Αέρινος και ταλαντούχος. Οξυδερκής και πονηρός. Θρασύς, πεισματάρης και ονειροπόλος. Μα πάνω απ όλα νικητής... Ο, γεννημένος στο Σίμπενικ της Κροατίας το 1964, Ντράζεν Πέτροβιτς, ήταν η επιτομή της ρήσης του Γάλλου ζωγράφου Ενγκάρ Ντεκάς που είχε πει: "Η τέχνη δεν είναι αυτό που βλέπεις, αλλά αυτό που κάνεις τους άλλους να δουν."
Και ναι, όταν ο Ντράζεν έπιανε την πορτοκαλί μπάλα του μπάσκετ στα χέρια του, τα λέϊ απ του έμοιαζαν σαν ζωγραφίες του Πικάσο, τα τρίποντα του σαν στίχοι ποιημάτων του Νερούδα και οι κινήσεις του σαν μαγευτικές μουσικές του Μότσαρτ...
Οι πρώτες... παραστάσεις
Ο ένας και μοναδικός Ντράζεν Πέτροβιτς, ο κορυφαίος ίσως μπασκετμπολίστας όλων των εποχών στην Ευρώπη μαζί με τον Νίκο Γκάλη, έδειχνε από μικρός ότι θα γίνει... μεγάλος. Γαλουχημένος στην μπασκετομάνα Κροατία της τότε Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στον αθλητισμό από την γενέτειρα του, το Σίμπενικ. Σε ηλικία μόλις 13 ετών ήταν μέλος της παιδικής ομάδας της τοπικής Σιμπένκα.
Εκεί ξεδίπλωσε για πρώτη φορά το ταλέντο του σκοράροντας αρκετά συχνά
50 και 60 πόντους, ενώ στην ηλικία 15 ετών ήταν ήδη αναπόσπαστο μέλος της
αντρικής ομάδας...
Το 1982 ήρθε η πρώτη πραγματικά μεγάλη επιτυχία στην καριέρα του, καθώς έφτασε με την Σιμπένκα στο τελικό του Κυπέλλου Κόρατς χάνοντας όμως το κύπελλο από την γαλλική Λιμοζ, κάτι που επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά με τον ίδιο αντίπαλο! Το 1983 μάλιστα, ο 18χρονος Πέτροβιτς με δυο εύστοχες βολές έδωσε το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας στην ομάδα του, που νίκησε έτσι την Μπόζνα Σαράγεβο, αλλά η Ομοσπονδία την επόμενη κιόλας ημέρα της αφαίρεσε τον τίτλο, επικαλούμενη αντικανονική διαιτησία.
Η καταξίωση...
Μετά το τέλος της στρατιωτικής του θητείας, ο Ντράζεν ακολούθησε τον αδερφό του Αλεξάντερ στην κορυφαία ομάδα της Κροατίας εκείνη την εποχή την Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ.
Στην πρώτη του μόλις σεζόν στον σύλλογο, κερδίζει πρωτάθλημα και κύπελλο Γιουγκοσλαβίας και ακολουθεί η επική του εμφάνιση (σκόραρε 39 πόντους) απέναντι στην Βασίλισσα Ρεάλ Μαδρίτης στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών του 1984, δημιουργώντας έτσι ντόρο γύρω από το όνομα του.
Η κατάκτηση για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά του κυπέλλου πρωταθλητριών, απέναντι στην Ζαλγκίρις Κάουνας, του "θαύματος της φύσης" Άρβιντας Σαμπόνις, έκανε τον Ντράζεν το πιο...hot όνομα στον χώρο του αθλητισμού.
Επόμενος σταθμός, η βασίλισσα Ρεαλ Μαδρίτης. 1988 και ήδη όλη η Ευρώπη παραμιλάει γα τα κατορθώματα του Μότσαρτ του ευρωπαικού μπάσκετ. Στην πρώτη του χρονιά στην Ισπανία χάνει στις λεπτομέρειες το πρώτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, αλλά όχι και το κύπελλο με αντίπαλο πάλι τους μπλαουγκράνα της Βαρκελώνης.
Εκεί ο Πέτροβιτς κάνει ένα εκπληκτικό ματς αλλά το χαι λάϊτ της χρονιάς ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου κυπελλούχων με αντίπαλο την ιταλική Καζέρτα του δεινού Βραζιλιάνου σκόρερ Οσκαρ Σμιντ. Σε έναν τελικό που έγινε στο κατάμεστο Στάδιος Ειρήνης και Φιλίας, ο Πέτροβιτς κυριολεκτικά κάνει...όργια στο παρκέ πετυχαίνοντας 62 πόντους (!!!).
Η συνολική συγκομιδή του όλα αυτά τα χρόνια σε Τσιμπόνα και Ρεαλ, καταδυκνείουν το μεγαλείο αυτού του τεράστιου αθλητή. 37,7 μέσος όρος πόντων, Μεγάλη ευστοχία σε τρίποντα, πρώτος σε κερδισμένα φάουλ, πρώτος στς πάσες και σε κλεψίματα στις περισσότερες διοργανώσεις που πηρε μέρος!
H εθνική Γιουγκοσλαβίας...
Με τα χρώματα της εθνικής ομάδας ο Ντράζεν οργιάζει. Απόλυτος ηγέτης ανάμεσα σε "ιερά τέρατα" της εποχής,όπως ο Ράτζα, ο Ντίβατς, ο Βράνκοβιτς, ο Πάσπαλι, ο Κούκοτς και ο Ζντοβτς, ο Πέτροβιτς είναι αυτός που κρατάει την...μπαγκέτα ενος συνόλου που όμοιο του δεν ξαναείδαν τα γήπεδα του μπάσκετ.
Από το 1984 (κατάκτηση μεταλλίου στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λος Άντζελες), μέχρι και το 1990 στην τελευταία παράσταση των πλάβι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αργεντινης (που ένας πανηγυρισμός ήταν η αιτία να...χαλάσει η φιλία του με τον "αδερφό" του Βλάντε Ντίβατς) ο "γιος του διαβόλου" όπως τον αποκαλούσαν, κατέκτησε τα πάντα!
Χρυσό μετάλλιο στην Πανεπιστημιάδα του 86', τρίτη θέση στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 87', δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες του 88', χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ το 1989 (καλύτερος παίχτης του τουρνουά) και βέβαια, χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο του 1990, στο κύκνειο άσμα εκείνης της ανεπανάληπτης ομάδας.
Ένας...Κροάτης στο ΝΒΑ
Το 1989, ο κορυφαίος, όπως ψηφίστηκε από δημοσιογράφους και αθλητές, Ευρωπαίος μπασκετμπολίστας, περνάει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για λογαριασμό των Πορτλαντ Τρειλ Μπλεϊζερς. Ο Πέτροβιτς γίνεται ο πρώτος Κροάτης που συμμετέχει στο πρωτάθλημα του NBA, αλλά η τύχη δεν είναι με το μέρος του.
Ο δαιμόνος Κλάιντ Ντρέξλερ και ο Τέρι πόρτερ παίρνουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής από τον "Μότσαρτ," που συνεχίζει όμως να δουλεύει σκληρά στις προπονήσεις, όπως έκανε άλλωστε πάντα σε όλη την διάρκεια της καριέρας του.
Στην δεύτερη χρονιά στην ομάδα και μόλις στα 26 του χρόνια αποφασίζει πως ήρθε η ώρα να τον μάθουν για τα καλά και οι Αμερικάνοι. Παίρνει χρόνο συμμετοχής και το επόμενο έτος έρχεται η ώρα της ανταμοιβής για τον ταλαντούχο Κροάτη.
Στις 23 Ιανουαριόυ
ο Πέτροβιτς γίνεται παίχτης των Νιου Τζέρσευ Νετς.
Αποφασισμένος να μην αφήσει το περιστατικό με το Πόρτλαντ να
επαναληφθεί, ανταποκρίνεται άμεσα στον αυξημένο αγωνιστικό του χρόνο
(20,5 λεπτά ανά παιχνίδι), μετρώντας ένα μέσο όρο 12,6 πόντων ανά
παιχνίδι και 43 συνολικά παιχνίδια με την ομάδα του Νιου Τζέρσευ. Η πρώτη του ολοκληρωμένη
περίοδος ήταν πραγματικά φανταστική: χωρίς
να έχει χάσει ούτε ένα παιχνίδι, ο "Πέτρο" όπως τον αποκαλούσαν οι Αμερικάνοι,
είχε ένα μέσο όρο 20,6 πόντων σε 36,9 λεπτά στο παρκέ, ενώ ήταν και ο
κορυφαίος όλων των γκαρντ του NBA σε ποσοστό ευστοχίας εντός πεδιάς
(51%).
Kαθιερώθηκε ως ο ηγέτης της ομάδας και ανακυρήχτηκε MVP της. Η επιτυχία του συνοδεύτηκε και με μια άλλη επιτυχία, καθώς οι Νετς σημείωσαν 14 περισσότερες νίκες από την
προηγούμενη περίοδο και κατάφεραν να φτάσουν στα πλέι οφ.
Ο Ντράζεν
συνέχισε την ανοδική του πορεία, αύξησε το μέσο όρο πόντων του (22,3)
την περίοδο 1992-1993 και επανέλαβε τα εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας σε
σουτ τριών πόντων από την προηγούμενη σεζόν (45%), για να ηγηθεί και
πάλι όλων των γκαρντ του πρωταθλήματος σε ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα
(52%). Τα Αμερικανικά μέσα ενημέρωσης τον τίμησαν, επιλέγοντας τον στην
τρίτη καλύτερη ομάδα ολόκληρου του πρωταθλήματος εκείνη την περίοδο.
Το ρέκβιεμ του πρίγκιπα του Σίμπενικ...
Το 1992 στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης, ο Ντράζεν θαμπώνει τον κόσμο με την εθνικη ομάδα της Κροατίας, κατακτώντας την δεύτερη θέση, χάνοντας μόνο από την θρυλική Dream Team του Μάτζικ, του Μπερντ και του Τζόρνταν... Ο ίδιος ο...Θεός του μπάσκετ ειχε δηλώσει: Ήταν ο μόνος παίκτης που με κοίταγε στα μάτια χωρίς να φοβάται"... Σαν σήμερα, στις 7 Ιουνίου του 1993, ο Ντράζεν Πέτροβιτς επιστρέφει οδικώς από την Πολωνία έπειτα από έναν αγώνα της εθνικής ομάδας.
Σύμφωνα με την αναφορά της αστυνομίας του Ίνγκολστατ, εκείνο το
απόγευμα, ένα διερχόμενο φορτηγό προσέκρουσε και εισχώρησε στην οδική
διαχωριστική νησίδα. Όλα αυτά συνέβησαν καθώς ο οδηγός προσπαθούσε να
αποφύγει τη σύγκρουση με ένα ιδιωτικό όχημα στη δική του λωρίδα και
έχασε τον έλεγχο του φορτηγού, το οποίο προσέκρουσε στο οδικό διάφραγμα.
Δευτερόλεπτα αργότερα, ένα VW Golf, το οποίο μετέφερε τον κοιμισμένο
Πέτροβιτς στη θέση του συνοδηγού, προσέκρουσε στο φορτηγό, σκοτώνοντας
μόνον αυτόν και αφήνοντας την οδηγό - Κλάρα Ζάλαντζι, μοντέλο από τη
Γερμανία, με την οποία ο Πέτροβιτς ήταν ερωτευμένος, με σοβαρούς τραυματισμούς.
Το γεγονός έγινε γρήγορα γνωστό και ολόκληρος ο κόσμος του αθλητισμού βυθίστηκε στο πένθος. Ο Μότσαρτ του μπάσκετ, ο πολυαγαπημένος Ντράζεν Πέτροβιτς έχασε την ζωή του άδοξα, στα 29 του μόλις χρόνια... Οι συμπαίκτες του στην εθνικη ομάδα και στους συλλόγους, φίλοι, συγγενείς και εχθροί δεν μπορούσαν να δεχθούν την αλήθεια.
Από τότε έως και σήμερα τιμάται την συγκεκριμένη μέρα η μνήμη αυτού του μοναδικού αθλητή και άνθρωπου. Ο "Πέτρο" ήταν η απόλυτη ενσάρκωση της επιτυχίας. Εργασιομάνής, ώς την τελευταία λεπτομέρεια, αγαπούσε το μπασκετ όπως την ζωή του. Το ταλέντο, το πάθος και η μεγαλοσύνη του χαρακτήριζαν κάθε κίνηση του και κάθε λέξη του. Και αν οι Αρχαίοι ποιητές είχαν κάτι να πουν για ανθρώπους όπως ο Ντράζεν, τότε η φράση του Ομήρου είναι η χαρακτηριστικότερη: "Θαύμα ιδέσθαι..."