Ξέρω ξέρω, αν διαβάσει το κείμενο η Αριστέα θα με αποκληρώσει από το Συμπόσιο ποίησης, αλλά οκ έτσι μου ήρθε στο μυαλό τώρα τι να κάνω. Άκου εκεί καλοκαιρινοί έρωτες...
Νομίζω πως δεν υπάρχει πιο μεγάλη παγίδα από το να νομίζεις ότι ερωτεύτηκες ή σε ερωtεύτηκε κάποιος/κάποια, ντάλα κατακαλόκαιρο. Ρε είστε τρελοιιιιί ρεεεεε; Γίνονται αυτά; Γιατί δεν το δέχεστε όπως ακριβώς είναι; Τι είναι; Εύκολο. Ξεπέτα μικρής διάρκειας χωρίς τύψεις ελέω ζέστης, μπύρας, ορμών (για να μη πω κ@βλας και παρεξηγηθώ) και παραλίας. Αυτό είναι κοριτσάρες μου και αγορίνες μου. Καα ειδικά για σας αγορίνες μου το λέω όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται.
Σε ελεύθερη μετάφραση αυτό σημαίνει, "μπαίνει το φθινόπωρο, έρχεται ο χειμώνας και νιώθω πως πρέπει νσ βρω κάτι σοβαρό στην ζωή μου. Μέχρι το άλλο καλοκαίρι που θα κωλοχτυπιέμαι στα μπαρ και στις παραλίες".
Νταξ ξέρω, είμαι ένα κακέκτυπο αντρικού γουρνιού (έτσι λένε στο χωριό μου το γουρούνι) που μέσα στα διαμάντια που γράφω (λέμε τώρα), ξεφεύγω και τσουβαλιάζω τα κορίτσα και τα αγόρια. Όοοοοοχι όμως. Την αλήθεια μου λέω. Μια αλήθεια που αν κοιτάξετε καλύτερα γύρω σας θα δείτε και σεις.
Δεν προσφέρεται το καλοκαίρι για σοβαρές γνωριμίες. Και όταν λέω σοβαρές δεν εννοώ τον γάμο. Αλλά έστω μια υποτυπωδώς σοβαρή σχέση. Για όσους και όσες θέλουν δηλαδή να κάνουν. Η φάση είναι τοσο χαλαρή, τόσο χύμα, που όλοι μας θέλουμε να χαλαρώσουμε, να ξεφύγουμε από τις σκοτούρες και όχι να δημιουργήσουμε νέες. Εεεε σε αυτή την λογική κινείται και η φάση της συναναστροφής με το άλλο φύλο.
Αυτά τα ολίγα είχα να καταθέσω. Να βάζετε αντηλιακό, να γεμίζετε τα τάπερ σας με κεφτεδάκια και προσοχή στις μωβ μέδουσες. Θα τα ξαναπούμε. Δεν ρεπάρω το καλοκαίρι από το μπλογκ. Είναι τροφή για σκέψη αυτή η περίοδος, με τόσα βυζι@, κώλους εεεε μπιπ ποπούς ήθελα να πω και τόσες αιθέριες υπάρξεις που κυκλοφορούν... λυτές και δεμένες. Τα λέμεεεεε!
ΥΓ. Σας αφήνω με την Πόλυ Πάνου την θεά!
