Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2019

Μαγικά αποσπάσματα βιβλίων...

Τα βιβλία. Αχ τα βιβλία... Ένας κόσμος μαγικός και ονειρεμένος. Ένας πλανήτης γεμάτος μυστικά, μυστήρια και συναισθήματα.  Μιά απόδραση από την δύσκολη καθημερινότητα, ένας περίπατος στο... δάσος της μόρφωσης και της μάθησης.

 Παρακάτω σας παραθέτω κάποια αποσπάσματα από βιβλία που έχω διάβασει, και άλλα, από βιβλία που δεν έχω διαβάσει. Ξέρω, ξέρω, έχετε ήδη σκεφτεί από τις πρώτες αράδες το δικό σας αγαπημένο απόσπασμα. Ελπίζω να το βρείτε κάπου ανάμεσα στα δικά μου αγαπημένα. Φύγαμε...
 
''Και αφού μπόρεσες να μου το πεις και τότε, δε θα διστάσεις να μου το πεις και τώρα- τωρα που η δυστυχία υπήρξε η πιο αποδοτική μαθητεία μου κι έχω διδαχθεί να καταλαβαινω τί ήταν η καρδιά σου. Έχω λυγισει και έχω τσακίσει αλλά- ελπίζω- έχω γίνει καλύτερη πια. Ας είσαι μαζί μου τόσο διακριτικός και τόσο καλός όσο ήσουν κι ας μου πεις πως είμαστε φίλοι! 'Είμαστε φίλοι' πήρα το χέρι της στο δικό μου και απομακρυνθήκαμε από το ερειπωμένο μέρος κι όπως σηκωνότανε η πρωινή καταχνιά , χρόνια πριν, ετσι και τωρα , η βραδινή καταχνιά σηκωνότανε. Και σ'όλη την ανοικτή απέραντη έκταση που μου έδειχνε , δεν έβλεπα πια πουθενά σκια άλλου χωρισμού μας. ''

Μεγάλες Προσδοκίες - Κάρολος Ντίκενς


"Η ζωή μου είναι μονότονη... Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ΄όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με φωνάζουν έξω απ΄τη γη, σαν να 'ναι μουσική. Ύστερα δες!... Τα στάχυα στα χωράφια δε μου θυμίζουν τίποτα... εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Έτσι, θα είναι υπέροχα όταν μ΄εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάχυ θα μου θυμίζει εσένα. Και θ' αγαπάω τη βουή του ανέμου μέσα στα στάχυα." 

Ο μικρός πρίγκιπας - Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ


Αλλά κάποιος έγραψε στον επιθεωρητή: αυτή η γυναίκα είναι ηθικώς ακατάλληλη για δασκάλα. Να ήταν αλήθεια; Έτσι μου φαίνεται. Από μια πλευρά - ήμουνα βέβαια, ακατάλληλη... Γι’ αυτό ήρθα εδώ. Δεν είχα πουθενά αλλού να πάω. Ήμουνα ένα κουρέλι. Ξέρεις τι θα πει να ’σαι κουρέλι;
 Τα νιάτα μου σβύσανε ξαφνικά και τότε γνώρισα εσένα. Μου είπες πως είχες ανάγκη από κάποιον. Είχα κι εγώ ανάγκη από κάποιον. Ευχαριστούσα το Θεό που σ’ έφερε κοντά μου, γιατί φαινόσουνα τόσο καλός ένα άνοιγμα στο βράχο τού κόσμου, για να μπορέσω να κρυφτώ. Αλλά το νοιώθω, είχα πολλά ζητήσει κι είχα ελπίσει πάρα πολλά."

Μπλανς Ντυμπουά-Λεωφορείον ο Πόθος -Τένεσι Γουϊλιαμς


"Αυτό θα πει ελευτερία, συλλογιζόμουν. Να ΄χεις ένα πάθος, να μαζεύεις χρυσές λίρες, και ξαφνικά να νικάς το πάθος και να σκορπάς όλο το έχει σου στον αγέρα!
Να λευτερωθείς από ένα πάθος, υπακούοντας σ΄ένα άλλο υψηλότερο... Μα μήπως κι αυτό δεν είναι σκλαβιά; Να θυσιάζεσαι για μιαν ιδέα, για τη ράτσα σου, για το Θεό; Ή μήπως όσο πιο αψηλά στέκεται ο αφέντης τόσο και πιο μακραίνει το σκοινί της σκλαβιάς μας, πηδούμε τότε και παίζουμε σε πολύ πλατύχωρο αλώνι, πεθαίνουμε χωρίς να βρούμε την άκρα του, κι αυτό το λέμε ελευτερία;"

Ζορμπάς-Νίκος Καζαντζάκης

"Μπορεί να κάνω και λάθος, μα νομίζω πως απ' το γέλιο μπορεί να καταλάβει κανείς τον άνθρωπο κι αν καμιά φορά σας αρέσει το γέλιο ενός αγνώστου απ' την πρώτη σας κιόλας γνωριμία μ' αυτόν, μπορείτε με βεβαιότητα να πείτε πως γνωρίσατε έναν καλόν άνθρωπο."...

Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων - Φιόντορ Ντοστογιέφκσι


Ο χρόνος τα παίρνει όλα. Είτε το θέλεις είτε όχι"

Καρδιές στην Ατλαντίδα-Στίβεν Κινγκ


"Ζούμε σε έναν κόσμο που πληρώνεις και παίρνεις. Κάποιες φορές πληρώνεις λίγο. Συνήθως πληρώνεις πολλά. Κάποιες φορές όμως δίνεις όλα όσα έχεις"

Κάρι-Στίβεν Κινγκ


"Η καρδιά μπορεί να σπάσει. Ναι, Μπορεί να σπάσει. Μερικές φορές νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να πεθαίνουμε όταν γίνεται αυτό, αλλά δεν πεθαίνουμε"

Το Αυτό-Στίβεν Κινγκ


Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο. Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκείόταν οι άνθρωποι θα τρώνε τουςδικούς τουςκαρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν.

Τα σταφύλια της οργής - Τζον Στάινμπεκ

 Αυτά ήταν μερικά από τα αποσπάσματα που λάτρεψα. Υπάρχουν δεκάδες ακόμα. Τα βιβλία είναι μια αστείρευτη πηγή γνώσης. Ένα αέναο ταξίδι σε έναν κόσμο που θέλουμε να... χαθούμε. Ελπίζω να σας άρεσε. Τα ξαναλέμε.

6 σχόλια:

  1. Αχ βρε Μάκη!
    Ξέρεις γιατί το λέω ε; Γιατί επιβεβαιώνεις, μία ακόμα φορά αγαπητέ φίλε, την ποιότητά σου. Πως ένας άνθρωπος μπορεί, σε τέτοιους καιρούς να συνδυάζει τη νιότη, την ωριμότητα, τον ριζοσπαστισμό.
    Μένω στο τελευταίο απόσπασμα από τα "Σταφύλια της οργής". Κάτι μου λέει ότι δεν έκλεισες τυχαία τις αναφορές σου με αυτό! Ε; δίκιο έχω;
    Υπέροχη έμπνευση, επιλεγμένες αναφορές, ένας προς ένα διαλεχτά.
    Τι να πω. Μια ακόμα ένα μπράβο απ την καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη μου!

      Όχι δεν έκλεισα τυχαία τις αναφορές μου στα αποσπάσματα με κείμενο από τα Σταφύλια της οργής. Είναι περίεργες εποχές φίλε και υπάρχει μεγάλος αναβρασμός εκεί έξω.
      Νομίζω πως είμαστε προ το πυλών για μεγάλες κοινωνικές αλλαγές...

      Σε ευχαριστώ πολύ για το πολύτιμο σχόλιο για άλλη μια φορά. Λατρεύω τα βιβλία και τα μαγεία τους!

      Διαγραφή
  2. υπεροχη αναρτηση!
    ενιωσα πολυ ομορφα διαβαζοντας την
    ολα μαζεμενα, ξερεις, ιδανικα

    ευχαριστουμε πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κική μου!

      Χαίρομαι που σου άρεσαν!

      Εγώ ευχαριστώ που πέρασες!

      Διαγραφή
  3. Μου άρεσαν όλα πάρα πολύ! Με ταξίδεψαν στο παρελθόν, διαβάσματα όλα του παρελθόντος, μου θύμισαν εποχές, σκέψεις και προβληματισμούς της νεότητάς μου, και δεν σου κρύβω πως αναρωτήθηκα τι θα ήθελα άραγε περισσότερο, να τα ξαναθυμάμαι ή να τα διαβάζω τώρα για πρώτη φορά. Δεν ξέρω όμως να απαντήσω.
    Σ'ευχαριστώ Μάκη μου! Έκανες την επιστροφή μου ξεχωριστή.
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χμμμ δύσκολο ερώτημα!

      Και τα δύο συναισθήματα Μαρία μου προσφέρουν συγκίνηση. Η πρώτη φορά που διαβάζεις κάτι και το ερωτεύεσαι και εκείνο το συναίσθημα της δεύτερης φοράς που σε κάνει να ξαναγυρνάς πίσω. Νοσταλγία το λένε...

      Σε ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιο! Σε φιλώ!

      Διαγραφή

Αναγνώστες

Page translation