Ξεκινάω και γράφω αυτές τις γραμμές και νομίζω ότι βρίσκομαι σε κάποιο παράλληλο σύμπαν! Ναι κι όμως ε.ιμαι εδώ μετά απο... μήνες! Λίγο αυτή η ριμάδα η έμπνευση λίγο η φαση γενικά και αόριστα, εεε δεν θέλει πολύ η αποχή. Είπα να κάνω μια προσπάθεια επιστροφής, αφήνοντας στην άκρη την τρέλα που ζούμε, τα προβλήματα, τα άγχη, μην σας φορτώσω και άλλο δηλαδή. Και τι καλύτερο, από τους τοίχους.
Όχι για να χτυπήσουμε την κεφάλα μας τέτοια που είναι, απλά για να τους διαβάσουμε και να "ακούσουμε αυτά που λένε. Άλλες φορές είναι αστεία, άλλες σοβαρά, ερωτικά, συναισθηματικά, τρελιάρικα, αλλά πάντοτε διδακτικά. Για πάμε...
Χωρίς λόγια...
Ρημαδιασμένη πολιτική ορθότητα!
Ε ναι, τον... ήπιαμε!
Άντε και με έσκασες ρε παιδι μου!
Τωωωωώρα την έπεισες!
Λιτή, περιεκτική, παρακινητική!
Άμα είσαι καλλιτέχνης...
Σώπααα συ ρε εξυπνόπουλε...
Θα μπορούσες και τον ποιητή!
"Γυμνοί με τα χέρια στις τσέπες Νο2"
Νόμος απαράβαντος που λέει και ο Τσουβέλας!
Εεεεμ στα κορίτσα να το πεις αυτό!
Άσε ρε πονηρέ!
Ρε τύπε, στην Πάτρα τα έχουν καταργήσει τα βρακιά!
Ντάξει είμαστε; Ντάξει είμαστε που λέει και ο Τάκης ο Τσουκαλάς! Εεεε μάλλον όχι, δεν είμαστε ντάξει. Λείπει τραγουδάκι. Ε πως, μετά απο τόσο διάστημα θα σας άφηνα χωρίς τραγουδάκι; Απολαύστε ελεύθερα λοιπόν ένα παλιό του Λε-Πα, χωρίς φόβο αλλά με πάθος... θανατηφόρο! Μέχρι την επόμενη φορά, σας φιλώ ρουφηχτά!
