθειες είναι... αλήθειες. 

Μετρήστε και πείτε μου αν έχω άδικο. 17 Νοέμβρη έχουμε τον εορτασμό του Πολυτεχνείου (ο Θεός να το κάνει που κάθε χρόνο αλωνίζουν τα... ευαίσθητα παιδιά με τις κουκούλες), ο Πανούλης και οι "πλήρως εξαρτημένοι από την καρέκλα τους" Έλληνες αρχίζουν τις τρέλες, οι Τούρκοι συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, γνωρίζοντας πως με τον σέξυ Αλέξη που μπλέξαμε, μερικά νησάκια μπορεί και να τα δώσουμε κοψοχρονιά,(με αντάλλαγμα μιά βόλτα με το αυτοκινητάκι  των αποσκευών, στο νέο σούπερ-ντούπερ αερδρομίο της Κωνσταντινούπολης) και όλα πάνε πρίμα.

 Οι Αλβανοί από την άλλη μετά τον φόνο -άλλη μιά μέρα στην δουλειά που λένε και στην πατρίδα τους- του ομογενή που ύψωσε την ελληνική σημαία σε ελληνικό έδαφος (αν και δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη), μας κάνουν κόνξες γιατί σου λέει αυτοί συνεχώς γαβγίζουν (μη σας πω νιαουρίζουν σαν γατόσκυλα) και σπανίως δαγκώνουν. 

Και βέβαια μέσα σε όλα και ο εθνικισμός-φασισμός που ολοένα και ανεβαίνει (φτωχή μου Βραζιλία), οπότε εγώ μπορώ να συνεχίσω, εσεις έχετε τη δύναμη να συνεχίσετε να μετράτε συμφορες;;;
 Οκ τό κόβω εδώ για να μη με πείτε και μουντρούχο. Απλά ρε παιδάκι μου νιώθω λες και είμαστε ακυβέρνητο καράβι. Υπάρχει βέβαια και κάτι θετικό μέσα στον όλο παροξυσμό. Είμαστε έναν μήνα πριν ξαναμπούν στην ζωή μας τα μελομακάρονα. Εεεε κάτι είναι και αυτό αλάνια μου. Ένα μελομακάρονο την ημέρα την Τουρκοτσιπροκαμμενοαλβανο-κατάσταση την κάνει πέρα! Think Positive που έλεγε κάπου, κάπως, κάποτε και η Κάθριν-μου λείπει το... θετικό ιστολόγιο της-Βερίγκα!

 Ουυυυυυφ, τα είπα και ξαλάφρωσα και αμαρτία ουκ έχω (αν και έχω καιρό να κυλιστώ στον βούρκο της ακολασίας και πολύ θα το ήθελα). 

 Αγαπήστε με πάθος τον διπλανό σας και όλα τα άλλα ρίχτε τα στην φωτιά! Σκεφτείτε ότι μπροστά μας ανοίγονται νέοι ορίζοντες γεμάτοι γλυκά και Χριστουγεννιάτικες γουρουνιές. Υπομονή ένας μηνάκος μας έμεινε!
 Σας αφήνω με ένα τραγουδάκι που τριγυρνάει στο μυαλό μου γράφοντας αυτές τις αράδες, και που αποτυπώνει πλήρως το ρεζουμέ των γραφόμενων μου:

" Όλο νόμοι κι αστυνόμοι και σπανίως υπονόμοι 
το κακό παραμονεύει και τη χώρα υπονομέυει...

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει,
μας διοικεί μας τυραννά μας γονατίζει μας χαλά
 κι αυτή μας ανασταίνει...

 Πέστε να 'ρθουν σεισμολόγοι είναι σοβαροί οι λόγοι,
 γιατί μπήκες στην καρδιά μου θα συμβεί σεισμός βαθιά μου..."


Στίχοι: Μ. Ρασούλης-Μουσική: Χρ. Νικολόπουλος 


Υ.Γ. Καλό μας μήνα!

Αναγνώστες

Page translation