Ντάξει ξέρω, το τερμάτισα με τις κουκουρούκου αναρτήσεις. Αλλά ρε παιδί μου με τόση ζέστη που φάγαμε και τρώμε, με τόσα ευτράπελα που συμβαίνουν γύρω μας, με το καλοκαιράκι που μπήκε δυναμικά από τέλη Ιουνίου, έχω όρεξη μόνο για δύο πράγματα. Χαζομάρες και γυναίκες...
2 του Ιούλη λέει το ημερολόγιο και.. ψηθήκαμε ρε παιδιά! Φοβερός και τρομερός καύσωνας και έτσι συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό η σκηνή στην παραλία από το έργο "Ο Ροζ γάτος", με τον αείμνηστο Σωτήρη Μουστάκα, την Βάνα Μπάρμπα και τον Πάνο Μιχαλόπουλο. Απλά επική.
Ο Μουστάκας με τον Μιχαλόπουλο πάνε για μπάνιο. Ο ένας μπερμπάντης και μέγα καμάκι (Μιχαλόπουλος), ο άλλος καταπιεσμένος, αυστηρών αρχών και ηθών καθηγητης (Μουστάκας). Η προτροπή του Μιχαλόπουλου προς τον Μουστακα να γνωριστεί και να κάνει μασάζ σε μιά υπερσέξυ και καλλίγραμμη νεαρή, καταλήγει σε ένα ανεπανάληπτο τέλος, υπό τους ήχους του καλοκαιρινού και πλέον retro άσματος "Cherry cherry lady" των Modern Talking...
Τώρα θα αναρωτιέστε που κολλάει όλο αυτο. Κολλάει, κολλάει. Παρακάτω λέω να απαριθμήσω τις 3 (δικές μου) περιπτώσεις των cherry cherry ladies, που θα... κάψουν καρδιές και αυτό το καλοκαίρι. Ξέρω πως είναι πολλές παραπάνω, αλλά θα ήθελα ένα...blog για να τις αναφέρω όλες.
1) Η ξεδιάντροπη-εύκολη-wannabe famous χαζομπίμπο
Εύκολα την καταλαβαίνετε αυτή. Μετρημένα τατουάζ σε σημεία-κλειδιά του κορμιού της (στήθος-οπίσθια-γλουτοί-γραμμή μπικίνι), έντονο βάψιμο, χειλάκι πετροκέρασο, βυζόμπαλο βερίκοκο ρίκο ρίκο ρίκοκο, ρίκο, ρίκο κο και πάει λέγοντας. Έχει τον αέρα διάσημης σταρ και κυκλοφορεί πάντοτε με 2-3 κλαρινογαμπρούς που παίρνουν λίγο από την λάμψη της.
Το πλησίασμα της απο άντρα, προυποθέτει τρία πράγματα. Λεφτά, λεφτά και επαγγελματική αποκατάσταση (βλ. ερασιτεχνικές τσόντες, ταξίδια αναψυχής στην Μύκονο, παρέα σε Άραβες, ακριβά δώρα κλπ). I.Q. ραδικιού, αλλά μπρος στη δόξα όλα τα άλλα είναι απλά οδοντόκρεμες...
2) Το σιγανό ποταμακι
Αυτή σε αντίθεση με την παραπάνω, δε την καταλαβένετε εύκολα. Σαν την Μαρία την άσχημη ένα πράγμα. Κάτω από το ξεπερασμένο και ντεκαβλέ ντύσιμο της, κρύβεται μια ϋαινα που θέλει να σας φάει τον γκόμενο (ναι σε σας τις γυναίκες το λέω) και να σας κάνει λυπημένα να τραγουδάτε το "Μη μου μιλάς για καλοκαίρια" της Σοφίας Αρβανίτη.
Κολλάει πάντα ανάμεσα στο ζευγάρι παίζοντας το λυπημένη πριγκήπισσα που την αδίκησε η παλιοζωή και μόλις στρέψετε το βλέμμα σας αλλού, τσουπ, να σου το βλέμμα όλο υποσχέσεις στον γκόμενο, να σου το ξαφνικό ξεκούμπωμα του πουκαμίσου που μέχρι πριν την έκανε να μοιάζει γεννημένη για Γαλλικά και πιάνο, να και οι καταλάθος χειρονομίες στο αγόρι σας.
Το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι οτι τελικά σας τον τρώει τον γκόμενο και μένετε με την απορία. Εμ, τι να σας κάνω βρε κορίτσια. Όλα έτοιμα στο πιάτο (μπούτια, στήθη, κώλοι). Κρύφτε και κάτι για να έχετε και σεις να δείχνετε αύριο μεθαύριο...
3) Η αξύριστη, μαγκιόρα, γυναίκα αράχνη
Υπάρχουν και αυτές. Είναι άγριες, τσαμπουκαλούδες, συνήθως νταρντάνες με φωνή Έλληνα βαρύμαγκα της Τρούμπας.
Δεν χρησιμοποιούν αποσμητικό, τα νύχια τους είναι βαμμένα κατά το ήμισυ (έτσι για την επανάσταση), οι τρίχες στο σωμα τους μεγάλες, ορατές και σκληρές, αλλά μην σας ανησυχω άλλο.
Το brazilian-string μαγιό, το μίνι μέχρι τις οπισθιάρες, το σμίξιμο του υπερχειλίζοντος στήθους και το βάψιμο λες και παίζανε τρίλιζα, είναι εκεί, για να φέρει τα πράγματα στην σωστή τους θέση.
Οι γυναικάρες δικοί μου και δικές μου, έτσι είναι. Βρώμα, θηλυκότητα, μα πάνω απ'ολα αξυρισιά. Έτοιμες να σας φάνε. Στην κυριολεξία...
Αυτό ήταν για σήμερα. Ξέρω ότι θα σκεφτείτε πως για άλλη μιά φορά είμαι υπερβολικός. Εγώ όμως, μια απλή καταγραφή των γεγονότων και των πεπραγμένων στους ελληνικούς δρόμους και τις παραλίες (στο διάστημα του καλοκαιριού) κάνω.
Μη μου πείτε οτι δεν έχετε παρατηρήσει και σεις τα παραπάνω. Θα σκίσω τα... πτυχία μου! Τεσπα, που λένε και οι νέοι. Σας αφήνω με τον Μουστάκα να λέει όλη την αλήθεια...
Υ.Γ. Καλό μήνα σε όλους και όλες!