Και αν οι σκέψεις σου στο γκρίζο είναι βαμμένες
Και αν τα γέλια σου, χάσκουν σα μέρες ξένες
Και συ υπότροπος στα λάθη σου, αιώνια, είσαι
Βρες τρόπο και αντέδρασε το μαύρο σβήσε
Ζήσε στο φως, γιατί φωτός γέννημα είσαι...
Το παραπάνω κείμενο που διαβάσατε, ήταν το ποιήμα, η συμμετοχή μου πιο σωστά, στο 25ο Συμπόσιο Ποίησης που διοργανώνει η αγαπημένη μου Αριστέα (https://princess-airis.blogspot.com/). Συγχαρητήρια στην Mary Pertax (https://ghinimatia.blogspot.com/) για την πρωτιά αλλά και σε όσους και όσες βαθμολόγησαν, έγραψαν, διάβασαν τις υπέροχες προσπάθειες των Συμποσιαζόμενων φίλων. Ήταν ένα πολύ όμορφο Συμπόσιο όπως μόνο η Αριστέα ξέρει να διοργανώνει. Εγώ την ευχαριστώ και πάλι. Ξέρει γιατί.
Αυτή η γραπτή κατάθεση ψυχής λοιπόν, είναι η τελευταία μου για το 2019. Ένας χρόνος δύσκολος, όμορφος ταυτόχρονα, με τα πάνω και τα κάτω του. Με χαμογελα, λύπες, δάκρυα και περισυλλογή. Ίσως ο χρόνος με τηνπιο έντονη περισυλλογή για μένα. Καιροί αναθεώρησης που λέτε...
Εύχομαι Υγεία και όμορφες στιγμές για όλους μας. Εύχομαι το 2020 να φέρει περισσότερα και να πάρει όσο το δυνατόν λιγότερα από όλους μας.
Για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις που έρχονται, δύο είναι τα σημαντικότερα εφόδια. Η Αγάπη και η Ανθρωπιά. Πιστέψτε με. Ο συνδυασμός αυτός είναι που μπορεί να κάνει την διαφορά στην δύσκολη καθημερινότητα που ζούμε.
Σας αγαπώ, σας φιλώ, τα δέοντα στην κυρία μαμά σας...
Καλή Χρονιά!
"And we can build this thing together
Standing strong forever
Nothing's gonna stop us now
And if this world runs out of lovers
We'll still have each other
Nothing's gonna stop us
Nothing's gonna stop us now..."