Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Μια χώρα που ψάχνει την ψυχή της...

 Παραμονή της εθνικής μας γιορτής. Είμαι σίγουρος πως αν ο Κολοκοτρώνης ζούσε σήμερα ή θα σήκωνε το σπαθί του ενάντια στου εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς της αγαπημένης του πατρίδας ή θα ανέβαινε στην Ακρόπολη και θα έκανε μια βουτιά για να μην βλέπει τα χάλια μας...
 Δεν θα το άντεχε. Δεν θα άντεχε να βλέπει τούρκικα σήριαλ στην ελληνική τηλεόραση. Δεν θα άντεχε να βλέπει τους Έλληνες πολιτικούς να μας... ρουφάνε το μεδούλι.
 Δεν θα άντεχε να βλέπει έναν λαό να αυτοτιμωρείται, να διώχνει τα παιδιά του στο εξωτερικό, να σκύβει το κεφάλι,να λέει ευχαριστώ στους τυράννους του. Αυτό που  θα τον πείραζε πιο πολύ όμως θα ήταν η έλλειψη αυταπάρνησης, συνοχής, ομοψυχίας που μας διέκρινε ως λαό αλλοτινά χρόνια...
 Είναι πολύ δύσκολο να "γυρίσει η φάση" όπως θα έλεγαν οι νέοι της εποχή μας... Είναι πολύ δύσκολο όχι γιατί τελείωσε ο χρόνος μας. Αλλά γιατί δείχνουμε να τα έχουμε παρατήσει. Η Κύπρος είπε ένα όχι. Εμείς σε όλα ναι...
 Σημασία τελικά μερικές φορες δεν έχει η ουσία αλλά η πεμπτουσία... Και αυτή είναι να μην λυγίζεις, να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι, να έχεις σθένος να αντιμετωπίζεις με ευθύτητα και αποφασιστικότητα τις όποιες καταστάσεις.
 Αρρώσταίνουμε ως άνθρωποι και ως λαός και ακόμη δεν το παραδεχόμαστε. Εθελοτυφλούμε περιμένοντας να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς να αλλάξουμε εμείς... Γίνεται αυτό?
 Ακόμη και την αγάπη μας για την πατρίδα την δείχνουμε λάθος. Ο εθνικισμός δεν είναι λύση. Ο εθνικισμός είναι αδιέξοδο.
  Εντέλει αυτοί που μας απελευθέρωσαν από τον τούρκικο ζυγό και φορούσαν φουστανέλλες ήταν πολύ περισσότερο άντρες από τους σημερινούς παντελονάτους που το παίζουν άντρες...
 Ας αναλογιστούμε ο καθένας ξεχωριστά τις ευθύνες που μας αναλογούν...Άλλωστε είπαμε. Η πραγματική επανάσταση ξεκινά μέσα από την οικογένεια..

4 σχόλια:

  1. Ταυτίζομαι απόλυτα Μάκη μου. Έχω ερωτήματα πολλά.. ρητορικά ίσως! Γιατί είμαστε πάντα των άκρων; Να προστατεύσουμε τις αξίες μας χωρίς εθνικισμούς δεν γίνεται; Μπράβο στους Κύπριους αν και φοβάμαι ότι δεν θα αντέξουν πολυ στο όχι.. Εμείς όμως τι κάνουμε; Γιατί αυτομαστιγωνόμαστε βγάζοντας είτε ήρωες τους άλλους ειτε "εχθρούς" και μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια; Διαβάζω και βλέπω αυτή την ατελείωτη προπαγάνδα κατά των γερμανικών προϊόντων..Μα πόσο κοντόφθαλμοι είμαστε τελικά; Υπάρχουν γερμανικές εταιρείες στην Ελλάδα από τις οποίες ζουν εκατομμύρια Ελληνικές οικογένειες..Κακό στην Μέρκελ νομίζουν ότι θα κάνουν; Μπλέκουμε τα πολιτικά με τα πάντα.. Επικρατεί ένας παραλογισμός, ένα κενό, ένας χάος! Ας σταματήσει επιτέλους.. Να ενωθούμε μία φορά για σημαντικό σκοπό δεν γίνεται; Μόνο στα καρναβάλια και στο harlem shake ξέρουμε να είμαστε ενωμένοι; Συγνώμη για την ένταση αλλά κάθε μέρα προσπαθώ με τον τρόπο μου να αφυπνίσω και νιώθω ότι πέφτω πάνω σε τοίχο μονίμως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα καλή μου. Γιατί ακριβώς είμαστε τέτοιος λαός...Δυστυχώς... Έχουμε βολευτεί.. Έχουμε γίνει έτσι με τα χρόνια. Οι νέοι της χώρας μας φεύγουνς στην Γερμανία για δουλειά και όσο και αν δεν το παραδέχονται μερικοι έχουμε ένα μεγάλο κύμα μετανάστευσης...Η κατάσταση συνεχώς χειροτερεύει και εμείς βυθιζόμαστε... Ο σημαντικός σκοπος όπως σωστά παρατήρησες είναι απλά χαζομάρες και δήθεν αφύπνιση πατριωτικού συναισθήματος σε καταστάσεις ανούσιες... Αυτο κάνουμε..Τίποτα δεν μπορεί να μας ξυπνήσει πια από τον λήθαργο??Τι παραπάνω πρέπει να γινει...? Χάνονται γενιές και ιδέες, ψυχές και άνθρωποι...

      Διαγραφή
  2. άστα Μάκη και δε θέλω να λέω πολλά γιατί όσο τα συζητάω χαλιέμαι!! ελπίζω να πέρασες όμορφα το 3ήμερο -αν και μένει η αυριανή μέρα ακόμη-!! καλό σου βράδυ!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αναγνώστες

Page translation