Από την άγνοια στην παραπληροφόρηση...

Το τελευταίο διάστημα με ότι συμβαίνει γύρω μας (οικολογική καταστροφή στις ακτές της Αττικής, πόλεμος δηλώσεων μεταξύ Αμερικής-Β. Κορέας, τρομοκρατικές επιθέσεις, ιντερνετικός εκφοβισμός στους νέους, κ.α), αρχίζω και αναρωτιέμαι μήπως τα ΜΜΕ και το διαδίκτυο προξενούν περισσότερο κακό αντί για καλό.

 Οκ δεν λέω κάτι καινούργιο, ούτε ανακάλυψα την Αμέρικα.Απλά παρατηρώ πως, από την άγνοια περάσαμε στην παραπληροφόρηση, από το ένα άκρο στο άλλο. "Όλη η περιβόητη τεχνολογική μας πρόοδος -ο ίδιος ο πολιτισμός μας- είναι σαν ένα τσεκούρι στα χέρια ενός ψυχοπαθούς...", είχε πει ο Αλβέρτος Αϊνστάιν. Και σα να είχε δίκιο...

 Απο την εποχή που τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και το ίντερνετ, η ίδια η τεχνολογική εξέλιξη δηλαδή, έκαναν την εμφάνιση τους, άλλαξε ολόκληρος ο κόσμος όπως τον ξέραμε. 
 Τα τελευταία χρόνια όμως πιστεύω πως το πράγμα έχει ξεφύγει. Είναι τέτοιος ο όγκος και ο τρόπος της παραπληροφόρησης που λαμβάνουμε, που τίποτα, ούτε καν και η ίδια η αλήθεια αν στεκότανε μπροστά μας, δε μπορεί να μας αλλάξει γνώμη. Έχουμε βάλει τις παρωπίδες, πιστεύουμε τον τάδε παρουσιαστή, μετεωρολόγο, αναλυτή, πολιτικό, επιστήμονα που παίρνει βήμα στα ΜΜΕ, χωρίς ποτέ να φιλτράρουμε τις πληροφορίες. Πως όμως να τις φιλτράρουμε? Με ποιον τρόπο?

 Ευτυχώς μέσα σε αυτό το δαιδαλώδες χώρο της τεχνολογίας, εκτός από τα αρνητικά, υπάρχουν και θετικά. Ανιδιοτελής προσφορά, αγάπη, πίστη. Σε μικρό βαθμό αλλά υπάρχουν. Αν ψάξεις, θα βρεις.Θα συγκρίνεις. Θα διακρίνεις. Θα καταλάβεις. 

 Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο. Υπάρχει και γκρι. Και μπλε και πράσινο και ροζ και κόκκινο. Αν προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα με γνώμονα την κοινωνική αλληλεγγύη και την ανθρωπιά, τότε κάτι γίνεται. Άλλωστε αυτή δεν είναι η έννοια της κοινωνίας, του συνόλου?

 Ξέρω ότι ακόμα και στα παραπάνω κρύβονται παγίδες, που το ίδιο το σύστημα προσπαθεί να μας ρίξει. Αυτός είναι ο τρόπος τους. Χρόνια τώρα. Εκεί που νομίζω ότι το χάσαμε σαν κοινωνία, είναι στην διαχείριση. Λάβαμε και λαμβάνουμε τόσες πολλές πληροφορίες και δεν έχουμε τον χρόνο ίσως για να τις...ξεδιαλέξουμε. Η πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε είναι κάτι τόσο περίπλοκο, αλλά για αυτούς, τους... διαμορφωτές της κοινής γνώμης, είναι...παιχνιδάκι.

 Στοχεύουν, ανάλογα με τις κοινωνικές ομάδες, εκεί που πρέπει. Άλλα πλασάρουν στους ηλικιωμένους, άλλα στους νέους, διαφορετικά τα λένε στους μεσήλικες, αλλιώτικα περνάνε τα μηνύματα τους στα παιδιά. 

 Ακούμε για σεισμούς, τυφώνες, καταποντισμούς. Διαβάζουμε για πολέμους, παιχνίδια εξουσίας και τρίτους παγκόσμιους πολέμους. Βλέπουμε την φτώχεια, την καλοπέραση των πλουσιών και το λεγόμενο bullying στα σχολεία όλου του κόσμου. Όλα αυτά μέσα σε ένα καζάνι που βράζει.

 Πραγματικά ώρες ώρες πιστεύω, ότι η άγνοια είναι προτιμότερη από την παραπληροφόρηση. Οι παλαιότερες γενιές που δεν ξέρανε, ναι μεν ζούσαν στο σκοτάδι, αλλά σίγουρα ζούσαν καλύτερα. Οκ ας μην κάνω και γω το ίδιο λάθος. Θεωρώ ότι ζούσαν καλύτερα. Εκτός εάν συνέβαιναν και τότε τα ίδια αλλά δεν υπήρχε τρόπος να βγουν στην επιφάνεια. Αν και είμαι πεπεισμένος, ότι τα... μεγάλα κεφάλια, έβρισκαν και τότε τρόπο να περνάνε τα μήνυματα τους. Τα παραδείγματα δυστυχώς πολλά...

 Παρακολουθώ αποσβολωμένος τα τεκταινόμενα στην χώρα μας αλλά και παγκόσμια το τελευταίο καιρό. Αδυνατώ να βρω μια χαραμάδα ελπίδας.
 Ένας αχταρμάς πληροφοριών, αλήθειας και ψεμμάτων, μια ακανόνιστη ροή παλιών και νέων  ειδήσεων που περισσότερο μπερδεύουν παρά ξεδιαλύνουν την κατάσταση που επικρατεί. Δυστυχώς ενώ έχουμε την γνώση ως άνθρωποι, δεν έχουμε την δύναμη να αποδεχτούμε την αλήθεια και πιστεύουμε στο ωραιοποιημένο ψέμα.
 Γιατί? Μα γιατί απλά, έχουμε χάσει την αίσθηση της οικουμενικότητας. Αντί να αγαπάμε τον διπλανό μας, τον φοβόμαστε και τον μισούμε. Ότι χτίζουμε με πολύ κόπο, γκρεμίζεται μέσα σε λίγα λεπτά. Και οι μεγάλοι και δυνατοί, με τα συμφέροντα την δόξα και την φήμη τους, θα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση...


Υ.Γ. Σε μιά από τις επιστολές του ο Απόστολος Παύλος είχε γράψει: "Η γνώση "φουσκώνει", η δε αγάπη οικοδομεί". Αν το καταλάβουμε αυτό, μόνο τότε...