Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Ανεμο-blogia και ευ-bloges σκέψεις

Καλησπέρα, καλησπέρα... Αρρώστια αυτά τα blog. Σαν ανεμοβλογιά ρε παιδί μου ένα πράμα. Εκεί που όλα είναι καλά να σου ξαφνικά τα κόκκινα σπυράκια από αυτά που διαβάζεις... Μια ζέστη μια κρύο... Blogs καλοσχηματισμένα, ευανάγνωστα, διαφορετικά και από την άλλη blogs πρόχειρα, μπερδεμένα, ανούσια..Μπέρδεμα τελείως.... Η Βιβούλα από το «Άρωμα Γυναίκας» (http://spirtokoyto.blogspot.com/) επεξεργάστηκε τις ανησυχίες μας για το μεράκι μας που ενίοτε γίνεται αρρώστια για τους άλλους με τα τραγελαφικά, τα λεκτικά, τα ορθογραφικά και εν πάση περιπτώσει ανθρώπινα λάθη μας... Τι μου αρέσει και τι δε αρέσει...  λέει λοιπόν η Βιβή και θέλει τη γνώμη μου...

NOT LIKE (ε ναι δε μου αρέσει λοιπόν...)

1) Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...
Διαβάζω, ξαναδιαβάζω και νομίζω πως κάπου το έχω ξαναδιαβάσει αυτό... Η κάνω λάθος...? Μπα όντως κάπου το έχω ξαναδιαβάσει... Συμπέρασμα? Δεν βλάπτει που και που ρε παιδιά να βάζουμε και την πηγή μας, η τον συγγραφέα του κειμένου, η από που δανειστήκαμε αυτό που γράφουμε...
2) Ακαταστασία...
Είμαι άνθρωπος της τάξης. Τη πειθαρχίας εν μέρη θα έλεγα... Οπότε δεν μ’αρέσει να βλέπω δεξιά και αριστερά εικόνες, media player, ερωτησούλες όπως ναναι...
3) Σχόλια...
Τα σχόλια σε ένα blog είναι το αλάτι και το πιπέρι. Από αυτά μαθαίνουμε, γνωριζόμαστε, αποκτάμε επικοινωνία, σχέση με το όποιο κοινό μας. Οπότε τα σχόλια μόνο και μόνο για να... σχολιάσουμε με εκνευρίζουν.
4) Τα λανθασμένα ελληνικά...
Όλοι μας και όταν λέω όλοι μας εννοώ ΟΛΟΙ ΜΑΣ κάνουμε λάθη όταν γράφουμε. Εγώ τα κάνω μαζεμένα ίσως από την βιασύνη μου ίσως για να μην χάσω τον ειρμό μου. Αλλά βρε παιδιά έχουμε και την αυτόματη διόρθωση...  Ένα κλικ είναι άσε που οι λανθασμένες λέξεις υπογραμμίζονται με κόκκινο οι ριμάδες... Τι τα έχουμε τα vista, ta windows τα 7...Για ομορφιά???
5) Μέτρο...
Η ελευθερία έκφρασης είναι το Α και το Ω ενός blog.  Παντού όμως υπάρχει και εάν όριο. Και αν μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται πάντα υπάρχει  ο κατάλληλος τρόπος. Ακόμη και οι βωμολοχίες επιτρέπονται. Μηδενισμός, εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, λαϊκισμός μακριά από μας όμως...

 LIKE (Να αυτά γουστάρω...)

1) Φαντασία
Λατρεύω το διαφορετικό. Το καινούργιο. Το έξω από τα συνηθισμένα. Μ’αρέσουν τα κείμενα που διαβάζω στα blog. Η πολυκοσμία που συναντάται πλέον σε αυτά αυξάνει τις πιθανότητες να διαβάσεις κάτι πραγματικά φανταστικό και όμως αληθινό. Παράξενες ιστορίες, διαφορετική οπτική... Σούπερ!!!
2) Εσωτερικός κόσμος
Στα blog ο κάθε άνθρωπος βγάζει τον εξωτερικό του κόσμο. Εκεί ανακαλύπτεις το συναίσθημα, το αίσθημα, την σκέψη, τον κόσμο του. Έτσι διαπιστώνεις πως υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι εκεί έξω...
3) Καλά ελληνικά
 Το αντίθετο  του αριθμού 4 που βρίσκεται στο not like. Με ενθουσιάζει η καλή ελληνική γραφή. Οι λέξεις που για πρώτη φορά μαθαίνω και τρέχω αμέσως στο λεξικό να δω την ετυμολογία τους. Το ελληνικό λεξιλόγιο είναι τόσο πλούσιο που στα blogs, επειδή οι περισσότεροι γράφουν επειδή το έχουν μεράκι συναντάται πολύ συχνά το φαινόμενο των καλών ελληνικών...
4)Συναναστροφή
 Τα blogs είναι ένας κόσμος διαφορετικός. Μέχρι τώρα είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω εξαιρετικούς χαρακτήρες. Ανθρώπους που ανταλλάσουμε απόψεις, συζητάμε αστειευόμαστε. Είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για  μένα....
5)  Ελευθερία
 Τα blogs είναι συνώνυμα της ελευθερίας της έκφρασης άσχετα αν στην Ελλάδα θέλουν να τα ...συμμορφώσουν.  Μ’αρέσει λοιπόν η αίσθηση της ελευθερίας, της μη φίμωσης, του μη υποκινούμενου ελέγχου. Άλλωστε οι πραγματικά ενσυνείδητοι bloggers ξέρουν τι να γράψουν και πως να το διατυπώσουν. Δεν χρειάζονται μπαμπούλα...

Αυτά...και πολλά άλλα που θα τα πω εν καιρώ. Παρακαλώ λοιπόν την Αντάρτισσα από την Πλατεία Αδιαφορίας (http://adiaforia.pblogs.gr/), την Ρεγγίνα (http://anemondixtia.blogspot.com/), τον Οβελίξ (http://obelix7.blogspot.com/), τον Nostos ( http://nostos-terra-incognita.blogspot.com/) και την αγαπημένη μου a Pink Dreamer (http://apinkdreamer.blogspot.com/) να μας πουν την δική τους άποψη...

9 σχόλια:

  1. ωραίο το άρθρο φίλε Μακη, όποτε βρω χρόνο θα προσπαθήσω να κάνω κι εγώ κάτι παρομοιο. Ελπίζω σύντομα.Καλή συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αμ ήξερε η Βιβούλα γιατί σε κάλεσε...
    Ηξερε πως θα βγαζε αυτή λαγό και συ τα σώψυχά σου...
    Για την τάξη πάντως και το ευ bloging,η ιδέα ανήκει στη Λίλα...
    εγώ απλά ακολούθησα...και προσκάλεσα...

    πάω τώρα στα δαντελένια δίχτυα να σου ανταποδώσω το δωράκι σου ( και να ρίξω και μιά ματιά στον καθρέφτη μου μπας και μου βγήκε και κανένα σπυράκι τώρα που το είπες...)

    σματς σμουυυτςςςς...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σωστή η Λίλαααααααα... Φιλια Βιβουλααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μακη μου ευστοχα τα λογια σου! σε ευχαριστω για την προσκληση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ τη δική μου άποψη την έχω εκφράσει εδώ και καιρό και έχω δει πολλές διαφορετικές αντιδράσεις από άτομα στο pathfinder αλλά και από απλούς αναγνώστες, οπότε θεωρώ περιττό να ξαναπαίξω. Συμφωνώ πολύ πάντως με αυτά που λες, ειδικά με το 3 σ' αυτά που δε σου αρέσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάκη σε συγχαίρω που έβαλες σε τάξη και σωστή ιεράρχηση θέματα που όλοι έχουμε σκεφτεί κατά περίπτωση. Εννοείται οτι συμφωνώ και επαυξάνω στα όσα λές. Νομίζω οτι το blog είναι το καλύτερο είδος .."ψυχοθεραπείας" έτσι όπως βοηθάει την εκφόρτιση, την εξωτερίκευση, και κυρίως την Επικοινωνία. Η Επικοινωνία έχει νόημα όταν είναι Επικοινωνία και δεν είναι χρονοτριβή με την παρουσία λέξεων ούτε συναλλαγή. Αυτό που έχω να προσθέσω, και γι αυτό κάνω τα παιχνίδια και τις ιστορίες γραμμένες απο πολλούς είναι: Ολοι θέλουμε να εκφραστούμε. Δεν θέλουμε να είμαστε μόνο παθητικού ακροατές χωρίς ρόλο. Όταν συμμετέχουμε στο να πλάσουμε όλοι μαζί κάτι που είναι δημιούργημα όχι ενός αλλά απροσδόκητο έργο όλων, και γνωριζόμαστε, και γινόμαστε αυθόρμητοι και αποκτούμε ζωντάνια και αλληλεπιδρούμε με τρόπο πολύ ενδιαφέροντα. Βγαίνουν στοιχεία δικά μας που δεν τα ξέραμε, αποκτούμε ενεργητικό ρόλο και όλο αυτό έχει πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από τ μονόλογο. Προσπαθώ να με διορθώνω συνεχώς, κι ακούω πολύ προσεκτικά την κριτική. Πάντα έχει κάτι να μου δώσει, πιστεύω.
    Αυτά για τώρα.
    Μάκη σ ευχαριστώ που μου έδωσε βήμα να πω τις σκέψεις αυτές.
    Είσαι σκεπτόμενος και δεν μένεις στην επιφάνεια των πραγμάτων και αυτό το βρίσκω εξαιρετικό.
    Καλή σου..μέρα (τώρα πια..)και σ όλη την παρέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. μένω στην ψυχοθεραπεία γλυκιά μου Ρεγγίνα...είναι κάτι που δεν το σκέφτηκα έτσι...και ισχύει απόλυτα... Σε ευχαριστώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπερα φιλε Μακη.Συμφωνω σε ολα οσα αναφερεσαι,και μαλιστα σε πολλα απο αυτα πιανω τον ευατο μου να ειναι παραβατης,κυριως στο θεμα των ορθογραφικων λαθων και των σαρδαμ,αλλα οταν γραφω βρισκομαι στον κοσμο μου,γραφω ασταματητα και γρηγορα γιατι θεωρω οτι εκεινη την στιγμη εαν με διακοψει κατι θα χασω την συνεχεια της σκεψης μου,κι ετσι μοιραια ερχεται και το λαθος.Για μενα τα μπλογκς ειναι πηγη ελευθερης σκεψης,ανταλλαγης αποψεων,πηγη προβληματισμων,μα πανω απ'ολα ειναι επικοινωνια.
    Φιλε Μακη ευχαριστω για την προσκληση την αποδεχομαι και θα πραξω τα δεοντα.Καλο σου βραδυ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Page translation