Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Η λογική λέει ορθόν, το συναίσθημα χαθήκαμε...

 Λογική και συναίσθημα. Είναι ίδια? Διαφορετικά? Ποιος μπορεί με σιγουριά να απαντήσει?  Θεωρητικά, είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες ανθρώπινες «διαδικασίες». Στη φιλοσοφία, λογική (από το ελληνικό λόγος) είναι η ικανότητα ή η διαδικασία μέσω της οποίας οι άνθρωποι κάνουν σκέψεις και ιδιαίτερα αφηρημένους συλλογισμούς υψηλού επιπέδου. Αντιθέτως, το συναίσθημα είναι η ευάρεστη ή δυσάρεστη ψυχική κατάσταση που συνοδεύεται από ελαφριές μεταβολές των λειτουργιών του οργανισμού και είναι αποτέλεσμα κάποιου γεγονότος ή εμπειρίας.
  Δε βοήθησε και πολύ ανάλυση των λέξεων ε? Ας το πάμε αλλιώς. Σκεφτείτε μια πρόσφατη ιστορία σας που έπρεπε να πάρετε μια απόφαση. Να το κάνω ή να μη το κάνω? Να το πω ή να μη το πω? Είναι έτσι ή δεν είναι? Οι άνθρωποι γνωρίζουμε το σωστό στις περισσότερες των περιπτώσεων, το βλέπουμε, το έχουμε ξαναζήσει, είμαστε έτοιμοι να το  εφαρμόσουμε βάσει της λογικής μας, εκτός εάν... Εκτός εάν μπει στη μέση το ρημαδιασμένο το συναίσθημα.. Και λέω ρημαδιασμένο γιατί όταν το συναίσθημα υπερτερεί της λογικής, τότε αρκετές από τις αποφάσεις μας καταλήγουν σε όλεθρο.   Φυσικό επόμενο πιστεύω γιατί έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, άρα συναισθήματα... Όταν δύο άνθρωποι λειτουργούν μεταξύ τους σε μια προσωπική τους κατάσταση με την λογική όλα βαίνουν καλώς. Όταν όμως μπλεχτεί από την μια το συναίσθημα και από την άλλη η λογική τότε οι τσακωμοί, οι λύπες και οι στεναχώριες είναι μονόδρομος...
  Προς Θεού μην παρεξηγηθώ δεν είμαι ρομπότ, ούτε άνθρωπος με «ξύλινη» συμπεριφορά και «κρύο αίμα», αλλά μερικές φορές πρέπει συγκεκριμένες καταστάσεις και περιπτώσεις της ζωής μας να τις αντιμετωπίζουμε έτσι. Έχω δει ανθρώπους να καταστρέφονται από το συναίσθημα, επειδή αγάπησαν και δεν αγαπήθηκαν, έχω δει άλλους να καταστρέφονται επειδή εμπιστεύτηκαν και δεν τους δόθηκε η ίδια εμπιστοσύνη. Το συναίσθημα στα χέρια των ανθρώπων είναι «καυτή πατάτα» και αυτός που την δέχεται εκεί που δεν το περιμένει ή επειδή είναι ανίκανος να αντιδράσει... καίγεται!!!’
  Μπαίνοντας σε μια διαδικασία σκέψης, συνειδητοποιώ πως μερικές φορές ο χαρακτήρας μου που είναι δύσκολος με έχει σώσει από τέτοιου είδους περιπτώσεις. Όχι πάντα όμως. Αν διαπιστώσετε και από τους γύρω σας, αυτοί που παίρνουν πάντα λογικές αποφάσεις χαρακτηρίζονται τουλάχιστον ... ψυχροί  και απάνθρωποι. Άρα υποσυνείδητα κάποιες φορές έχω ωθηθεί προς την κατεύθυνση του συναισθήματος (το ήθελα και γω εννοείται..) και όλες κάτι δεν πήγε καλά. Την πάτησα ρε παιδί μου...  Θέμα επιλογών θα μου πείτε. Όντως. Απλά όπως και να το δω, καταλήγω  στο ότι η λογική πειράζει, ενοχλεί, πληγώνει, αλλά το συναίσθημα έτσι όπως οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν πλέον έχει παραμορφωθεί και τείνει να γίνει εργαλείο δημιουργίας υποχειρίων και όχι εργαλείο για να κρατήσεις κοντά σου έναν άνθρωπο, να του δώσεις και να σου δώσει, να σχετιστείς μαζί του όπως αρμόζει.  Ερωτικά, φιλικά, ανθρώπινα...
 Ολοκληρώνοντας, πιστεύω πως το σωστό και το υγιές είναι να είσαι κάπου στη μέση.  Δε χρειάζεται να είμαστε των άκρων και των ψυχρών αποφάσεων πάντα. Ούτε να λειτουργούμε πάντα όπως νιώθουμε. Η κάθε περίσταση είναι ξεχωριστή. Ας προσπαθήσουμε να ισορροπήσουμε. Όπως ο ακροβάτης στο σχοινί... Όπως ο χορευτής στο τανγκό. Αν χάσουμε ένα βήμα συνεχίζουμε... Έτσι είναι η ζωή...

14 σχόλια:

  1. Μάκη, αυτά που γράφεις έχουν απασχολήσει πολλές ώρες και νύχτες και στιγμές από τη σκέψη μου. Και πολλών ανθρώπων τη σκέψη, φαντάζομαι. Κατα περιόδους πίστευα πως το "σωστό" βρίσκεται προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση ...και επί της ουσίας έκανα λάθος. Το κακό είναι οτι το σωστό και το λάθος κατα περίπτωση, καταχωρείται πολύ ή λίγο ΜΕΤΑ από την απόφαση που μοιραία έχεις πάρει ΠΡΙΝ! Πιστεύω κι εγώ στην εξατομίκευση. Το κακό επίσης είναι ότι εκείνο που σου φαίνεται λογικό τώρα δεν είναι πλέον το λογικό υπό άλλες προυποθέσεις, χρονική στιγμή, αλληλεπιδράσεις, ατμόσφαιρες και ειδικά δεδομένα. Όπως κι εκείνο που είναι "συναισθηματικό" έχει προσδιοριστεί έτσι από σκέψεις και ιδέες περί των πραγμάτων που έχουν προσδιοριστεί από άλλα συναισθήματα ή άλλους λογικούς συλλογισμούς στα οποία βασίζεται αλλά παρακινδυνευμένα.. Τι θέλω να πώ: Ούτε η λογική έτσι όπως παρουσιάζεται μέσα μας τη δεδομένη στιγμή της απόφασης, αλλά ούτε και το συναίσθημα δεν είναι καθαρό από προσμίξεις που μας παρασύρουν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση. Άρα...! Ούτε καν μεσαίο δρόμο δεν μπορείς να πάρεις, ούτε να βασιστείς στο συναίσθημά σου, αλλά ούτε να το αγνοήσεις μπορείς, ούτε στη λογική σου να βασιστείς αλλά ούτε και να την αγνοήσεις μπορείς! Άρα;;; Θέλει την αναγκαία δόση απ όλα, την οποία δεν ξέρεις και άρα είσαι αναγκασμένος να δράσεις μη ξέροντας! Το μόνο που ξέρω είναι οτι αν σε μία φαινομενικά "σωστή" απόφαση απ όπου κι αν προέρχεται, εσύ νοιώθεις μέσα σου παρ όλα αυτά οτι κάτι απροσδιόριστο "δεν πάει καλά" να μην την ακολουθείς όσο σωστή κι αν φαίνεται! Γιατί ίσως το δεξί σου ημισφαίριο- ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή "ξέρουν" κάτι που δεν ξέρεις συνειδητά και θα μάθεις όταν θα είναι πλέον..αργά!
    Δεν ξέρω αν σε ...μπέρδεψα..
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κάπου είχα ακούσει ότι ακόμη και το ισοσκελές τρίγωνο στο αέτωμα του Παρθενώνα αυτό συμβολίζει, την ισορροπία λογικής και συναισθήματος. Συμφωνώ σε όσα λες, ούτε με την ψυχρή λογική μπορούμε να πάμε μπροστά ούτε με την αλόγιστη επιρροή του συναισθήματος. Πάντα με μέτρο να αντιμετωπίζουμε τις δύσκολες καταστάσεις, κομματάκι δύσκολο, μα όχι και ανέφικτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για αλλη μια φορα φιλε μου Μακη η αναρτηση σου ειναι ευστοχη..Θεμα για πολυ συζητηση.Προσωπικα θεωρω το συναισθημα πιο γνησια συμπεριφορα,πιο αυθορμητη..πιο ευθυτενης και αμεση.Φυσικα εμπεριεχει πολλους κινδυνους...και ρισκα.Ειναι μια λειτουργια του εγκεφαλου που εχει να κανει καθαρα με το θυμικομερος του.
    Απο την αλλη η λογικη ειναι μια συμπεριφορα συντηριτικη που αναλυει τα δεδομενα μιας καταστασηςχωρις καθολου φαντασια..Ειναι δυο λειτουργιες του εγκεφαλου με αντιθετη ταση και φορα..θα μπορουσε κανεις να πει οτι αυτες οι δυο τασεις που η μια στελνει τον ευατο μας στην μια οχθη και η αλλη στην απεναντι οχθη θα ισορροπησουν καπου στην μεση σε μια ευθραστη ισορροπια..και εδω ξεκινουν τα προβληματα..Στην συγκεκριμενη περιπτωση ισορροπια για μενα σημαινει συμβιβασμος μια κατασταση που μας βολευει..Προτιμω λοιπον το συναισθημα με τα ρισκα του..και οχι την λογικη που περιοριζει την ανθρωπινη σκεψη,περιοριζει τα θελω μας..και τα πεδια δρασης μας,καιμην ξεχναμε οτι με το συναισθημα κανουμε τα σπουδαιοτερα πραγματα στην ζωη μας,με αυτο ερωτευομαστε,με αυτο αγαπαμε,με αυτο λυπομαστε,με αυτο θρηνουμε,με αυτο χαιρομαστε τις στιγμες μας.Καλο σας βραδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ρεγγίνα, συμφωνω πλήρως με όσα λες...Ένας λαβύρινθος είναι το μυαλό μας και μεις πρέπει να βρούμε τον δρόμο προς την έξοδο...

    Αντάρτισσα δε το γνώριζα αυτό για τον Παρθενώνα... το μέτρο είναι κάτι που ταιριάζει με το σκεπτικό μου..

    Nostos είσαι ξεκάθαρα υπέρ του συναισθήματος...Ελπίζω πάντα να σε κάνει να παιρνεις τις σωστές αποφάσεις...


    Σας ευχαριστώ για τα σχόλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ισορροπία...μέσος όρος...κοινή λογική...άκρατος συναισθηματισμός...
    Οροι και έννοιες που ερμηνεύονται και καταχωρούνται ενσυνείδητα ή υποσυνείδητα αναλόγως της συναισθηματικής κατάστασης που βιώνει το υποκείμενο...
    η άποψή μου..??
    πάντα το ένα υπεισέρχεται στο άλλο,ανεξαρτήτως της απόφασης...
    Ακόμη και αν φαινομενικά η απόφαση θεωρείται καθαρά προιόν λογικής ή συναισθήματος...
    Η φύση,οι συνθήκες,αλλά και το θυμικό είναι παράγοντες που μπορεί μεν ο απόλυτα "λογικός" ή "συναισθηματικός" να αρνηθεί ή να παραβλέψει,σε καμμία περίπτωση όμως δεν μπορούν να αγνοηθούν...

    συμπέρασμα:

    δράστε με λογική,χωρίς να παραβλέψετε το συναίσθημα...
    ή
    ακολουθείστε το συναίσθημα,αντιμετωπίζοντας τα αποτελέσματα με λογική...

    ( αν περιμένατε λογική κατάληξη,το συναίσθημά σας σας γέλασε...-:))

    φιλιά καλοβδομαδιάτικα...-:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαχαχαχαχαχα, Βιβή ένα μόνο έχω να σου πω...μα καλά είναι λογική αυτη????βάλε και λίγο συναίσθημα...χαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μάκη μου,πας καλά...??
    ήταν ένα απόλυτα συναισθηματικό κείμενο...
    ( φαντάσου να έγραφα και λογικά...pp )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ξέρω εγώ γιατί σε τσιγκλάω...χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. απολύτως...
    τρανή απόδειξη των λόγων μου...
    επέλεξε με το συναίσθημα,έχοντας τη λογική να επιλέξει εμένα...λοοολ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αν ποτε τα συναισθηματα αποκτησουν λογικη..τοτε θα πρεπει να μιλαμε για συναισθηματικη εκτροπη στην σφαιρα της λογικης του συναισθηματος...

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Τα ετερωνυμα ελκονται..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. σκέφτομαι καμιά φορά πως οι αποφάσεις θα έχαναν την τρομακτική δυναμική τους αν αφήναμε τον χρόνο να κάνει το θαύμα του ...
    λέω εγώ τώρα, σαν άνθρωπος της λογικής (χαχα) που αποφάσισε (όμως) να πάρει ... αποφάσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. genikotera meggie mou eimai tis apopsis oti prepei na min afinoume tis apofaseis stin moira tous...eite autes exoun logiki eite sunaisthima...kala ekanes kai apofasises...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Page translation